Oh,..... strand... lijkt mij ook zo geweldig om nog eens te doen.

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Wil schreef op donderdag 17 juni 2010, 23:04:


Vele grotere porties hooi, ze aten samen een pakje hooi op per dag. Ook heeft ze afgelopen winter i.p.v. hooi een deel kuil gehad.
Daarnaast enkele ± 2 tot 3 uur weidegang per dag (afhankelijk van de toestand van de weide, ook rekening houdend met fructaan (3 jaar geleden toen ze kwam heeft ze onder de "eiwitbulten" gezeten (van het gras; fructaan), zw was net een krentenbrood))
Ook een handje geweekt bietenpulp + handje muesli, ik was net op een rijkere muesli overgestapt namelijk deze: mueslis/pavo-sportsfit.html" target=_blank>http://www.pavo.nl/mueslis/pavo-sportsfit.html Dit omdat ik dacht dat ze stijfjes liep omdat ze last zou kunnen hebben van haar spieren, wat achteraf hb bleek te zijn waar ze waarschijnlijk al tegen aan hing. Was ook ongeveer 3 dagen gestopt met magnesiumchelaat, die ze in een kleine hoeveelheid kreeg.
Ook had ik haar een vitamenstoot gegeven....

Al met al triggers genoeg om de hb te laten doorzetten. Last van haar spieren kan het nu achteraf geen last gehad hebben, ze doet nu af en toe zo maf.Wwanneer ik bijv. voer komt brengen... met z'n tweeën stuiteren ze door de paddock alsof het jonge veulens zijn.

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 3:44:


Is dat zo? En als dat dan zo is hoe weet je dat dan zo zeker? Zijn daar onderzoeken naar geweest? Zou best kunnen hoor....

Daarnaast, wanneer een paard in de natuur met natuurlijke vijanden wel hb wordt denk ik persoonlijk dat het niet zo'n lang meer te leven heeft....

Ander punt is dat een paard ook hb kan worden door andere oorzaken dan fructaan (even googlen, er is veel te vinden over hb)

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 4:17:


Ook daar mis je iets. Er zijn wel degelijk paarden die dan op een bepaald moment hb worden als ze er gevoelig voor zijn.

Hier in de buurt woont een handelaar. Daar staan ontzettend veel shetjes dag en nacht in de weide + pak kuil (op wacht voor transport naar....)
Reken maar dat daar nogal wat hb-paardjes tussen staan......

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Frans Veldman schreef op vrijdag 18 juni 2010, 8:26:


Ok, dat is dus iets waar velen ook ik aan voorbij gaan...


Ik denk dat het dieet wat ik nu toepas gaat werken, niet alleen door het vervangen van een deel van het hooi door stro.. maar meer omdat er veel meer is weggelaten dan dat alleen + dat de hoeveelheid nogal is aangepast.
Ook denk ik dat er in het stro minder suikers zitten dat in het hooi (als dat die inzitten)..... mede daardoor toch een optie volgens mij om er mee door te gaan.

Daarnaast verwacht ik dat de beweging die ik straks voor haar kan gaan opbouwen ook van essentieel belang is en meewerkt ten goede voor haar gewicht.

We hebben deze week weer een klein poosje op haar gereden, alleen gestapt. Ze loopt goed. Bij pijn geeft ze dat zeer duidelijk aan. Eén van mijn dochters ging er 2 weken geleden op even zitten in de paddock. Madammeke geeft dat gelijk kleine bokjes van 'auw' je doet mij pijn... dus er maar weer gelijk eraf. Heerlijk dat ze dat zo duidelijk aangeeft.

Nu stapt ze rustig ontspannen door de paddock (we vragen op dit moment ook nog niet meer) Maandag komt Fred haar bekappen, misschien dat ze dan weer gevoelig gaat lopen... maar dat zien we dan wel.

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Frans Veldman schreef op vrijdag 18 juni 2010, 14:33:


Ok, begrijp ik. Binnen de mogelijkheden die ik heb probeer ik dat ook zoveel mogelijk toe te passen. Maar ik heb helaas geen paddock die hectares groot is. De weide was verboden terein, gaat nu langzaam verandering in komen. Klein laag gedeelte is bestemd om sprietjes te zoeken.
Hooi gaat ik netten....


Ehm.. daarmee bedoelde ik rijden. Sorry, was niet duidelijk genoeg. We wandelen regelmatig met haar. 'Brugje rond' een traject Rijksweg (fietspad), brug over, Vaartweg, brug over... weer op de Rijksweg (fietspad) Heeft een lengte van ruim 3 km (de eerste dagen was het nog maar een paar 100 m. omdat lopen nog niet zo gemakkelijk ging)
Als het lukt elke dag, de meiden helpen ook mee. Deze week ook al 3x onder zadel deze route gestapt. We gaan dit uiteraard opbouwen, binnenkort hopen we de bossen weer in te kunnen. Is op ± 30 min. 'stap-afstand' van ons huis.


Geweldig,... maar dit was hier even niet mogelijk he. Gras was nog verboden... voeg het nu heel voorzichtig weer toe. En ja, ook dan zijn hier de mogelijkheden zo'n soort traject in elkaar te flansen.
Nu is de ruimte wat beperkter.. maar probeer dat al zo in te richten dat ze veel moeten bewegen. Van hooi naar water, liksteen... etc.

Maar nogmaals, niet iedereen beschikt zomaar over een grote gras-vrije oppervlakte
En dan is het kiezen uit "2 kwaden" .....

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Anita Cats schreef op vrijdag 18 juni 2010, 14:32:


Duidelijke uitleg Anita, heb het nog eens herhaaldelijk doorgelezen... vooral dat laatste stukje over het 'aanbieden'. Heb hier zo'n puber die het liefst Winsor 'in de krul' wil trekken 'omdat afgebogen zo mooi is'. Jij legt het met een paar simpele woorden uit, ga deze woorden maar eens aan haar doorspelen. Thanks

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

... reed vanmiddag in de auto langs een boerderij waar kennissen van ons wonen. Wist al dat ze 2 nieuwe paarden hadden gekocht. Een 6-jarige lusitano hengst en een tinker...

De hengst is vorige week gecastreerd. Tot mijn verbazing stond de pas gecastreerde hengst bij hun kleinste paardje in de weide. Een shetlander op leeftijd, een merrie... die hengstig bleek te zijn. De pas gecastreerde hengst die veel groter is nam net kleine diertje net "te grazen". De lusitano kon gewoon met de voorbenen op de grond blijven staan....

Nu weet ik dat zij het niet zo nauw nemen met dit soort dingen, een 1 jarige hengst die daar geboren is stond ook steeds gewoon in de kudde (met merries) Ook die is vorige week gecastreerd.

Ben er even heen gegaan en verteld wat ik zag. Werd een beetje lacherig om gedaan. Maar... hij zou ze zo uit elkaar halen, niet dus... Nu uren later staat het spul nog bij elkaar.

Arrgghheee.... moet er niet aan denken dat dit kleine ding drachtig gaat worden van zo'n groot "monster".

Moest dit even kwijt....

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Ai wat verdrietig, hoop toch dat het snel beter wordt. En idd.. zo wil je je paardje niet zien, gaat door meng en been.

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Wil schreef op vrijdag 18 juni 2010, 22:07:


Ja, maar dit kan gewoon niet. De shet is nog geen meter hoog, dat kan dat kleine lijfje nooit bolwerken. Heeft hier ooit een 'verhaal' van iemand gestaan (weet niet meer wie) die niet wist dat haar shet drachtig was van een groot paard, beiden moeder en kind hebben het niet gered.

En nee, zijn nogal laconieke mensen in heel hun doen en laten....

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 23:54:


Klopt, wanneer er niets anders is dat takken van bomen zullen ze idd van hout zich in leven kunnen houden.


Inderdaad


Ach... 't is maar net wat je onder afval product verstaat. Sommige mensen leven op vuilnisbelten en weten zichzelf zo in leven te houden.

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Tony schreef op zaterdag 19 juni 2010, 3:17:


Wie weet voor dat paard wel het juiste gezonde gewicht.


Hmzzz... dan toch vreemd dat er dierenartsen zijn die adviseren om stro bij te voeren. Zullen ze hun studie niet goed gedaan hebben?

Krijg steeds meer de indruk dat je hier bent om de boel op te naaien. Denk dat ik voorlopig verder maar niet op je reageer. Tenzij jou houding hier op het forum veranderd.

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Isabel van der Made schreef op zondag 20 juni 2010, 2:03:


Jeps, vandaar mijn vragen hier. Heb alle berichten door gelezen, nogmaals door gelezen en zie van alles voorbij komen. Heb een beetje het 'bomen-en-bos-gevoel'


Klopt, alhoewel het bewegen met de dag een 'klein stapje' wordt uitgebreid.
Eten is al veel van verwijderd... maar inmiddels is het gras weer toegevoegd. Nu 2 nachten op een klein deel afgegraasde weide + strookje lang gras gelopen. Gaat tot nu toe goed.

Ook heeft ze met regelmaat brandnetels te eten gehad.

Wat dat betreft ben ik nu niet echt (meer) "bang" voor tekorten.


Of het spijsverteringskanaal naar zijn grootje is/was weet ik niet.

Wel weet ik dat ze nu door veel van haar voeding te schrappen er nu een (bijna al) soepel lopende haflinger te voorschijn lijkt te komen.
Ze is vrolijk, alert, jolig af en toe. Vacht, manenkam en staart zien er goed uit. Nog steeds geen exceemdeken op..... En ja, ze is afgevallen. Mensen die haar een tijdje niet gezien hebben zien het duidelijk, ik ietsje minder. Jammer genoeg haar nooit gewogen

Haar menu bestaat nu uit:
Rond 7.00 uur kwart plakje hooi + kwart plakje stro
Rond 12.00 kwart plakje hooi + kwart plakje stro
Rond 17.00 kwart plakje hooi + kwart plakje stro
Rond 22.00 kwart plakje hooi + kwart plakje stro (+ dat klein deel v/d weide los gaat)
Tijden wisselen wel eens hoor

Daarnaast Magnesiumchelaat vandaag gemengd met een paar Wiesencob's wat ze nu wel wilde eten, heb de dosering Mg. verlaagd naar de helft (nu wil ze het wel eten met Mg.) 3 tot 4 maal per week een portie brandnetels. Plus klein strookje gras 's nachts.

Morgenavond komt Fred de hoefjes weer bekappen. Ben benieuwd hoe ze dan loopt.

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

JudithMax schreef op zondag 20 juni 2010, 18:53:


Ja, volgens mij is dat geen probleem. Ook ik het hier gedaan. Naast de magnesium heb ik asprine gegeven als pijnstiller. Ik gaf ze wanneer ik duidelijk zag dat Nancy echt pijn had.


Balen he! Sterkte!