Koen Theys schreef op zondag 8 augustus 2010, 22:23:


Waarom maakt de ene pony turkse slippers aan en de anderen niet in verder gelijke omstandigheden?

joop schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 10:13:


Het gaten boren (of snijden met renet!) is allerminst nieuw. Het staat in allerlei varianten in mijn hoefsmidboeken. Er zitten meerdere kanten aan het verhaal; Koen liet de term hoornzuil ook al vallen - in ieder geval heeft het hele verhaal nmm niets te maken met natuurlijk bekappen.

Wat de (kwartier)scheuren betreft heb ik een verhaaltje voor jullie om over na te denken.
Alweer wat jaren terug kwam ik bij iemand die 2 kolossen van trekpaarden heeft. Die hoeven niets te doen dan mooi te zijn om te zien in de wei waar die lui op uitkijken.
Ze hebben elkaar, worden zo nodig meer dan voldoende gevoerd... mankeert ze aan niets maar lichamelijk verzorgd worden ze niet.
Mij viel toen op dat hun hoeven rondom zowat uit elkaar vielen van de scheuren. Ik meen dat letterlijk. We hebben het dan over het hoeftype "soepbord", heel iets anders dan de hoefjes van mijn ijsco's. De hele verzamelingen soepborden lag dus om zo te zeggen in minstens vijf scherven. Uiteraard zei ik daar wat van. Een hoefsmid was er inderdaad nog nooit bij geweest. Dat kon ook niet want de paarden waren zo terughoudend als gedomesticeerde paarden maar kunnen zijn, niet gewend aangehaald te worden laat staan bekapt.
Een jaar later kwam ik daar weer. Dezelfde paarden hadden op "wonderbaarlijke" wijze prima hoeven gekregen. Toch had er niemand aan gepruts....

Koen Theys schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 20:57:


Huh? Waar staat dat zo? Maar inderdaad, die mogelijkheid bestaat wel degelijk, zonder dat ik daar een instructie aan wil verbinden.


Ik denk 't

Nog een keer dan. Natuurlijk bekappen is feitelijk nauwelijks of niet bekappen te noemen want het is een constant onderhouden. De oorspronkelijke opzet van Frans en Iloon was naar mijn mening ook de beste; meer dan een rasp en een set renetjes heb je echt niet nodig want er is nooit meer dan minimaal werk. Je snapt wel dat ik bedenkingen heb tegen gemotoriseerd natuurlijk bekappen... het schuurbandje van frans kan ik nog in mee gaan maar slijptollen en kettingzagen?
Natuurlijk bekappen valt naar mijn idee naadloos samen met de vorm van hoefonderhoud die reeds door Xenophon beschreven is (het dagelijk een slaaf een uurtje met je paard op de keien laten oefenen).
Wanneer er periodiek meer dan minimaal materiaal verwijdert wordt is dat naar mijn mening geen natuurlijk bekappen. Wie dit wel zo verkoopt of noemt snapt er niets van of is (moedwillig) een charlatan.

Mijn verhaaltje waar je nu op reageert staat daar los van. Het schoot me te binnen in verband met verticale scheuren, want erger multi-gescheurde hoeven heb ik nooit gezien, ook niet onder de koniks. En het latere, volkomen herstelde beeld liet mij toen dermate verstomd staan dat ik het nooit vergeten ben.
Het wel of niet aankomen verhaal heb ik, minstens een jaar of tien terug, al eens doorgenomen met het het opperhoofd van een groot professioneel natuurbegrazingsbedrijf. Uiteindelijk zijn we uitgekomen bij niet aankomen (hoewel heden in praktijk het beleid per instantie en/of beheersrayon verschilt). Beter dan eens per jaar of halfjaar bekappen, wat de andere optie was.
Wanneer het echt niet goed gaat kan de conclusie namelijk niet anders zijn dan dat het gebied niet geschikt voor de dieren is en dus moeten ze herplaatst worden! (SBB die in de OVP met gesloten bestanden zegt te werken laat ze het liefst gewoon doodgaan maar da's wéér een ander verhaal en heb ik niets mee van doen).
Echter, dit gaat dus allemaal over paarden die niets hoeven te doen dan paard zijn. Het wordt anders wanneer paardlief bereden moet worden of ingespannen.

Terug naar de scheuren e.d. ellende. Dat kan uiteraard heel uiteenlopend oorzaken hebben. Over het algemeen denk ik dat je er niets specifiek aan hoeft te doen, vooral niet wanneer er serieus natuurlijk bekapt wordt. Wanneer namelijk de letseloorzaak structureel zo is dat herstel niet te verwachten valt is het een nogal nutteloze bezigheid terwijl wanneer de oorzaak van tijdelijke aard geacht wordt een herstel meestal vanzelf gaat.

Wil schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 20:56:


Ik beweer nergens dat het niet kan. Integendeel, ik heb het zelf gezien dus denk met vrij grote zekerheid dat het wel kan
Nee, nergens verhard. Ook geen kwestie van afbreken. Die verticale scheuren waren (zo goed als 100%) oftewel je gaf er geen kwartje voor. Wel erbij vermeld dat die 2 paarden er geen last van schenen te hebben, waardoor ik me niet geroepen voelde zelf actie op te dringen.
Het verhaaltje was alleen bedoeld om aan te tonen dat hoeven die er letterlijk uit elkaar gevallen uitzien een tijdje later, zomaar uit zichzelf, weer helemaal veranderd kunnen zijn. Zelfs als er niemand aan zit.

Piet schreef op woensdag 11 augustus 2010, 7:35:


Ik zal de mogelijkheid niet ontkennen, maar toch... Je hebt wel je jasje kilometers verhangen, zeg. Toen ik de tang introduceerde was het forum te klein!
Ondertussen zijn we aan het kettingzagen voor een millimeter hoef...
FRANS!!! IK MIS NOG EEN SMILEY VOOR STAPELMESJOGGE.


Vergemakkelijkt? Met karrenvol apparatuur rondsjouwen om zo goed als niets aan de hoeven van je paard te doen??? Ikke ni begrijp ni.

Wat ik wél begrijp is dat de apparatuur zinvol kan zijn voor de profi die de niet zelden jarenlang achterstallige ellende mag opkuisen voor een bedelaarsfooi. Dát beeld is me maar al te bekend.
Maar dat is bekappen, nog niet natuurlijk bekappen.
Als je bekapt, stap 1 dus, volgens het natuurlijk hoefmodel dat je paard op dat moment heeft, kan dat het begin zijn van natuurlijk bekappen. Daar ging mijn joetjoepfilmpje destijds over, maar dat vond je ook al niks net als die tang.

Wat jullie op de cursussen doen, met die kadaverhoeven, is toch op zich ook nog geen natuurlijk bekappen? Het is het begin, leren beoordelen wat er aan schort, dat zo goed mogelijk verhelpen. Gewoon goed bekappen volgens wiltte lijn methode dus en kennis/zicht krijgen op hoe een hoef in elkaar zit en werkt. Pas daarná begint het natuurlijk bekappen....
Het echte natuurlijk bekappen is niet te filmen noch te be-cursussen. Er is toch zo goed als niks te doen!?


Het probleem is, Piet, dat er ondertussen een regiment natuurlijk "bekapsmeden" van alles doet en uitdraagt wat geen natuurlijk bekappen is. Da's 1 kant van de ontwikkeling en indien echt nodig kalt te stellen.
Lastiger vind ik, dat er nogal wat mensen menen natuurlijk bekappen geleerd te hebben maar blijkbaar geen snars begrijpen van de kern waar het om draait. Anders zou ik niet zovaak dingen lezen als: "om de 6 weken komt de natuurlijk bekapper"; echt wel implicerend dat er in tussentijd niks an gedaan wordt en zo doende het hele begrip tot een uitgeholde aanfluiting maakt.
Als het goed is heeft die controlerende profi-bekapper niets te doen!

Misschien is het perceptionele deel ook in de Hoefnatuurlijk cursus nog niet voldoende overgekomen. Moet dat een stuk nadrukkelijker. Nog duidelijker.
Dat het om een principieel andere manier van denken gaat dan periodieke behandeling.
Dat het constant bijhouden nauwelijks werk is. Het "constant" niet in de zin dus dat je iedere dag aan de hoeven van je paard moet prutsen maar in de zin van periodiek onderhoud door spreiding minimaliseren, waardoor je veel dichter bij een constante blijft en de hoeven aan die constante wennen.
Het "moderne" idee van de grindbak sluit letterlijk naadloos aan bij wat Xenophon al aanraadde!

Ik blijf bij "Minder = Meer".
Hoe minder je hoeft te doen hoe beter het is.
Dus: niet bekappen omdat het geen reden toe is, is perfect bekappen.
Alles wat je wel moet doen, schort er dus aan de perfectie.
Dáárom sluitstuk en tevens monitor van hoe goed je houderij aansluit in relatie tot de genetica van je paard(en).

De beste manier om het probleem van alle kanten tegelijk aan te vallen lijkt mij: (nog) meer publiciteit over wat er dan wél precies met natuurlijk bekappen wordt bedoeld.