Bedankt voor de reacties. Ik ben haast niet bij ze weg te sláán; vind varkens helemaal geweldig. Blijft ook altijd boeiend om te zien hoe zowel moeder als de jongen instinctmatig weten hoe het één en ander hoort. Geldt voor alle dieren, niet alleen bij varkens natuurlijk.

De biggen scharrelen al wat rond, ik verwacht dat ze morgen al naar buiten lopen. Vandaag liepen ze al tot halverwege de trailerplank (Toos heeft de openstaande trailer uitgekozen om te bevallen). Zodra Toos besluit dat ze even weggaat, om te grazen, te zonnen, te plassen of water te drinken, dan geeft ze een seintje en hup: alle biggen kruipen samen onder het hooi en blijven stil liggen, tot moeder terug is.

Het ginger (rode) zeugje klimt telkens op m'n schoot, lekker warm slaapplekje. Owww, dat schatje BLIJFT bij ons hoor !

Karen

andrea en ariel schreef op zondag 1 augustus 2010, 8:40:



Inmiddels, 2 dagen oud, spelen ze al met elkaar (best wild!) en durven al even naar buiten. Tuurlijk zijn ze na een paar minuten moe en gaan dan weer slapen, maar slapend zijn ze óók schattig.

We houden al zo'n 15 jaar varkentjes, als "huis"dieren. Dit ras pas sinds ruim een jaar en ik denk dat er geen ander type varkens meer bijkomt hier!
Kune kunes zijn, meer dan de andere redelijk klein blijvende rassen, enorm 'koel in de kop'. Mits goed gesocialiseerd en goed behandeld (logisch), zijn ze totaal niet wantrouwend, ook niet naar vreemde mensen en vreemde dingen. Ze zijn enorm aanhalig, nieuwsgierig, hebben humor, zijn gevoelig voor stemmingen en reageren daarop, zijn speels en actief zonder 'druk' te zijn, ... En super-intelligent natuurlijk (dat geldt voor varkens in het algemeen, gemiddeld zijn varkens intelligenter dan de gemiddelde hond). Afijn, het is duidelijk dat ik een varkensfreak ben .

Karen

Misschien kan een tweede paard/pony die niet bang is, helpen? Als die te leen is, al dan niet met eigenaar erbij...

Voedselbeloning: het maakt soms veel uit wát je geeft. Sommige paarden willen voor elk type hapje wel hun best doen, andere paarden doen weinig tot niets voor hapje x maar bijvoorbeeld wél voor een druif. Lokken met voer werkt vaak niet of maar heel even; het paard moet eerst doen wat gevraagd werd, op dat moment krijgt hij de bevestiging (yes of click) en daarna de beloning.

Misschien kun je Ziggy in een omgeving waar hij zich vertrouwd voelt leren om te target-en (met de neus aanraken van iets, bijv. een tennisbal die je op het einde van een stokje hebt geprikt). Als hij dat een leuk spelletje leert te vinden en er zelfvertrouwen van krijgt omdat hij het makkelijk vindt en dus veel beloond wordt, kun je die targetstick daarna gebruiken om richting te geven in moeilijjker situaties.

Waar jij de target houdt, maakt dan ook meteen duidelijk tot hoever je hem vraagt (1 stap, 2 stappen). Dus niet de target wegbewegen op het moment dat het paard zijn neus er naartoe beweegt. Da's niet eerlijk !

Het komt nog wel eens voor dat als een paard eindelijk een stapje doet, de geleider meteen probeert om hem dan meteen vérder te laten lopen. Als dat gebeurt, dan straf je in wezen het paard. Niet bewust natuurlijk, maar in de beleving van het paard deed hij één stapje omdat je dat vroeg, en moest hij als gevolg van dat ene stapje, meteen 10 stappen doen. Dus het gevolg van zijn actie (1 stapje) was voor het paard negatief (hij moest meer stappen doen en wilde dat niet). Logisch dat een paard dan denkt: "dat doe ik dus niet weer".
Daarom bij zo'n oefening duidelijk zijn in wat je vraagt, en duidelijk belonen als hij het doet. Even pauze (5 - 10 seconden pauze na de beloning is al voldoende) en dan de volgende opdracht. Op die manier is in de beleving vh paard die volgende opdracht geen direct gevolg van zijn eerste pas maar staan opdracht 1 en 2 los van elkaar in dezelfde les.

grt,
Karen

Geertje schreef op maandag 9 augustus 2010, 22:29:


Om in zo'n situatie precies duidelijk te maken wat/hoeveel je vraagt, vind ik het zelf heel handig om dat duidelijk te maken met een target, of door het commando "hier" (moet-ie wel eerst leren natuurlijk ). Dan weet je paard precies: als ik bij de target ben (of ik stap tot vlak bij m'n eigenaar, als je "hier" gebruikt), dan krijg ik een beloning.

Uitstralen dat je rustig bent maar ook vastbesloten (inderdaad, de houding van "al duurt het tot morgenochtend") is ook een hele goeie. Die rust en dat (zelf)vertrouwen straal je uit. Plus je paard leert dat jij consequent bent; als je iets hebt gevraagd mbv een signaal/commando dan MOET je paard het ook doen. Op die manier leert je paard dat het geen zin heeft om "te staken".

Ook daarom is niet méér vragen dan wat je paard echt wel kan, belangrijk. Want alleen dan kun je eisen dat hij de opdracht ook echt uitvoert. Maar wel in alle rust; hij moet het doen, maar als dat kennelijk nog nodig is om er lang over te doen, so be it. Tenminste, als stress/angst/onzekerheid de reden is van het getreuzel .

Met mijn eigen paarden maak ik onderscheid tussen een uitnodiging (dan mag het paard ook nee zeggen) en een opdracht. Ik denk er nooit zo over na, maar toch snappen ze precies of iets MOET, of niet. Ik denk door de manier waarop het betreffende gedrag is aangeleerd, in combinatie met toon/lichaamstaal. Bijv. het commando "voetje" moet altijd worden opgevolgd, maar de vraag "ga je mee?", niet.

Karen

Britt Claeys schreef op maandag 9 augustus 2010, 22:49:


Ik geef het gewoon mee aan de vuilnisophaaldienst. Is dat niet veel makkelijker ?

Karen

Nils Vellinga schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 21:35:


Aha, op die manier . In NL betaal je een vast bedrag per jaar per container; het maakt niet uit hoeveel er in je container(s) zit als hij wordt geleegd. Vuilnisbelten kennen we hier ook niet meer voor zover ik weet. Alles gaat rechtstreeks naar de vuilverbrandingsfabriek.

Karen

Marlies Sanders schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 22:06:


Ja, ook hier in Groningen, gelukkig. Maar JKK stop ik in de grijze container, zodat het naar de vuilverbranding gaat.

Overigens, ik vind JKK in de wei niet zo'n heel groot probleem. Ik steek het wel uit in de hoop dat het geen "plaag" wordt, maar de paarden en onze andere dieren zullen er echt niet van eten zolang er ook iets anders te knabbelen is. Als je hooi wint van het weiland, dán wordt het een ander verhaal natuurlijk.

grt,
Karen.

Een tekort aan koper kan ook ontstaan door een teveel aan zink.

Karen

Maria Delavega schreef op donderdag 12 augustus 2010, 8:00:


Ja, heel nuttig! Het vat in het NL's een aantal belangrijke conclusies samen, die komen van de op www.safergrass.org gepubliceerde onderzoeken.

Ik copieer een deel vd conclusies:

"NSK hoeveelheid in enkele normale soorten voer:
grashooi 9.2 – 18.4
stro 5.2 – 18.2"

*** Stro is dus niet per definitie fructaanarmer dan hooi.

"Het lijkt voor vele paardeneigenaren logisch dat geelbruin, vezelig en laat geoogst hooi laag in suiker zal zijn. Er is inderdaad een algemene opvatting dat laat geoogst hooi lager in NSK zal zijn, maar het zijn juist de stressvolle omgevingsfactoren vlak voor het hooien die belangrijker zijn dan het stadium in de groei."

*** Hooi vd eerste snede is niet per definitie fructaanrijker dan van latere snedes.

"Dood gras kan hoog scoren in NSK
[..] Wanneer plantencellen sterven en scheuren door het bevriezen, kunnen de opgeslagen en in water oplosbare suikers en fructaan uitspoelen door de najaarsregen of door de vroege wintersneeuw die tijdens de dag smelt. In gebieden met weinig tot geen regen worden de suikers opgeslagen en ook in dode cellen van grassen bewaard blijven. [..] Droogweer condities zorgen ervoor dat opgeslagen koolhydraten niet kunnen uitspoelen. Zelfs dood gras in midwinter kan dus gehaltes aan suiker en/of fructaan hebben die gevaarlijk zijn voor paarden met koolhydraten-intolerantie.
Voorbeeld: Engels raaigras bevatte op 1 januari 2004 tijdens een droge periode 39,7% NSK in droge stof. Gebrek aan neerslag voorkwam het uitspoelen van de in water oplosbare koolhydraten, zodat zelfs dood gras een te hoog gehalte heeft om te laten begrazen door hoefbevangen paarden."

*** Dus dood gras kan (heel) veel fructaan bevattten, vooral wanneer het onder droogweer condities is doodgegaan.

Karen

Anja S schreef op woensdag 11 augustus 2010, 23:40:


Dat klinkt in mijn oren wel érg betweterig, komend van iemand die bijna alles wat ze nu weet over paarden geleerd heeft nadat ze meerdere paarden had aangeschaft.
Ik weet dat je eigen weiland hebt, maar dan nog. Ook in dat geval had er gemakkelijk een hoop méér fout kunnen gaan dan gebeurd is, door gebrek aan kennis/kunde.

Karen

Maria Delavega schreef op woensdag 11 augustus 2010, 22:32:


Gevaarlijk?? Er lopen zoveel paarden met een eczeemdeken of een vliegendeken in een kudde. Ze ravotten en spelen ermee, en het enige dat soms gebeurt is dat je weer een nieuwe deken kunt aanschaffen omdat de oude weer eens kapotgescheurd is... Ik zie niet in hoe het gevaarlijk zou kunnen zijn.

Karen

Mariss schreef op woensdag 11 augustus 2010, 20:58:


Klopt Mariss. Wat ik er vooral mee wilde zeggen is dat het nuttig kan zijn om de verhoudingen van al die verschillende mineralen en spoorelementen te weten, voordat je er eentje gaat supplementeren. Dmv bloedonderzoek en-of analyse van het voer. In de praktijk kies je daar misschien niet altijd voor, maar het lijkt me toch goed om te weten dat een tekort aan mineraal X niet altijd betekent dat mineraal X te weinig in het voer zit. Het kan zijn dat de opname wordt verhinderd, bijv. door een teveel aan mineraal Y.

Karen

Stephanie Pots schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 7:08:


Misschien zelf grinttegels leggen? Beste is om er dan eerst een laag wit zand op te laten storten, dat te egaliseren en vervolgens grinttegels erop. Is zwaar werk, maar je bent wel goedkoop uit. Grinttegels worden regelmatig gratis aangeboden via bijv. Marktplaats.
Het zand kost wel iets, maar vooral als je het zelf kunt ophalen en vervoeren is het niet echt duur.
Zelf leggen zonder ervaring en zonder trilplaat e.d. resulteert meestal niet in een heel strak gelegd "terrasje", maar och, het functioneert wél .

Karen

Leuke foto's Wil!
Als het heel warm is kan ik Fred (onze hond) geen groter plezier doen dan een kletsnatte deken voor hem neer leggen. Fred zwemt graag, maar haat de tuinslang... Maar zo'n koude natte deken, heerlijk. Als ik het ook erg warm heb ga ik er gezellig naast liggen... tenzij ik ervoor kies om in de modderpoel van de varkens plaats te nemen .

Karen

Suzanne Graauw schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 11:15:


LOL, als ik naar onze varkens kijk dan klopt dat !

Karen