Isabel van der Made schreef op zaterdag 19 juni 2010, 22:47:



Is het niet zo dat paarden zelf vitamine C aanmaken?
En is het niet zo dat vitamine E in het vetweefsel wordt opgeslagen, en juist bij het afvallen in grote hoeveelheden beschikbaar komt wanneer het vetweefsel waarin het is opgeslagen wordt afgebroken?
Dit is toch ook precies de manier waarop paarden in de natuur in de winter aan vitamine E komen, simpelweg door af te vallen?

Maar ik wil natuurlijk best een supplementje verkopen hoor!

Frans

Isabel van der Made schreef op zondag 20 juni 2010, 0:41:


Vergeet niet dat HB bij uitstek een ziekte van tevelen is. Teveel gewicht, teveel vet, teveel fructaan, teveel gras, etc. Een "te weinig" komt bij een HB paard niet voor. En tevelen los je het beste op... door niet opnieuw weer in die valkuil te trappen en te blijven hangen in "meer is beter" of "misschien moet er toch wat extra's in". Heb er gewoon vertrouwen in dat ruwvoer alles bevat wat een paard nodig heeft. HB is geen ziekte van het paard, maar eigenlijk van de eigenaar....


Als mensen zo goed konden kijken dan zou HB natuurlijk nooit ontstaan, een paard is niet van de ene op de andere dag te dik. Mensen kijken niet goed, denken alleen maar aan tekorten, en het gevolg is dat paarden teveel krijgen, te dik worden, HB raken, etc.
En als een eigenaar dus uiteindelijk de conclusie trekt dat het nu maar eens afgelopen moet zijn met de overdaad is er niemand mee geholpen als er direct al weer twijfels worden uitgesproken over het ruwvoerdieet en suggesties worden aangedragen dat er misschien toch wel weer meer nodig is en een ruwvoer dieet zo "eenzijdig" is.

Laat het paard maar lekker wat gewicht kwijtraken, het lijkt me uiterst onwaarschijnlijk dat er in de geschetste situatie er ergens een tekortje aan zal ontstaan.

Frans

Tony schreef op zondag 20 juni 2010, 4:05:


Wat doet jou denken dat het goed werkt?


Wij ook niet, want anders hadden we nog gewoon klakkeloos aangenomen dat een bit geen nadelen heeft.


Er is veel onderzoek gedaan naar de effecten van het bit op een paard, dat van een veel hoger niveau is dan jij nu suggereert.


Inmiddels is er toch wel het nodige te vinden dat de negatieve resultaten van het bit belicht.


Ja hoor! De meeste mensen ontdekken tot hun verrassing dat ze zelfs MEER controle hebben dan met het bit. Een paard in paniek krijg je niet snel weer onder controle door gebruik te maken van een dwangmiddel dat hem pijn doet, het werkt alleen maar mee in het opdrijven van de paniek.


Als je dat zo goed weet, waarom neem je dan klakkeloos aan dat een bit geen nadelen heeft? Hoe goed heb jij gekeken naar de bezwaren die veel mensen hebben ten opzichte van het bit?


Nee, jij bent juist een van de weinigen die geen kritische vragen stelt. De meesten hier zijn op deze site terecht gekomen juist omdat ze kritische vragen stelden. Kritische vragen omtrent het gebruik van hoefijzers, kritische vragen omtrent het opstallen, en kritische vragen omtrent het gebruik van een bit.

Frans

Tony schreef op zondag 20 juni 2010, 3:16:


Ik vind het werkelijk onvoorstelbaar dat iemand die zelf paarden houdt en een opleiding volgt niet weet dat paarden, evenals vele anderen dieren, prima in staat is om hout (takken, boombast, etc.) te verteren. Wat leren ze jullie daar op zo'n opleiding?


Wat was dat ook al weer, over die open mind?


Doe dat maar. Ik begrijp niet goed wat jij hier op onze site komt doen als je nergens voor open staat en alles bij voorbaat afdoet als onzin, zodra het even niet in je straatje past.

Je negeert ook alle berichten van mensen die rapporteren over de verbeteringen die ze hebben ondervonden nadat ze de verzorging van hun paard hebben aangepast. Er is een interessant draadje over "de proef op de som" en iemand die net terug is van een trektocht van1500 kilometer over rotspaden met onbeslagen paarden. Hoezo oogkleppen?

Frans

Karen Koomans schreef op zaterdag 19 juni 2010, 23:47:


Niet waar. Het kan wel degelijk dat een cel maar EEN allel meekrijgt. Een Y chromosoom is een X chromosoom waaraan een pootje ontbreekt. Dus een XY (mannetje) heeft dus van dat stukje van het chromosomenpaar slechts EEN allel. Zo komen bepaalde vormen van kleurenblindheid of hemofilie uitsluitend bij mannen voor, omdat de betreffende genen op het ontbrekende pootje van de Y liggen. Recessief of niet maakt dan niet uit, als je dat ene foute allel krijgt heb je direct de hoofdprijs gewonnen.




Frans

Isabel van der Made schreef op zondag 20 juni 2010, 11:21:


Maar hoezo dan je advies om dit paard extra vitamine C te geven? Of had je het over injecties?

Frans

Karen Koomans schreef op zondag 20 juni 2010, 3:10:


Je kunt het nodeloos gecompliceerd maken. Als we het nu gewoon even betrekken op de voeding, want daar hadden we het over. Dan is HB een ziekte die door een TEVEEL van iets wordt veroorzaakt, en niet zozeer door een tekort aan een bepaalde voedingsstof.

Een teveel aan iets kan soms inderdaad een tekort aan iets anders tot gevolg hebben. Probleem is dan alleen dat je dat tekort niet kunt aanzuiveren door MEER te geven van datgene waar dan een tekort aan is, dat werkt niet, zolang het TEVEEL niet eerst is opgelost. Is dat TEVEEL dan opgelost, dan lost het tekort zichzelf ook op, zonder dat je daarvoor nog iets moet doen.

Als je teveel calorieen eet, wordt je dik. Wellicht krijg je daardoor een tekort aan insuline. Wat is dan de beste oplossing? Meer insuline geven? Of het teveel aan calorieen opheffen? Als je het laatste doet blijkt vaak het tekort aan insuline ook ineens verdwenen te zijn. Zou je andersom te werk gaan, dus eerst de insuline aanvullen, en dan afvallen, dan zit je ineens met een insulineoverschot, wat de cellen weer uitnodigt om suiker om te zetten in vet. Je komt totaal nergens met zo'n aanpak, dat blijft dweilen met de kraan open.

Kortom, bij een gecombineerd probleem met tevelen en tekorten zul je eerst de tevelen moeten weghalen. Dan zullen er vanzelf ook tekorten verdwijnen.

In geval van een te dik paard weet je bovendien feitelijk niets over de tekorten, maar wel over de tevelen. Er hoeft helemaal geen tekort te zijn, maar je weet in ieder geval wel 100% zeker dat er sprake is van een teveel.

Vandaar dus het advies om bij een te dik paard gewoon terug te gaan naar de basis, dus de TEVELEN eraf. Daarna, als je dat teveel hebt opgelost, kijken wat er dan eventueel nog te prutsen valt om een en ander perfect in balans te krijgen.

Frans

Karen Koomans schreef op zondag 20 juni 2010, 11:59:



Hoe meer ik over voeding te weten kom, hoe meer ik zie dat dat hele verhaal over balans gewoon niet deugt. De calcium, magnesium, fosfor-verhouding bijvoorbeeld. Als het balansverhaal zou kloppen dan zou het niet zoveel uitmaken hoeveel je geeft, als de verhouding maar goed is. En daarvan weet ik inmiddels 100% zeker dat het niet op gaat. Geef twee keer zoveel van alles (dus de verhouding is goed), en het lichaam neemt Ca op in plaats van Mg, en je krijgt dus een totaal verstoorde verhouding in het lichaam.

De lengte van je armen hebben een bepaalde verhouding tot de lengte van je benen. Als je nou een te grote broek neemt, dan kun je dat niet compenseren door dan ook maar een te grote trui te nemen. De verhouding heb je dan wel weer gecorrigeerd, maar je hebt het probleem niet opgelost maar in feite alleen maar erger gemaakt.

Het idee van die bepaalde verhouding klopt alleen bij de normale hoeveelheden. In feite heb je het dan niet over een verhouding, maar over individuele streefwaarden. Een teveel van het een kun je dan ook niet rechttrekken door dan ook maar meer van het andere te geven.

De verhouding koolhydraten in je voeding mag niet te groot zijn schreef je. Daar gaan we weer: Stel je neemt toch teveel koolhydraten. Ben je dan van het probleem af door dan ook maar meer vet te gaan eten, zodat de "balans" weer hersteld is? Natuurlijk niet, je wordt dan nog sneller te dik! Een teveel aan koolhydraten kun je maar op 1 manier oplossen: minder koolhydraten eten. Niks balans. Gewoon individuele streefwaarden!

Frans

Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 12:05:


In de volgende ook. Probleem is dat het ijzergehalte in NE en BE overal veel te hoog is. In het drinkwater, en ook in de gewassen.


IJzer is niet zo'n fijn goedje voor het lichaam. Het is een agressief radicaal dat het DNA kapot maakt. Toch heb je het nodig voor de aanmaak van rode bloedcellen. Het lichaam heeft voor het transport van ijzer een oplossing gevonden door het te verpakken in een bolvormig stuk eiwit, zodat het ijzer nergens mee in contact kan komen en schade kan aanrichten. Toch werkt dit systeem niet feilloos, en richt ijzer hier en daar toch schade aan.
Dit is EEN van de redenen waarom je dus bij ijzer gewoon genoeg moet geven, en niet "voor de zekerheid" toch maar wat meer. Aan meer heb je niks, je krijgt er niet meer rode bloedcellen door, en van het overschot heb je alleen maar last.
Voor de meeste mineralen geldt een soortgelijk verhaal. Vandaar dat ik al jaren lang strijd lever tegen het door de commercie opgedrongen verhaal "meer is beter", en mijn tenen bij elkaar knijp als ik zie dat iedere discussie die begint als een "teveel" uiteindelijk weer omslaat in een angst voor tekorten.
Inderdaad: niet krabben voor het jeukt. Er is pas sprake van een tekort als daar een duidelijke fysiologische reden voor gevonden is, die in overeenstemming is met de symptomen. Tekorten anticipeer je niet, tekorten constateer je. Als je een tekort anticipeert dan ben je al in het gebied van de tevelen belandt.


Vitamine C hoeft niet in het voer te zitten. Dat is een verhaal dat specifiek voor mensen opgaat. Vitamine C en E zijn anti-oxydanten en bieden enige bescherming tegen vrije radicalen zoals ijzer. Maar paarden maken zelf vitamine C en kunnen het niet via de voeding opnemen.

Enfin, tegen het overschot aan ijzer kunnen we helaas niet zoveel doen. Behalve dan ver uit de buurt blijven van alle likstenen of voedingssupplementen waarin dan ook nog eens extra ijzer zit!

Frans

Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 12:51:


Isabel heeft daar gisteren al over geschreven: dit wordt afgebroken door de bacterieen in het spijsverteringskanaal. Ze heeft er ook een link bij gegeven.


Maar is toch de realiteit.

Frans

Anita Cats schreef op zondag 20 juni 2010, 14:45:


Dat is allemaal best, maar doet niets af aan het feit dat samentrekking van spieren zorgt dat botten strakker op elkaar worden geduwd.


Tussen de wervels zitten schijfjes. Deze worden samengedrukt naarmate de spierspanning hoger wordt. Je kan het iedere fysiotherapeut vragen: de druk op de schijfjes kan bij spierspanning bij een mens al gemakkelijk oplopen tot 250 Kilo! Ga na hoeveel dit bij een paard is!


Bij mensen is dat sowieso opgemeten, bij paarden weet ik niet, maar dat hoef je ook niet op te meten, dat is eenvoudige natuurkunde. Je kan het evengoed met vectoren berekenen. De spieren die de rug van een paard omhoogduwen lopen niet verticaal, maar horizontaal. Spieren kunnen niet iets optillen, maar alleen maar samentrekken. Om een verticale kracht uit te oefenen (de rug opbollen, de ruiter optillen) is er een veelvoud van horizontale kracht nodig. De wervels zorgen ervoor dat er horizontaal geen beweging is, dus de kracht "buigt" als het ware af naar verticaal, en dat is wat we willen. Om dit voor elkaar te krijgen moeten de wervels wel een enorme kracht doorstaan. Ik schat zo uit de losse pols dat deze kracht meer dan 1000 kilo bedraagt. Remember: de spieren zijn er voor het samentrekken, de botten zijn er om de boel uit elkaar te houden. Nog niet volgroeide botten kunnen dit niet, tenminste niet zonder schade op te lopen.

Knoop dit in je oren: Spieren kunnen uit zichzelf niets optillen, ze kunnen alleen maar samentrekken. Om iets op te tillen heb je botten nodig.

Dit is geen vage theorie, maar gewoon een algemeen geaccepteerd feit. Waarom denk je dat er wel zwemwedstrijden zijn voor kinderen, en voetbalwedstrijden, maar geen wedstrijden gewichtheffen? Iedereen die iets doet in het bewegingsonderwijs weet dat gewichtheffen geen kwestie van spiertraining is, en desastreus is voor de rug van een kind. Wat je ook doet aan spiertraining, voor het optillen van gewicht komt er een grote kracht op de botten te staan, en als die nog niet voldoende zijn uitgehard ontstaat er schade. Er valt niet aan te ontsnappen. Bij paarden is dat niet anders.


Volgens mij had iemand hier al een link geplaatst naar een goed artikel over dit onderwerp.


Moet je wel de juiste persoon bellen. Bel iemand die quarters fokt en je zult te horen krijgen dat het met 2 jaar al prima kan.
Het beste kun je het wellicht vragen aan iemand die niks van paarden weet, dan krijg je een onbevooroordeeld antwoord. Zoek een architect of zo, teken de rug van het paard, en vraag of hij denkt dat de wervels tegen elkaar aan worden gedrukt als je er 70 kilo op zet en met de spieren daaronder de rug omhoog trekt. Vraag ook of ie een inschatting wil maken van de kracht waarmee de wervels tegen elkaar aan worden gedrukt. Wedden dat ie ook uitkomt op een kracht van om en nabij de 1000 kilo?


Gewoon eenvoudige mechanica. Omzetten van een horizontale kracht (buikspieren) in een verticale kracht (optillen ruiter). Dat kan alleen als er iets is om de boel uit elkaar te houden.


Ja duh. Natuurlijk moet de bovenlijn ontspannen zijn. De onderlijn (buikspieren) zorgt voor de kracht omhoog, de ruiter zorgt voor de kracht omlaag, en daarmee is het hele zaakje in evenwicht.


En nu zeg je iets slims: BEWEGING zorgt voor harde botten. En "beweging" is niet hetzelfde als "belasting".
Dus, net als bij kinderen: rennen is gezond, gewichtheffen niet. Lekker laten lopen dat paard, maar niet erop gaan zitten.

En daarna, net als bij volwassen mensen, als alles volgroeid is DAN kan je gaan gewichtheffen, zonder schade, als je het op een verantwoorde manier doet. Maar nogmaals, als kind zijnde is er geen enkele verantwoorde manier waarop je aan gewichtheffen zou kunnen doen.


De druk waarover ik het heb is niet van buitenaf, maar een gevolg van het samentrekken van spieren, waarbij je de stugheid van de botten gebruikt om die kracht in een andere richting om te zetten.

Frans

Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 14:05:


Jaja, en jakobskruiskruid maakt het gif omdat het ook voedsel is?

Vitamine C is gewoon 1 van de vele stofjes die de plant maakt. Er is geen enkel belangrijk verschil met al die andere stofjes. Toevallig hebben wij mensen dit ene stofje nodig, en hebben het dus de naam "vitamine" gegeven. Paarden hebben dit stofje niet nodig, en zouden het dus nooit een speciale naam hebben gegeven.


Het is een afvalproduct. Net als zuurstof. Toevallig kunnen wij mensen die zuurstof goed gebruiken, maar voor de plant is het afval. Als je water (H2O) en kooldioxide (CO2) samenvoegt tot glucose (C6H12O6), dan hou je teveel O-tjes over. Tel maar na. Dus die O-tjes moeten weg. Bye bye zuurstof. Maakt die plant die zuurstof speciaal voor ons? Onzin natuurlijk, het is afval en de plant heeft geen andere mogelijkheid dan zuurstof te "maken" en deze vervolgens te dumpen.


Nou, die paar die afhankelijk zijn van vitamine C daar hoef je het niet voor te doen. Dat zijn alleen mensen en Cavia's.

Overigens is vitamine C lang niet het enige product dat je eet, sloopt, en vervolgens weer zelf maakt.
Als je vlees eet, eet je ook allerlei hormonen, insuline, etc. Die sloop je dan, en vervolgens maakt je eigen lijf die hormonen zelf weer opnieuw. Lijkt zonde misschien, maar zo werkt het nou eenmaal.

Frans

Anja Seijn schreef op zondag 20 juni 2010, 15:45:


Ok, kleine correctie: zorgt ervoor dat je later harde botten krijgt.


Nou en of! Die lui die enige tijd in een ruimtestation zitten trainen zich ongans, vooral om de botten in goede conditie te houden. Als ze weer terug op aarde zijn kunnen ze niet eens meer lopen, maar die spieren heb je in een maandje of zo wel weer getrained. Maar die botten, dat is het probleem. Die verdwijnen bij gebrek aan training.


Ik bedoel eigenlijk ook met rennen meer de manier waarop kinderen dat doen. Gewoon elkaar achterna zitten enzo.


Mij ontgaat het nut sowieso een beetje. Het paard wordt er niet slechter van als je langer wacht, dus waarom toch altijd die haast, en beargumenteren dat het misschien wel geen kwaad kan?

Frans

Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 17:43:


Jouw stelling is dat die plant die zuurstof met voorbedachte rade voor ons maakt.
Mijn stelling is dat zuurstof een onontkoombaar afvalproduct is dat overblijft nadat de plant suiker heeft gemaakt, en dat we daar gewoon mazzel mee hebben. Hoewel... Er zijn ook anaerobe bacterieen die kunnen leven waar geen zuurstof is, dus als de planten geen O2 als afval produceerden dan hadden "we" wellicht op een andere manier in elkaar gestoken.


Van H20 naar H en O is geen slopen, maar een proces dat energie kost. Je moet er moeite voor doen. Het laten combineren van O's en H's levert juist energie op. Het is een eindstation. En daarom is er ook zoveel H2O...

Met 6 x H2O en 6 x CO2 kun je C6H12O6 maken, maar dan hou je 6 x O2 over waar je niks aan hebt. Deze omzetting is er eentje die energie kost, dus dit lukt alleen met zonlicht. Daarom hebben planten zonlicht nodig, en water en kooldioxide, en blijft er zuurstof als afvalproduct over. Geen voorbedachte rade, maar gewoon simpele scheikunde waarbij O2 overblijft als ordinair afval.


Ik begrijp niet wat je hier mee wilt zeggen. Als je bedoelt dat je je afvraagt waarom vitamine C niet gewoon weer wordt uitgescheiden? Omdat het spijsverteringskanaal niet bepaald vriendelijk is voor de meeste stoffen. Maagzuur is behoorlijk aggressief, en ook de darmflora laat weinig ongeschonden door. Vitamine C overleeft dit milieu niet, net zo min als de meeste andere stoffen. Wel eens over nagedacht waarom er zoveel stoffen zijn die je alleen via inentingen kunt toedienen?

Dat iets in het spijsverteringskanaal gesloopt wordt betekent niet dat de resulterende onderdelen ook worden opgenomen. Een blik in de WC pot is overtuigend genoeg dat er "restanten" overblijven, die vaak totaal niet meer lijken op datgene dat je hebt gegeten, maar ondanks de kennelijke slooppartij uiteindelijk toch gedumpt worden.


De dikke darm doet er niets mee. Vitamine C overleeft de tocht door het spijsverteringskanaal gewoon niet. Niet zo verwonderlijk, want vitamine C is een complex molecuul dat eigenlijk maar tegen weinig zaken bestand is. Zonlicht, verhitting, etc. is al genoeg om het om zeep te helpen.

Frans

Peet schreef op zondag 20 juni 2010, 20:11:


Geen idee. Maar aspirine is een gemeen stofje. Het lost het beschermlaagje van de maag op waarna maagzuur de maagwand kan aanvreten, en het vermindert de bloedstolling zodat de kans op bloedingen groter wordt. Katten hebben volgens mij een gevoelige maag, dus ik zou het niet riskeren. En daarbij, zo'n dier is maar 4 Kg. Hoe wil je een pil die voor humaan gebruik is bedoeld op een verantwoorde manier terugschalen naar een kat?

Frans