Karen Koomans schreef op zondag 20 juni 2010, 1:19:


Het is domweg niet zo dat een paard genoeg heeft aan onbeperkt hooi en een liksteen, alles moet in een groter plaatje bekeken worden.
Sommige paarden worden veel te dik van onbeperkt hooi, en als ze daar te dik van worden, dan moet je je gaan afvragen wat doen we dan wel.
Gras is niet gras, het ene paard is niet het andere.
Generaliseren kan niet helaas.

Wil schreef op zondag 20 juni 2010, 1:44:


Eens, maar als het probleem eenmaal daar is, kan je het niet ontkennen en zeggen och, als we niets doen gaat het vanzelf over.
Het gaat nu over een specifiek geval, Nancy, ze is HB, ze kan niet veel lopen, ze mag niet veel eten en ze moet afvallen.
Het afvallen mag niet te abrupt gaan, dat houdt risico's in, het lichaam is niet gewend om zelf alle vitamines aan te maken, ga zo maar door. Een overgangsperiode is altijd een gevaarlijke periode, en we weten niet precies waar de gevaren zitten. Te simpel redeneren en zeggen, ach, het komt wel goed, zou mis kunnen gaan, en dat is een risico dat ik zelf niet zou willen lopen.

Het spijsverteringskanaal dat naar zijn grootje is, moet weer leren het zelf te doen.

http://www.equisearch.com/horses_care/feeding/feed/vitamins_042607/

Ingested vitamin C is broken down by gastrointestinal bacteria before reaching the bloodstream.

Dat bedoelde ik gisteren.

nee, ik spreek mezelf tegen.

Aafke schreef op zondag 20 juni 2010, 14:51:


Klinkt goed Aafke.
Spijsverteringskanaal: HB kan onstaan door bacteriele gisting in de dikke darm. Maar als ze het nu goed doet, beter loopt, afgevallen is, tja dan gaat het gewoon goed he.

En het bos is gigantisch, de hoeveelheid verschillende bomen enorm, en iedereen weet het beter maar niemand heeft de waarheid.
We kunnen er eindeloos over discussieren, maar zolang er geen doorslaggevend onderzoek is gedaan, blijft het gissen en gokken.

Ik weet het, we hebben het er eerder over gehad, maar snappen doe ik het nog altijd niet.

Als ik grondwerk doe met Opal, aan een touwhalster, en ze heeft er zin in, en we doen veel verzameld werk, dan gaat ze schuimen rond haar mond.
Paard dat al in geen 6 jaar een bit van dichtbij heeft gezien. Maar altijd als ze verzameld is, schuimrandje, waar heeft dat nou toch mee te maken? Herinnering?

darmen vol houden?
ongeveer een spriet hooi per kwartier?

Hebben ze wat te doen.

Ik denk wel dat het klopt.
Is wat ik denk te zien gebeuren.
Anderhalf jaar tijd, maar zeker verbetering.

Wil schreef op dinsdag 22 juni 2010, 23:35:


Nee, alleen van eind 2008.
Maar nog voordat ze van mij was en op ijzers stond, en ze trapte op een steen, dan hinkte ze een paar passen.
En echt hoge hielen heeft ze nooit gehad, ze heeft ook geen typische hoedenrand, ze heeft wel arthrose aan de hoefbenen. Of had, op die rontgenfoto's.

Ik zal ze opvragen.

Zoals jullie al gelezen hebben, was ik bij Wil in Portugal.
Heel erg gezellig, prachtig huis op een schitterende plek, schatten van paarden,
en mensen: Wil en haar man kwamen me op halen van het vliegveld en het is toch wel een rit van anderhalf uur.
Koffie gedronken in Lissabon met pasteis de nata en dan gaan we.

Mooie rit, maar hoe dichter we bij huis komen, hoe mooier het wordt. Ruig landschap, bergen, kurkeiken. En dan de plek die ik wel al ken van de foto's. Maar in het echt nog veel mooier. En de paarden: ik kan niet lang stilzitten als ik er net ben, en moet de paarden een knuffel gaan geven, wat Chaser braaf ondergaat en Catcher beantwoordt door me af te lebberen.

't Was een beetje warm, dus gewacht tot het later op de dag afkoelde, en daar gingen we, voor het eerst van mijn leven op een Tennessee Walker. Gaaf! Catcher wilde wel weten wat voor een vlees hij in de kuip had, en trok de trukendoos open.
Wil zei al, dat doet hij vandaag, morgen zal dat anders zijn, en inderdaad, de volgende dag weer op pad, en hij was een en al meewerkend paard dat het liefst in rentelgang heuvel op en af scheurt, maar ook heel gezellig kan slenteren.
En dat slenteren moest wel op de terugweg, want de hond van vrienden van Wil, waar we even goeiendag waren gaan zeggen, was ons achterna gekomen zonder dat we dat merkten, maar aangezien het een oude duitse herder was, bleef hij er zowat in, en moesten we vele stops inlassen en langzaam stappen, anders kon hij ons niet bijhouden. En hem midden in de rimboe achterlaten wilden we ook niet. Ik kon daardoor wel meer van het landschap genieten, en och wat is het er mooi.
Chaser op zijn rode Renegades is een heer, Wil en hij zijn het spreekwoordelijk vergroeide team van mens en paard.

Tja, en dan hebben we nog wat hoeffies bekapt... Wil (en haar man) bekappen mechanisch, de hoeven van Catcher bijvoorbeeld zijn zo knetterhard, daar is geen beginnen aan met een raspje.
De verwaarloosde hoeven waar Wil al over heeft geschreven, hebben ze eerst met de tang aangepakt, wat een smerige bende. In het vliegtuig terug naar huis, kon ik het nog steeds ruiken, de stank die er van die hoeven afsloeg.

Verder nog het lusitano hengsteveulen bezocht, die zich al heel wat beter gedroeg, omdat hij op Wil's advies niet meer die bakken vol biks krijgt. Sterker nog, hij was eigenlijk heel lief. Ik las helaas net dat hij erg ziek is geweest, hoop dat hij er weer bovenop komt.

En toen was het weer tijd om naar huis te gaan. Een heerlijke mini vakantie gehad, en binnenkort sta ik er weer op de stoep.

Wat ik ook zo opvallend vond, was dat Spartan de tweede dag echt al zoveel beter liep toen we aankwamen, 24 uur rondlopen op voorhoeven die niet meer alle kanten uitwaaierden, en waar alle stinkende oude zool en steunsel uit waren gehaald, had hem al veranderd.

Toen ik hem de eerste dag zag, dacht ik, dat het eerlijker zou zijn tegenover het paard om hem de kogel te geven, de tweede dag was er alweer levenslust.
En het is echt een lieverd, die zijn best deed om mee te werken. Nu maar hopen dat Sue elke dag die voeten op gaat tillen, zodat de paarden dat weer normaal gaan vinden. Dan zal het bekappen ook niet meer zo'n heisa zijn.

van lennep schreef op maandag 28 juni 2010, 4:06:


Haha, ja veilig thuisgekomen, helaas wel met vertraging, omdat het kraantje van de wasbak in de WC van het vliegtuig het niet deed, kan je het geloven?

Denk dat je beter een elastisch kousje aan kan doen, ben even vergeten hoe ze heten, maar soort rek/steunverband voor mensen.

Wil schreef op dinsdag 29 juni 2010, 14:09:


Kan je doen, maar ik denk dat het niet eens nodig is, Spartan's voorhoeven waren zaterdag ochtend al zoveel beter, en dat was pas 1 dag nadat je ze schoon had gemaakt. Stonk echt lang zo erg niet. Denk ook niet dat ze in de schuilstal waren geweest, er zat helemaal geen troep in, en het zand schuurt het natuurlijk wel lekker schoon.

Je ziet (of ruikt, yuck) het vanzelf wel als je de volgende keer gaat.