Frans Veldman schreef op zaterdag 19 juni 2010, 16:35:


Nee, tegen kaalheid geen Brandnetel, maar Broccoli !
Zie http://www.hairloss-reversible.com/ , "Eat Your Broccoli!"

Karen

Lena schreef op zaterdag 19 juni 2010, 11:52:


Ik heb voor guppykwekers ooit een korte artikel-reeks geschreven, basiskennis genetica. Misschien heb je er iets aan? Zie http://www.guppywiki.be/index.php/Categorie:Guppy_Genetica

Karen

Frans Veldman schreef op zaterdag 19 juni 2010, 18:03:


Gelijk heb je Frans! 't Staat je goed en zelfs al was dat niet zo: er zijn belangrijker dingen in het leven.

,
Karen

Lena schreef op zaterdag 19 juni 2010, 21:12:


Nee, één R of r, dat kan niet. Er wordt namelijk altijd één allel mbt de eigenschap R (of r) vererft via de eicel van de moeder en één bijbehorende allel via het zaadje van de vader. Daarbij wordt de eigenschap "géén schimmel" dan geschreven als een kleine r, als R (of r) staat voor schimelkleurig. Dus als een paard van pa wel een gen (allel) heeft geërfd dat schimmelkleur vereft en van ma niet, dan is de notering daarvan Rr. Erfelijke informatie komt dus altijd in paren voor, behalve in zaadcellen en eicellen.


Ik heb me nooit verdiept in kleurvererving bij paarden. Maar als bovenstaande info klopt, dan zegt dat juist dat R (schimmelkleurig) een dominante eigenschap is. Dus als pa homozygoot is, RR, dan kán hij niet anders dan altijd één R doorgeven aan zijn nakomelingen. Hij heeft immers geen "r", alleen "R". Als je het "uitrekent" in een Punnetrooster, dan wordt zoiets goed duidelijk is mijn ervaring (zie de artikelen op guppywiki voor uitleg over Punnet roosters)

Leuk hè, genetica ?

Karen

Frans Veldman schreef op zaterdag 19 juni 2010, 23:46:


Jawel, maar toch kan een paard een Vit. C tekort hebben. Kennelijk kan niet altijd voldoende Vit. C door het lichaam worden aangemaakt. Tekorten worden o.a. gezien bij ziekte, langdurige stress en/of grote inspanningen.

Ik meen me te herinneren dat ook een disbalans in de voeding indirect kan leiden tot een Vit.C tekort, maar dat moet ik even nazoeken om zeker te weten of dat klopt.

Net als Isabel zou ik wél kiezen voor ofwel een supplement in poedervorm of zo, ofwel het bijvoeren van - liefst verse - kruiden. Niet elk kruid is geschikt om "zo maar" en/of langdurig bij te voeren! Net als bij 'pure' supplementen moet je ook bij kruiden goed bekijken wat je geeft, hoeveel en voor hoe lang. Of je kunt natuurlijk (ook) gebruikmaken van de kennis van iemand anders (een persoon, of een firma die kant en klare mengsels verkoopt voor specifieke situaties), als je je niet zelf wilt verdiepen in die materie.

Maar brandnetel bijvoorbeeld (en vele andere kruiden), dat kun je gerust langdurig aanbieden, vooral als je het niet mengt door ander voer maar je het paard zelf laat kiezen of het wel of niet dat kruid wil eten. Zelf haal ik bovendien kruiden altijd weg na een uurtje of zo, als er dan nog staat. Dit om te voorkomen dat het paard het opeet puur omdat het honger heeft en/of omdat het zich verveelt. Ik bied ook nooit een kruid in een heel grote hoeveelheid aan (maar in sommige gevallen wel langdurig, bijv. maanden lang bijna dagelijks). Brandnetel wordt overigens bitter (vies!) als het in bloei staat. De toppen van jonge scheuten, die zijn smakelijk en zitten boordevol bruikbare, gezonde voedingsstoffen. Als je regelmatig op dezelfde plek knipt, krijg je daar vanzelf telkens nieuwe jonge scheuten.

Wil je zolang alles lekker doorgroeit hier in NL het liefst zelf plukken, dan kun je bijv. brandnetel nemen, een klein beetje kleefkruid en wat smalle weegbree (blad). Of de ene dag het één en de andere dag een ander kruid. Voor een suiker-gevoelig paard is paardebloem(blad) niet zo'n goede keus; hoewel dat er net als bij gras ook van afhangt onder welke weersomstandigheden en op welke plek je het plukt, zie de fructaanindex. Helaas kan ik van de meeste in NL groeiende kruiden geen info vinden over het gemiddelde NSC-gehalte in dat kruid (als iemand anders daar wel meer over weet, gráág!).

Karen

Hartstikke fijn Wil, een supergoeie oplossing zo!

Karen

Wil schreef op zondag 20 juni 2010, 0:35:


Hihi... lekker! Van de week heeft Fálki mijn glas bramensap vakkundig geleegd . Ik zag m'n lege glas en dacht "hee, ik had het toch nog lang niet op?". Kijk om me heen en zie Fálki heel onschuldig de andere kant op kijken, met zijn verdacht-PAARSE snoet !

Dit uitgebreide artikel over paardenvoeding vond ik net nog terug onder m'n "favorieten": http://www2.vlaanderen.be/landbouw/downloads/dier/7.pdf .
O.a. goede info over vitamines en mineralen voor het paard. Sinaasappels of bramensap worden niet in byzonder aanbevolen...

Karen

Frans Veldman schreef op zondag 20 juni 2010, 0:56:


Ik heb het al eerder geschreven maar schrijf het nog een keer . "Tevelen" gaan meestal hand in hand met "tekorten". Oftewel een teveel van het één betekent meestal een teweinig van iets anders. Binnen het kader van HB kun je bijv. denken aan te weinig beweging, te weinig bekapt, te weinig magnesium, te weinig selenium, te weinig doorbloeding, .... Niet dat dit altijd en allemaal van toepassing is bij HB. Maar diezelfde 'beperking' geldt ook voor de mogelijke tevelen. Niet álle paarden die IR krijgen zijn of waren te dik, bijvoorbeeld.

In de natuur draait veel om balansen; dingen moeten in evenwicht zijn met elkaar. Bijv. een teveel aan mineraal X leidt tot op termijn een tekort aan Mineraal Y. Te weinig beweging leidt tot een teveel aan vet.

Dus tevelen /tekorten; het is net maar net wat je wilt benadrukken. Meestal zijn ze er allebei.

Karen

Wil schreef op zondag 20 juni 2010, 1:44:


Mee eens Wil, HB ontstaat veelal door een teveel aan "luxe". Maar dan kun je ook weer zeggen: door een te wéinig aan beweging .

Hoeveelheid en samenstelling van het voer moeten in balans zijn met wat dat individuele paard verbruikt. Dat verbruik hangt samen met de mate van "arbeid", maar ook met mate van stress, de genen van het paard, wat het paard fysiek gewend is qua voeding, etc.

Niet dat ik het allemaal zelf altijd zo goed doe, was het maar zo... Het belangrijkste wat ik wil zeggen is dat HB in veel gevallen een complexe aandoening is, met heel veel factoren die een rol spelen. Als je het simplificeert naar een ziekte van tevelen, dan benadruk je maar een déél van de aspecten die een rol spelen. Idem als je naar de andere kant zou doorslaan, natuurlijk is er ook geen sprake van alleen maar tekorten!

Wat ik ertegen heb, tegen het simplificeren naar een gevolg van tevelen, is dat je dan gemakkelijk een deel van de oorzaken én oplossingen over het hoofd ziet. Want een deel van de oplossingen kan zijn (hoeft niet altijd): váker (of korter) bekappen, méér bewegen, aanvulling van Magnesium, ... maar ook: mínder suikers, mínder voer (in VEP) in totaal, ...

Dus het gaat om het terug in balans brengen, van voeding versus verbruik, van verhoudingen tussen mineralen, van hoe en hoe vaak bekappen versus de hoefgroei, etc. Dus het oplossen van tevelen enerzijds en van tekorten anderzijds. En zoals Isabel ook schrijft, elk HB paard is een geval apart, min of meer. Wat voor het ene paard een belangrijke oplossing is, kan voor het andere paard totaal niet werken of zelfs averechts uitpakken. Voorbeelden zijn "snel vermageren", "drastisch meer bewegen", Magnesium aanvullen, ... Het blijft zoeken en uitproberen wat wel en wat niet werkt, bij elk individueel paard opnieuw.

Voorbeeld dat ik nu zelf bij de hand heb: onze jongste ezel Juul is al jaren ziek. Soms wat beter, soms wat slechter, maar nooit oké. Hoefbevangenheid is één van de chronische klachten. Nu heb ik, ook aan de hand van het dossier van de dierenkliniek, Juul's ziektegeschiedenis samen met de DA nog eens onder de loep genomen. Terugkijkend met de kennis van nu is het zeer waarschijnlijk, ook volgens de DA, dat alle ellende ooit begonnen is met een typisch geval van atypische myopathie ;-(. Kennis van AM had ik toen nog niet, en mijn DA en de andere therapeuten en dierenartsen die bij Juul zijn geweest evenmin. Naast het dossier van de kliniek leveren ook oude berichten van mij op diverse forums nog heel bruikbare info op over data waarop een bepaalde behandeling gestart is en data waarop het weer helemaal mis was met Juul.

Het zou best eens kunnen, maar ik heb meer tijd nodig om dat uit te puzzelen en uit te proberen, dat het dáárom niet lukt om Juul met de "standaard" anti-HB maatregelen definitief uit het dal te trekken. Als AM de onderliggende oorzaak was en is, dan horen daar andere oplossingen bij dan bij een paard dat reageert op teveel aan snelle suikers.

Als ik haar behoorlijk beperk in eten, dan heeft ze binnen één tot enkele weken weer hele donkere roodbruine urine, bijvoorbeeld. Moeilijk is ook dat ze (meestal) veel te dik lijkt, maar dat soms blijkt dat het merendeel van die "balonnen" vocht is. Ze kan soms in twee dagen tijd veranderen van een opgeblazen dikzak in een ezel met een heel gezond model! Maar hét recept om haar in dat model te houden, dat heb ik nog niet gevonden. Het is pas recent dat ik dit soort verbanden zie, tussen bijv. weer op dieet en weer bloed in de urine. Arm dier ;-(. Hópelijk leiden de nieuwe ideeën / hypotheses tot een doorbraak naar eindelijk een pijnvrij leven voor haar.

Voor de duidelijkheid, als ik morgen een nieuw geval van een HB-paard zou hebben waarbij de oorzaak mógelijk een teveel aan suikers is (dat gaat dan meestal samen met een tekort aan beweging), dan zou ik opnieuw starten met een hooidieet en indien mogelijk meer beweging. Maar ik zou wél een open vizier houden voor wat betreft andere mogelijke oorzaken van HB, dát belang is me nu duidelijker dan ooit!

Karen

Spirithorses schreef op zondag 20 juni 2010, 7:44:


Tuurlijk, bloed prikken is zeker van toegevoegde waarde. Maar ook niet méér dan dat (van toegevoegde waarde), omdat uit een bloedonderzoek lang niet alles blijkt.

Karen

joop schreef op zondag 20 juni 2010, 11:17:


Ja, ik heb er meer maar dat is er ook één . Overigens niet alleen in de voeding, balans is belangrijk in heel veel dingen (inspanning versus ontspanning, inname versus verbruik, fanatisme of versimplicificatie versus relativering, etc.).


Klopt, wat dat betreft is Vitamine C een slecht voorbeeld, in dit kader. Bepaalde andere vitamines, vetzuren en mineralen veroorzaken veel vaker een probleem, wanneer een paard die stof te weinig of juist te veel krijgt.

Zie, daar is-ie weer, de balans ! Je krijgt vaak niet zozeer in absolute zin een teveel van iets binnen, het teveel is vaak een teveel, ten opzichte van iets ánders. Bijvoorbeeld teveel Calcium ten opzichte van Magnesium. Teveel snelle koolhydraten als percentage van de *totale * hoeveelheid die je eet.

En natuurlijk te levise als percentage van het totaal aan te lecommunicatie... Kun je nagaan wat je kunt krijgen van in té rnet .

Karen

Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 11:19:


Esther gaf al een mooi voorbeeld.
Daarnaast, niet voor niets schreef ik in een vorig bericht:

"Voor de duidelijkheid, als ik morgen een nieuw geval van een HB-paard zou hebben waarbij de oorzaak mógelijk een teveel aan suikers is (dat gaat dan meestal samen met een tekort aan beweging), dan zou ik opnieuw starten met een hooidieet en indien mogelijk meer beweging."

Natúúrlijk moet je beginnen met de meest voor de hand liggende hypothese en dus met de meest voor de hand liggende oplossingen, bij HB. Het gaat mij er om dat een open mind belangrijk blijft; als hypothese A en bijbehorende oplossingen niet werken, dán door naar hypothese B. Niet krampachtig A blijven proberen, omdat "iedereen" nu eenmaal zegt dat... Ik heb zelf die fout gemaakt, vandaar dat ik er nu op hamer dat dat dom is .

If your only tool is a hammer you tend to see everything as a nail... Als je veel weet van HB als gevolg van te suikerrijk eten, neig je ernaar om álle HB gevallen in dat hokje te plaatsen.

Ik vind van mezelf dat ik ten aanzien van mijn eigen zieke dieren te lang heb vastgehouden aan de "standaard"hypotheses en bijbehorende oplossingen.

Niet alleen mbt Juul's chronische gezondheidsproblemen, ook mbt de eczeem van Fálki en van Joris boek ik nu eindelijk positieve resultaten, nu ik na jaren van toepassen van de "standaard"oplossingen, eens heel anders denk. Ik behandel Fálki's eczeem nu vanuit de veronderstelling dat het (vooral) een gevolg is van een schimmelinfectie. En voilá, hij loopt nu al een week te grazen zónder deken, zónder stress door jeuk. Dat is in de 6 jaar dat ik hem heb nog nooit voorgekomen, in juni zonder deken buiten zonder problemen .

Karen

Isabel van der Made schreef op zondag 20 juni 2010, 11:21:


dank je isabel, ik ga het lezen!

karen

joop schreef op zondag 20 juni 2010, 12:03:


Mee eens Joop. Metéén uitgaan van een niet zo waarschijnlijk scenario, dát is niet slim. Mijn aanvullingen en relativeringen zijn bedoeld voor als hypothese A niet blijkt te werken. Zelf heb ik heel lang onvoldoende geweten wat er nog meer is, naast hypothese A. Begrijp je? Inderdaad niet krabben voor het jeukt, maar het is wél handig om te weten dat er zoiets als krabben bestaat, voor het geval het toch gaat jeuken...

Karen

Aafke schreef op zondag 20 juni 2010, 14:51:


Hartstikke goed! Vooral doorgaan met wat je nu doet dus, dat lijkt me logisch. "If it ain't broken, don't fix it."

Karen