Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 12:51:


Isabel heeft daar gisteren al over geschreven: dit wordt afgebroken door de bacterieen in het spijsverteringskanaal. Ze heeft er ook een link bij gegeven.


Maar is toch de realiteit.

Frans

Anita Cats schreef op zondag 20 juni 2010, 14:45:


Dat is allemaal best, maar doet niets af aan het feit dat samentrekking van spieren zorgt dat botten strakker op elkaar worden geduwd.


Tussen de wervels zitten schijfjes. Deze worden samengedrukt naarmate de spierspanning hoger wordt. Je kan het iedere fysiotherapeut vragen: de druk op de schijfjes kan bij spierspanning bij een mens al gemakkelijk oplopen tot 250 Kilo! Ga na hoeveel dit bij een paard is!


Bij mensen is dat sowieso opgemeten, bij paarden weet ik niet, maar dat hoef je ook niet op te meten, dat is eenvoudige natuurkunde. Je kan het evengoed met vectoren berekenen. De spieren die de rug van een paard omhoogduwen lopen niet verticaal, maar horizontaal. Spieren kunnen niet iets optillen, maar alleen maar samentrekken. Om een verticale kracht uit te oefenen (de rug opbollen, de ruiter optillen) is er een veelvoud van horizontale kracht nodig. De wervels zorgen ervoor dat er horizontaal geen beweging is, dus de kracht "buigt" als het ware af naar verticaal, en dat is wat we willen. Om dit voor elkaar te krijgen moeten de wervels wel een enorme kracht doorstaan. Ik schat zo uit de losse pols dat deze kracht meer dan 1000 kilo bedraagt. Remember: de spieren zijn er voor het samentrekken, de botten zijn er om de boel uit elkaar te houden. Nog niet volgroeide botten kunnen dit niet, tenminste niet zonder schade op te lopen.

Knoop dit in je oren: Spieren kunnen uit zichzelf niets optillen, ze kunnen alleen maar samentrekken. Om iets op te tillen heb je botten nodig.

Dit is geen vage theorie, maar gewoon een algemeen geaccepteerd feit. Waarom denk je dat er wel zwemwedstrijden zijn voor kinderen, en voetbalwedstrijden, maar geen wedstrijden gewichtheffen? Iedereen die iets doet in het bewegingsonderwijs weet dat gewichtheffen geen kwestie van spiertraining is, en desastreus is voor de rug van een kind. Wat je ook doet aan spiertraining, voor het optillen van gewicht komt er een grote kracht op de botten te staan, en als die nog niet voldoende zijn uitgehard ontstaat er schade. Er valt niet aan te ontsnappen. Bij paarden is dat niet anders.


Volgens mij had iemand hier al een link geplaatst naar een goed artikel over dit onderwerp.


Moet je wel de juiste persoon bellen. Bel iemand die quarters fokt en je zult te horen krijgen dat het met 2 jaar al prima kan.
Het beste kun je het wellicht vragen aan iemand die niks van paarden weet, dan krijg je een onbevooroordeeld antwoord. Zoek een architect of zo, teken de rug van het paard, en vraag of hij denkt dat de wervels tegen elkaar aan worden gedrukt als je er 70 kilo op zet en met de spieren daaronder de rug omhoog trekt. Vraag ook of ie een inschatting wil maken van de kracht waarmee de wervels tegen elkaar aan worden gedrukt. Wedden dat ie ook uitkomt op een kracht van om en nabij de 1000 kilo?


Gewoon eenvoudige mechanica. Omzetten van een horizontale kracht (buikspieren) in een verticale kracht (optillen ruiter). Dat kan alleen als er iets is om de boel uit elkaar te houden.


Ja duh. Natuurlijk moet de bovenlijn ontspannen zijn. De onderlijn (buikspieren) zorgt voor de kracht omhoog, de ruiter zorgt voor de kracht omlaag, en daarmee is het hele zaakje in evenwicht.


En nu zeg je iets slims: BEWEGING zorgt voor harde botten. En "beweging" is niet hetzelfde als "belasting".
Dus, net als bij kinderen: rennen is gezond, gewichtheffen niet. Lekker laten lopen dat paard, maar niet erop gaan zitten.

En daarna, net als bij volwassen mensen, als alles volgroeid is DAN kan je gaan gewichtheffen, zonder schade, als je het op een verantwoorde manier doet. Maar nogmaals, als kind zijnde is er geen enkele verantwoorde manier waarop je aan gewichtheffen zou kunnen doen.


De druk waarover ik het heb is niet van buitenaf, maar een gevolg van het samentrekken van spieren, waarbij je de stugheid van de botten gebruikt om die kracht in een andere richting om te zetten.

Frans

Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 14:05:


Jaja, en jakobskruiskruid maakt het gif omdat het ook voedsel is?

Vitamine C is gewoon 1 van de vele stofjes die de plant maakt. Er is geen enkel belangrijk verschil met al die andere stofjes. Toevallig hebben wij mensen dit ene stofje nodig, en hebben het dus de naam "vitamine" gegeven. Paarden hebben dit stofje niet nodig, en zouden het dus nooit een speciale naam hebben gegeven.


Het is een afvalproduct. Net als zuurstof. Toevallig kunnen wij mensen die zuurstof goed gebruiken, maar voor de plant is het afval. Als je water (H2O) en kooldioxide (CO2) samenvoegt tot glucose (C6H12O6), dan hou je teveel O-tjes over. Tel maar na. Dus die O-tjes moeten weg. Bye bye zuurstof. Maakt die plant die zuurstof speciaal voor ons? Onzin natuurlijk, het is afval en de plant heeft geen andere mogelijkheid dan zuurstof te "maken" en deze vervolgens te dumpen.


Nou, die paar die afhankelijk zijn van vitamine C daar hoef je het niet voor te doen. Dat zijn alleen mensen en Cavia's.

Overigens is vitamine C lang niet het enige product dat je eet, sloopt, en vervolgens weer zelf maakt.
Als je vlees eet, eet je ook allerlei hormonen, insuline, etc. Die sloop je dan, en vervolgens maakt je eigen lijf die hormonen zelf weer opnieuw. Lijkt zonde misschien, maar zo werkt het nou eenmaal.

Frans

Anja Seijn schreef op zondag 20 juni 2010, 15:45:


Ok, kleine correctie: zorgt ervoor dat je later harde botten krijgt.


Nou en of! Die lui die enige tijd in een ruimtestation zitten trainen zich ongans, vooral om de botten in goede conditie te houden. Als ze weer terug op aarde zijn kunnen ze niet eens meer lopen, maar die spieren heb je in een maandje of zo wel weer getrained. Maar die botten, dat is het probleem. Die verdwijnen bij gebrek aan training.


Ik bedoel eigenlijk ook met rennen meer de manier waarop kinderen dat doen. Gewoon elkaar achterna zitten enzo.


Mij ontgaat het nut sowieso een beetje. Het paard wordt er niet slechter van als je langer wacht, dus waarom toch altijd die haast, en beargumenteren dat het misschien wel geen kwaad kan?

Frans

Nils Vellinga schreef op zondag 20 juni 2010, 17:43:


Jouw stelling is dat die plant die zuurstof met voorbedachte rade voor ons maakt.
Mijn stelling is dat zuurstof een onontkoombaar afvalproduct is dat overblijft nadat de plant suiker heeft gemaakt, en dat we daar gewoon mazzel mee hebben. Hoewel... Er zijn ook anaerobe bacterieen die kunnen leven waar geen zuurstof is, dus als de planten geen O2 als afval produceerden dan hadden "we" wellicht op een andere manier in elkaar gestoken.


Van H20 naar H en O is geen slopen, maar een proces dat energie kost. Je moet er moeite voor doen. Het laten combineren van O's en H's levert juist energie op. Het is een eindstation. En daarom is er ook zoveel H2O...

Met 6 x H2O en 6 x CO2 kun je C6H12O6 maken, maar dan hou je 6 x O2 over waar je niks aan hebt. Deze omzetting is er eentje die energie kost, dus dit lukt alleen met zonlicht. Daarom hebben planten zonlicht nodig, en water en kooldioxide, en blijft er zuurstof als afvalproduct over. Geen voorbedachte rade, maar gewoon simpele scheikunde waarbij O2 overblijft als ordinair afval.


Ik begrijp niet wat je hier mee wilt zeggen. Als je bedoelt dat je je afvraagt waarom vitamine C niet gewoon weer wordt uitgescheiden? Omdat het spijsverteringskanaal niet bepaald vriendelijk is voor de meeste stoffen. Maagzuur is behoorlijk aggressief, en ook de darmflora laat weinig ongeschonden door. Vitamine C overleeft dit milieu niet, net zo min als de meeste andere stoffen. Wel eens over nagedacht waarom er zoveel stoffen zijn die je alleen via inentingen kunt toedienen?

Dat iets in het spijsverteringskanaal gesloopt wordt betekent niet dat de resulterende onderdelen ook worden opgenomen. Een blik in de WC pot is overtuigend genoeg dat er "restanten" overblijven, die vaak totaal niet meer lijken op datgene dat je hebt gegeten, maar ondanks de kennelijke slooppartij uiteindelijk toch gedumpt worden.


De dikke darm doet er niets mee. Vitamine C overleeft de tocht door het spijsverteringskanaal gewoon niet. Niet zo verwonderlijk, want vitamine C is een complex molecuul dat eigenlijk maar tegen weinig zaken bestand is. Zonlicht, verhitting, etc. is al genoeg om het om zeep te helpen.

Frans

Peet schreef op zondag 20 juni 2010, 20:11:


Geen idee. Maar aspirine is een gemeen stofje. Het lost het beschermlaagje van de maag op waarna maagzuur de maagwand kan aanvreten, en het vermindert de bloedstolling zodat de kans op bloedingen groter wordt. Katten hebben volgens mij een gevoelige maag, dus ik zou het niet riskeren. En daarbij, zo'n dier is maar 4 Kg. Hoe wil je een pil die voor humaan gebruik is bedoeld op een verantwoorde manier terugschalen naar een kat?

Frans