Frans Veldman schreef op dinsdag 1 juni 2010, 9:52:


Sjonge Frans, waarom zulke lange tenen?
Ik schreef toch Esther en anderen ? Bovendien reageerde ik op Peter die suggereert dat de ophef over JKK achteraf bezien nergens voor nodig was. Dáár ging de inhoud van m'n bericht met name over, dat die ophef wel degelijk veel nut heeft gehad. Natuurlijk gaat mijn dank ook uit naar jullie, als het kennis mbt JKK betreft.

Karen

joop schreef op dinsdag 1 juni 2010, 9:24:


Joh, dan geloof je het niet... Ik ga hier niet verder uitleggen waarom ik het in dit geval een goede keuze vond. Krijgen we nóg langere welles-nietes discussies dan we nu al hebben; ik heb daar nu geen zin in.

Hopelijk is het bij jullie net zulk prachtig weer als hier; ik ga ervan genieten en wens dat (oprecht) jullie ook toe. Kom op, de échte ellende in de wereld is zo enorm groot, waarom nou verder bakeleien over iets betrekkelijk triviaals? Nu ja, ik vind fytotherapie niet echt triviaal, maar vergeleken bij oorlogen en milieurampen en dergelijke wél.

Mijn PC gaat voorlopig uit, ik ga naar buiten !

Karen

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 1 juni 2010, 20:03:


Geweldig om te lezen! Complimenten aan Pen en Evvy en natuurlijk ook aan jou en D-Day!

Karen

Martina schreef op dinsdag 1 juni 2010, 10:08:


.
.


Het is mij niet duidelijk waarom Frans dan reageert op MIJN bericht.
Omdat mijn bericht een reactie was op Peter , die schreef (gericht aan mij):

"je hype-t !
sorry voor Esther die er enorm veel moeit voor deed
maar ook JKK is nooit de atoombom geweest noch geworden
die werd af-of aangekondigd."

Afijn, ik heb al geschreven dat natuurlijk mijn dank voor wat betreft kennis over JKK ook naar Ilona en Frans uitgaat. Maar los van dat dat zo IS, daar ging m.i. de draad niet over, die ging over dat Esther "onnodige paniek" zou hebben veroorzaakt.

Karen

Hennie van Oosten schreef op dinsdag 1 juni 2010, 20:22:


Jeetje, ja, dat zou best kunnen dat dat AM was. Maandagsziekte ("Tying Up") is óók Myopathie, maar dan met een andere oorzaak.


Ik probeer vannacht samen te vatten wat ik op dit moment weet over AM, incl. de onzekerheden. Nogmaals heel veel sterkte met je verlies, ik vind het echt verschrikkelijk voor je.

Mijn dieren met AM (varken Toos en shetlander Joris) hebben domweg het geluk gehad dat heel kort nadat de 1e ziek werd, dat bericht van de Uni Utrecht was gepubliceerd en ik het had gelezen. Het is dááraan te danken dat ik de DA wist te overtuigen om te behandelen met corticosteroïden, bij Toos. En daarom leven ze nu nog, zowel Toos als Joris. Dat laatste is inmiddels ook de overtuiging van mijn DA. Waar ik bij Toos nog moet praten als "brugman"; bij Joris hoefde ik mijn DA nergens meer van te overtuigen, tóen was hij inmiddels beter op de hoogte dan ik op dat moment.

Bij varken Toos zei de eerste DA die kwam (niet mijn "eigen" DA, want die had op dat moment geen dienst): "Karen, er is nog nooit een geval van AM beschreven bij een varken, dus dat kan het niet zijn." Ik zei toen: "Jawel, je hebt zonet toch de eerste gevalsbeschrijving gehoord."

Ik heb die DA later nog gebeld en gelukkig vat hij het allemaal heel sportief op. Hij heeft overlegd met "mijn eigen" DA, en heeft nu in 'z'n boekje' bijgeschreven dat AM kán voorkomen bij varkens. Alleen bij scharrelvarkens kan het evt. door schimmels op esdoorn worden veroorzaakt. Omdat dat soort varkens nauwelijks nog gehouden worden in NL, kan ik me voorstellen dat AM bij een varken heel uitzonderlijk is.

Van "mijn eigen" DA heb ik een hoop bijgeleerd over AM. Ik weet nu bijvoorbeeld, dankzij mijn DA, dat de dosering corticosteroïden bij een paard nooit zo hoog mag zijn (gerelateerd aan lichaamsgewicht), als bij een varken. Een varken is nauwelijks gevoelig voor IR en de gevolgen daarvan (HB); een paard wel.
Zeker bij een paard of pony van een sober ras, of een paard dat al aanleg heeft voor IR / HB, kunnen corticosteroïden enerzijds helpen tegen AM maar anderzijds tevens de dood juist kunnen bespoedigen . Als zo'n bijwerking van cortecosteroïden optreedt (IR dus), dan is een paard dat al AM heeft meestal ten dode opgeschreven.
Dat corticosteroïden zoveel bijwerkingen kennen waaronder HB dat wist ik wel, maar ik wist niet dat de veilige dosis - volgens mijn DA - zó laag is voor een paard.

Karen

Wil schreef op woensdag 2 juni 2010, 0:09:


Volgens mijn DA, om de dag 7 of 8 cc voor een pony en 10 cc voor een paard (gebaseerd op het middel Rapidexon, bij andere merken kan de dosering anders zijn afhankelijk van de hoeveelheid en precieze soort werkzame stof in het middel).

Na elke keer toedienen moet het paard duidelijk herstellen. En bij elke volgende dosering, als die nog nodig is, moet het paard weer méér herstellen ten opzichte van de keer daarvoor. Of dat lukt hangt ondermeer af van de weerstand van het paard en natuurlijk ook van de ernst van de besmetting (hoeveel gifstoffen).

Omdat Joris niet voldoende herstelde van die aanbevolen max. dosering én omdat Joris nog nooit in z'n leven HB heeft gehad, heb ik overleg met de DA bij Joris, bij de 2e keer spuiten, flink meer gegeven. Ik wist toen wat het risico was, maar het was een kwestie van "alles of niets". Voelt wel raar hoor, vooral als je zelf spuit (zoals bij mij het geval was). Je zet die spuit erin, wetende dat het leven of dood kan betekeken.
Gelukkig werd het LEVEN...pfff, ik ben nog steeds zó opgelucht! Ik ben gek op dat beessie .

Het gaat erg goed met Joris nu, hoewel de 'nazorg' nog steeds best intensief is. Over de inhoud van die nazorg zal ik later meer schrijven !

Karen

Wil schreef op woensdag 2 juni 2010, 0:44:


Inderdaad, !!
Schandalig..... hoewel ik natuurlijk niet weet of het onkunde was of een kwade opzet?! Plus, het inzicht in de schadelijke bijwerkingen van corticosteroïden is enorm toegenomen de afgelopen jaren. Tot voor kort (5 of 10 jaar geleden?) was daar nog weinig over bekend.

Ter info, ons varken kreeg van dierenarts nummer 1 alleen AB. Ik was het er niet mee eens in eerste instantie, maar heb me door hem laten overtuigen. Oké, hij hád ook gelijk kunnen hebben!

Anyhow, zij is hersteld van AM door 2x 20 cc Rapidexon (met anderhalve dag tussen de beide injecties). Ze weegt circa 50 kilo.

Karen

Ilma Meijer schreef op dinsdag 1 juni 2010, 23:52:


Hmm, dat laatste klinkt in elk geval heel hoopgevend!

Ik las dat in IJsland momenteel ook iets heerst onder de paarden daar, dat zeer besmettelijk is en volgens deskundigen niets te maken heeft met de as van de vulkaan. Dat hoeft natuurlijk absoluut niet hetzelfde te zijn als wat er kennelijk bij jou in de omgeving heerst, maar ik moest er door jouw bericht aan denken.

Karen

Nils Vellinga schreef op dinsdag 1 juni 2010, 23:30:


Dat alles heeft Franca juist heel zorgvuldig gedaan, als ik haar bericht zo lees.

Moeilijk hoor, een paard dat hierin zo extreem is. Ik weet helaas geen oplossing voor je Franca, naast wat je allemaal al gedaan hebt of de ketting of achterstevoren vervoeren, die eerder al in deze draad geadviseerd zijn.
Als je uiteindelijk "een Ei van Columbus" vindt, hoop ik dat je daarover dan bericht op het forum!

Karen

Karen Koomans schreef op woensdag 2 juni 2010, 1:16:


Hmm, ik lees net nóg eens de hele draad en vraag me nu af (Nils) of je denkt dat Franca en Sieta geholpen zouden kunnen zijn als Franca leert hoe ze meer leiding kan geven/nemen aan haar paard? Als je dát bedoeld, oké, dat zou misschien inderdaad een goede oplossing kunnen zijn.
Natuurlijk ken ik jou niet Franca, dus vat het niet persoonlijk op alsjeblieft. Maar als het gedrag van Sieta niet zozeer angst is maar 'gewoon' niet WILLEN, dan zou je misschien inderdaad iets (of veel) kunnen hebben aan een trainer die aan het leidinggeven-aspect aandacht besteed. Want uit je verhaal maak ik op dat je het goede bedrag meteen belonen, dat je dát al goed doet!

Karen