Nou,ik noem t voortaan nageltjes knippen .
En ja ,doe t al 10 jaar bij mn paard en ook al voordat ik Pn ontdekte.
Geleerd van een tradi"""
Als ik ooit in de rimboe terechtkom,kan ik t tenminste zelf.
De kanarie van mn buurman knip ik ook zelf en sinds ik geen nagels meer bijt ,mezelf ook.
De felheid op mn gezegde?
Toen de ijslander van een medestalgenoot vet kreupel liep,heb ik de behoorlijk overgroeide steunsels weggehaald,en ontdekte dat er tussen de zool en de :steunsels lekker grintjes zaten.
Lekker lopen zo?
Hoefsmid kwam een week later en zei minzaam:Oh? heeft die dame(ik dus)er aan gezeten?
Nou sorry,nadat de dame er aan had gezeten,liep paardje weer als een zonnetje. Oefening en goed kijken baart kunst.
Toen Vera net overleden was,durfde ik helemaal niks meer.
Geen paard te houden en toen ik daar (gode zij dank)doorheen was,omdat IK t juist heel nodig heb (ja ja egoist haha)ben ik na merry,anda tegengekomen.
En?Ik kon geen hoef meer zien.
Heb t toen overgelaten(met scherp oog erop)aan een tradi bekapper,die ik van klein jongetje af aan ken,ivm met de rotstraal,veel te hoge hielen en schimmelinfectie ,in alle bei de voorvoeten.
En alles wat ik zag en zou gedaan hebben en laten deed hij,zonder meer.
Ik kreeg weer vertrouwen in mijzelf .Dus de steunsels weghalen was a piece off cake.
Zo!,heel verhaal.
ijzer/zweep/spoor/
bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.