Coralie schreef op woensdag 14 juli 2010, 21:35:


Ik heb het 2 keer meegemaakt dat het zichzelf niet oploste, en 2 keer dat het zichzelf wel oploste. Toen het de eerste keer mis ging kwam mijn paard in ademnood. De DA is met spoed gekomen en had niet heel veel later er moeten zijn. De tweede keer duurde het erg lang en kwam hij er gewoon niet uit. Drie keer is er een pijp in geweest, die zoveel schade aan had gericht dat het een bloedbad was daarbinnen. Omdat het niet lukte moest hij naar de kliniek waarop we de schade goed konden zien tijdens de endoscopie. Zijn slokdarm was over een lengte van zeker 30 cm compleet verlamd. Hij kon niet meer slikken of iets anders. Gelukkig bleek een dag later bij de endoscopie dat hij het weer deed. Waarschijnlijk heeft het lichaam even gezegd dat het genoeg was. Maar zonder endoscopie hadden we dit nooit geweten, en de endoscopie moet toch echt in een kliniek worden gedaan. De oorzaak van de slokdarmverstoppingen is helaas nooit gevonden. Ik vermoed dat het grotendeels kwam door het eten van brokken, die hij toen nog kreeg. Sindsdien heeft hij nog 2 slokdarmverstoppingen gehad door het eten van hooi, en die zijn zelf opgelost. Misschien dat de soort voeding ook een rol speelt?
Als je ingrijpt weet je natuurlijk nooit of een verstopping zich uiteindelijk wel zelf had op kunnen lossen of toch niet, maar hij stond er die twee keer vreselijk bij.

Ik denk dat het ook afhangt van de leeftijd van je paard en of hij eens 1 keer iets heeft, of altijd aan het sukkelen is. Als mijn 20 jarige ooit koliek zou krijgen dan ga ik er denk ik wel voor. Gewoon omdat hij nog erg fit is, en verder (op de slokdarmverstoppingen na) nog nooit wat gemankeerd heeft. Maar dat ligt ook aan de mate van de koliek.
Het is toch allemaal niet zo simpel he?

Groetjes Jolanda

Ik zit dit jaar met een hooiprobleempje en ik hoop dat iemand me kan adviseren.

Wij hooien normaal gesproken elk jaar 1 keer van onze eigen paardenwei. Dit jaar (toen iedereen al vroeg ging hooien) hebben wij het laten staan, omdat het gras toch al een tijd geen water had gehad, en wij niet het risico wilden lopen dat we met hooi zitten wat een hoog fructaangehalte bevat (i.v.m. onze IR pony). We wilden wachten totdat er weer wat regen kwam (hebben helaas niet zo'n sproeikanon), maar dat is niet meer gekomen tot afgelopen week.

Inmiddels staat dat gras er nog, maar lijkt op sterven na dood, helemaal verdroogt aan de stengel. De aren zijn bijna allemaal uitgebloeid en er is afgelopen week ineens erg veel water gevallen. Zou het nu nog steeds veel fructaan bevatten? Bevat dit verdroogde hooi nog voldoende voedingswaarde? Is daar zo iets over te zeggen, of kan dat alleen met een hooitest?

Ik ben trouwens van plan om dit jaar ook duits kruidenhooi in te kopen. Zo hebben ze toch ruwvoer vanuit een andere omgeving (andere kruiden en grassen) en hier zit hopelijk nog minder weinig stof in dan in ons eigen hooi, wat voor onze hoestende pony beter is. Als dit hooi bevalt (heeft iemand hier ervaringen mee?), dan kunnen we de weide anders gaan indelen zodat er een PP ontstaat.
Mocht het niet bevallen, dan zal ik toch ons eigen hooi willen/moeten gaan voeren. Vandaar dat ik hoop dat we dat alsnog kunnen gaan hooien.

Groetjes Jolanda