Waardoor precies weet ik niet, misschien omdat hij vanaf eind april in een deels betegelde paddock loopt, ipv overdag op gras en `s nachts op vlas,wat voorheen het geval was? Wel heeft hij altijd al een veel tragere hoefgroei dan Pip gehad. Dit is in elk geval eigenlijk ongeveer vanaf het bevangen zijn, dat hij zeg maar 1 platte onderkant van de hoef heeft, er zit zo goed als geen hoogteverschil in. zool, straal, zijkanten (zo heet dat niet, ik kom er even niet op) het is gewoon 1 geheel. Alsof er een vastgekoekte klont modder onder zit, wat je dan ziet. alleen is dat dus zn hoef. achter is dit minder.
Voor loopt hij ook supergevoelig over steentjes, struikelt dan echt, doet hem erg zeer. Op zachte ondergrond loopt hij goed, soepel en voorwaarts.

Pip lag vanmorgen heel veel en langdurig, ze heeft denk ik door de afgelopen twee weken enorme spierpijn opgelopen van het steeds in een rare houding staan om de zere voet(en) te ontzien. Ze strekt haar benen af en toe uit als ze ligt, gaat soms ook weer rechtop liggen. Vanmorgen wilde ze nog geen 20 sec staan , ging dan meteen weer liggen. Ze heeft zelfs liggend haar hooi gegeten. Had wel trek gelukkig!
Vanmiddag leek het wat beter, ze stond al langere tijd en ging ook bijna niet meer zo naar achteren leunen, wat ze eerst steeds deed. Ze lijkt nu ook op alle 4 de benen te staan, niet meer steeds rechtsvoor omhoog trekken en houden, wat ze tot gister deed.

Ik geloof dat we er heel langzaam maar toch zeker wel komen. Ze is erg moe, maar dat lijkt me logisch na al die pijn. Ze kan gelukkig zowel in de zon op het zand liggen, als in de schaduw in het inloopstalletje. heb een lekkere dikke laag stro voor haar neergelegd, heeft ze een fijn zacht bedje.

Over de hoefschoenen= ik weet niet precies hoe /of je ze tussendoor uit zou kunnen doen als je wil, om te kijken e.d. ik zal dat nog eens uitgebreid informeren. Lijkt me toch wel, maar dat weet ik nog niet. Ik begrijp je bezwaar. het is niet echt goedkoper in elk geval.

Pip heeft vanmiddag en vanavond een aardige tijd staand doorgebracht, ze staat nu ook weer echt op 4 benen. Ik ontdekte vanavond een tweede hoefzweer aan de kroonrand van haar rechtervoorhoef! Die van gister zat aan de buitenkant, deze aan de binnenkant. geen wonder dat ze zoveel pijn had!!!! Arm paardekind. Ze heeft aan het eind van de avond haar hooi liggend gegeten, eerder op de avond stond ze als vanouds naast Joe te eten.
Hoopgevend, we gaan de goede kant op!

Vanmorgen lag Pip weer veel, toen ik kwam lag ze al en ik denk ook het grootste deel van de nacht (aan het geplette zand te zien). Met hooi eten ging ze wel even staan, het kost haar vooral veel moeite om de achterbenen 'goed' eronder te krijgen. Ze wankelt dan eerst wat, hangt achterover en uiteindelijk lukt het haar dan om goed te staan. Wel ellendig om haar steeds zo te zien, je zou willen dat je meer kon doen voor haar.
Ze krijgt wel Metacam als pijnstiller.
Heb wel een extra laag zand voor haar in de paddock gestort, zodat ze zo zacht en droog mogelijk kan liggen. ook in de inloopstal een dikke laag stro.
Gister voelde haar schouder heel warm, nu niet meer. Ook de benen voelen normaal, ook nergens dikker of warm.
Ik ga er vanuit dat ze vooral pijnlijke spieren/banden heeft na dit hele hoefzweren avontuur, ze ligt er op zich redelijk ontspannen bij. Meestal rechtop, af en toe gaat ze op 1 zij liggen en strekt haar benen uit. Daarna gaat ze weer rechtop liggen.

Ik hoop maar dat ze net als gister in de loop van de dag wat vaker en langer gaat staan. Ik zal ook mijn TTouch boek weer eens uit de kast trekken, misschien kan ik op die manier iets voor haar betekenen, een beetje de benen 'masseren'.

Ik heb met Pip nog niet trailer laden gedaan, maar herken wel het (bijna) niet reageren op druk en het heeeeeeel lang wachten op 1 stapje. Voorheen moest ik haar elke ochtend uit de kudde halen om haar samen met Joe in de paddock of op het landje te zetten. Soms moesten we dan twee lege weilanden door voor we op het erf waren, dus een stuk zonder de veilige kudde en nog niet bij de veilige Joe. Ze liep meestal mee tot we het land waar de kudde stond bijna uit waren, dan stopte ze.
Op lichte druk op het touw (leadrope) reageerde ze (voor mij) niet zichtbaar, als ik langzaam de druk wat verhoogde trok ze haar hoofd vaak terug/omhoog. ik bleef dan dezelfde druk vasthouden. dit duurde soms idd heel lang, maar het stapje kwam! Direct de druk weg uiteraard, maar ze deed dan ook echt niet nog een stapje erachteraan! Dus; weer van voren af aan, druk opvoeren, met druk erop afwachten en zelf idd zo ontspannen mogelijk blijven (liedje zingen helpt soms!).
Ik vond dit best heel lastig, vooral omdat ik 's ochtends voor het werk dit deed, dus met enige tijdsdruk. Ik merkte al snel dat het begrip 'haast" niet bestaat in paardenland, had dus geen enkele zin om haar 'aan te sporen' met 'kom op nou' e.d. Ook even met het touw slingeren achter haar zei haar niets.. DUS stond ik gewoon maar een uur eerder op, zodat we een uur extra tijd hadden.
Op sommige dagen ging het wat vlotter, als ik geluk had stond de kudde op het laatste land voor het hek, maar soms duurde het idd erg lang voor we eindelijk bij het hek aankwamen.
Omdat ik geen mogelijkheid had om haar in de kudde te laten als het niet lukte (anders was Joe alleen), moest ze wel mee, en moest ik me er dus bij neerleggen dat dit de enige manier was.Anders had ik het misschien niet zo lang volgehouden. Uiteindelijk is het goed gekomen, liep ze keurig mee en soms zelfs dravend! Heel af en toe wil ze met wandelen nog wel eens stoppen, maar op deze manier loopt ze dan al snel weer mee.

Ik hoop voor jullie dat je de juiste manier kunt vinden, ik ben ervan overtuigd dat dat voor ieder paard iets anders kan zijn. Succes! En, hoe oubollig het ook klinkt; de aanhouder wint hoor!

Misschien moet je toch nog een keer Pramox geven, voor de zekerheid. Er is nl. een stadium van bloedwormen (strongylus,ik geloof de grote) dat zich inkapseld in de darmwand. De larven komen pas 'uit' als de andere wormen met te weinig zijn (klinkt heel raar, maar zo heb ik het begrepen) en dan kan je dus alsnog een wormbesmetting krijgen. De larven in de darmwand zijn niet aantoonbaar in een wormeitelling, omdat het natuurlijk geen eitjes meer zijn en ze ook niet in de mest zitten. ik denk ook niet dat ze in een bloedtest te vinden zijn, zolang ze nog ingekapseld zitten. Ze kunnen lang overleven in dat stadium!

Ik heb dit een keer uitgezocht omdat Pip hele dunne mest had (koeienvlaaien), en er met de eitelling nix uitkwam (alles <50). Na een pramox was het met een dag of wat helemaal weer goed. moxidectine is de enige werkzame stof tegen dat larvestadium.

misschien wist je dit allang, maar voor de zekerheid toch maar even gereageerd.

Wat een moeilijk gedoe he, als ze wat mankeren en je komt er maar niet achter wat het precies is...
sterkte!

Ik heb het boek binnen! -founder-prevention &cure van Jaime Jackson. Ga het meteen lezen!
Net Bij Pip geweest- ze lag toen ik kwam, ging gelukkig staan om hooi te eten en heeft toen nog een tijdje rondgescharreld (drinken),bij elkaar een goed half uur gestaan. De laatste hoefzweer leek wat vocht uit te komen-biotex en water gedaan om het even schoon te maken.
Later ging ze weer liggen, vooral op haar zij dit keer. Toen ik wegging ging ze toch weer staan. Ik vind het moeilijk om het maar af te wachten, maar denk nog steeds dat ze vooral erg vermoeid is van de afgelopen tijd en nog wat last heeft van de laatste hoefzweer.

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand