Zoals beloofd, de link naar een foto albumpje... van de zwarte vondeling waar ik gisteren over geschreven heb. Die ik zo van de openbare weg afgeplukt heb, in the middle of nowhere.

http://www.mijnalbum.nl/Album=FT87LH6G

Tis drie keer niks..... en 'n katertje.
Om jullie een idee te geven, dat stenen bakje is bijna 10 cm doorsnede...

Het heeft wat gegeten, drinkt ook wel.... maar het is echt een zakje met botjes.
Een pakje boter is zwaarder...
Deze heeft niets extra's gekregen sinds die geboren is dus ik hoop dat hij het gaat redden.
Moeilijk om de leeftijd te schatten maar ik gok op 5 a 6 weken.

Zo klein als ie is... geeft het nu al kopjes en spint.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Marlies Sanders schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 13:53:


Nee... onbekend!
Hij eet vochtig vlees van m'n duimnagel... kent geeneens vast voedsel.
Maar daar heb ik plenty ervaring mee. Net z'n neus ook in het water gestopt..
Dit had het in z'n uppie dus never nooit overleefd.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

joop schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 14:21:


Nou Joop.. da's allemaal prima.... maar laat die dat dan niet doen zowat onder het voorwiel van een superzware terreinbak??

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Dank jullie allemaal...

Voor het diertje... niet voor mezelf hoor.
Er heeft helemaal niets in z'n darmpjes gezeten... want ik zie nergens ontlasting.

Zag 'm zojuist zelf uit het waterbakje drinken... 'n klein stapje voorwaarts, maar het is er 1... Als hij ook zelfstandig gaat eten komt het wel goed.

Haha... wat kun je je druk maken over misschien 150-200 gram kattenzieltje he?


Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 8:36:

Dank je Christel. Zuiver ras zal het écht niet zijn hoor... maar dat er hier overal minstens een fikse scheut Siamees-achtig bloed zit... ja, dat geloof ik gelijk.
Volgens mij is er nog 1 opvallende eigenschap. En dat is het geklets.
Ooit heb ik een foreign white gehad. Die liep écht de hele dag tegen je aan te praten.
Heel mensgericht dier was dat.

Junior: de aanloper van ruim 2 jaar geleden: idem dito. Ook hoog op de poten en (dankzij streng keukenregime!!) aan de slanke kant. Die gilt nog dagelijks eerst de hele boel bij elkaar voor z'n eten. En net zo'n lange tijd wacht ik altijd totdat hij een paar sec. z'n waffel houdt vóórdat ie z'n eten krijgt. In de hoop dat door m'n consequentie hij het ooit nog eens zal leren. Vrees van niet trouwens....

Nu deze... begint ook al te mauwen zodra ie mij ziet, in verschillende toonaarden.
Zodra die stembandjes wat bijgekomen zijn acht ik de kans dat ie net zo'n volume als Junior kan bereiken vrij groot.
Van Junior dacht ik in het begin dat ie even alle stress van zich af moest kletsen.... maar nu weet ik beter. Dit hoort bij dit type kat, continu contact houden door veelvuldig te praten.... en in geval van (nog) geen eten krijgen: doordringend krijsen.

Enfin.... inmiddels drinkt het goed... en eet ook zelfstandig. Steeds kleine beetjes, maar da's logisch. Heb 'm al even aan Noppes laten zien.. die 'm vakkundig begon te wassen.

'Het' moet maar eens een naam krijgen.... en de naam BATMAN speelt steeds weer in m'n gedachten.. vanwege die idioot grote oren!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Geertje schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 9:04:

Geen zuiver ras.... ik denk net zoals hier, een vermenging van (touristen?) loslopende raskatten en inlands. Op de e.o.a. manier zijn de genen voor Siamees-achtige typen kennelijk dominant.
Net zoals er hier ook katten geboren worden met een korte staart.
Zoals de Manx. Schijnt ook een dominant gen te zijn.
Hier vlakbij woont weer iemand die 'gewone' europese kortharen heeft lopen, daar zag ik een roestbruine cyper. Nog nooit gezien, een donker roestrode kleur op een tijgertje...

De afgelopen winter liep hier een type Heilige Birmaan op het terrein. Leek een raskat. Zo schuw dat het niet te benaderen was... heel mooi dier. Is ook allang weer verdwenen.
Vond het wel jammer, die had best mogen blijven )

Ook zijn we weleens hele grote katten tegen gekomen, een paartje, met korte staarten.
Licht zandkleurig. Achteraf denk ik dat we lynxen gezien hebben.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Geertje schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 9:12:




Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

e m kraak schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 16:56:
Klopt ook. Wat dat betreft ben ik er nog niet helemaal... maar wél bijna.
Er gaan maanden tussen zitten.... i.p.v. weken. Ik wacht af in hoeverre het goed blijft gaan op deze ondergrond, door voornamelijk niets te doen.
Leuk experiment voor mezelf )

Met m'n schrijven hiervóór ging ik uit van NL omstandigheden en bijbehorende bodems. Interessant voor mij is om mee te maken hoe in bijna drie jaar tijd NL-hoeven kunnen veranderen in PT-hoeven.
Mijn stelling nu: je krijgt hoeven zoals de bodem is waar je paarden op leven.
Als 'n (vijf jaar geleden) chronische laminitisklant, opgegeven door DA en hoefsmeden, rondom in de leertjes, siliconen en speciaal corrigerend spatbeslag.... op 20-jarige leeftijd hier blootvoets kan rondlopen.... is er m.i. nog hoop voor nagenoeg alle paarden.
Maar daar ging het hier niet over.... back on track....

Dat weet ik.

Snap je punt, heb je ook gelijk in.
Ik bedoel hiermee dat het duidelijk is dat veel profi's die hier ook posten, nadrukkelijk het zelf onderhouden promoten, en dus mede oorzaak zijn dat er juist méér NB'rs komen zoals het bedoeld is. En dát kun je alleen maar toejuichen.
Nee, dan moeten ze zichzelf idd. geen NB'ers noemen.
Korrekt.
Moet eerlijk bekennen dat ik die lijst nog nooit bekeken heb...
Ja. Die is dan niet bezig zoals het op deze site en op de cursus uitgelegd en geleerd wordt. Hooguit ben je dan bekapper..... en geen NB'r.
Mee eens.
Toch plaats ik wéér een kanttekening. Want ook die bekappers leveren, ondanks dat het niet exact NB is, goed werk. Per slot... alles beter als er ijzers onder timmeren!
Ik snap je punt..... ze zouden dan niet de naam NB moeten gebruiken want dat is het gewoonweg niet.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Anna van Rheeden schreef op zondag 15 augustus 2010, 0:14:

Nee, in mijn geval niet. Of liever gezegd in Chaser's geval.
Volgens DA en hoefsmeden in 1 kliniekdag... waar ook röntgenfoto's waren genomen... was het chronisch en moest hij op speciaal beslag. Heb ik toevallig vandaag hier ook in een ander topic beschreven. Leertjes, siliconen... speciaal corrigerend spatbeslag, Chaser had zelfs BOLLE zolen.
Vijf vóór twaalf dus!
Dat was tevens het allerlaatste beslag. Zag net in m'n eigen profiel dat ik al zes jaar lid ben hier, ik dacht vijf. Dan nu zes jaar geleden, eind september, zijn de laatste ijzers eronderuit gehaald.
Hij loopt nu, blootvoets, pijnvrij over de Portugese keien. En de ondergrond is hier hard hoor! Voor buitenritten trek ik 'm aan beide voorvoeten hoefschoenen aan, inmiddels ook geen megaschokdempende Smitjes meer, maar de nieuwste Renegades. Loopt er prima op.

Dus ik zeg het nogmaals, als dit mogelijk is, na 12 jaar ijzerverleden en nu een leeftijd van 20 jaar.... is het voor heel veel, zo niet alle, paarden mogelijk.
Bij mij was de oorzaak heel duidelijk fructaan, dus gras.

Alleen in jouw geval moet je idd. de oorzaak zien te achterhalen.

Bij een cronische baarmoederontsteking kun je wel binnenin de baarmoeder de z.g. 'crypten' voelen op de wand. Als die vrij diep en onregelmatig zijn is de kans op 'n ontsteking groot. Voelen ze glad en soepeltjes aan is er geen ontsteking.
1 van onze merries is indertijd gespoeld met een Ampyciline (breed-spectrum AB) oplossing, dit drie dagen achter elkaar. En ik verzeker je dat in geval van een ontsteking er zowat yoghurt uitkomt hoor... Deze merrie was ook goed beroerd ervan, stond helemaal te shaken van de koorts.

Beetje vervelend voor je dat er slechts 1 DA is en dat je daarvan afhankelijk bent.
Aan de andere kant.... hij heeft ervoor geleerd en zal het beter weten als wij toch?

Misschien heb je hier wat aan:

http://www.gezondheidvanmijnpaard.nl/index.php?content=101

Of hier...

http://www.verberneboek.nl/paarden/baarmoeder-ontsteking-bacteriologisch-onderzoek.php

waar ze het hebben over een slijmmonsterafname... trouwens wel een hilarisch stukje...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Engeltjes zijn het toch???? Heerlijk geschreven!



Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Helaas denk ik dat ie het niet gaat redden.

Hij is gewoon ziek. Gisteren al soepoogjes schoongemaakt.
Van die waterige oogjes...
Z'n eetlust is verdwenen, da's het ergste. Heb geprobeerd om er stukjes in te krijgen maar hij wil gewoon niets hebben.
Zal kijken of ik nog poezenAB in huis heb.... dat nog proberen... zo niet vrees ik dat deze kleine het niet gaat halen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

marjolijn schreef op zondag 15 augustus 2010, 15:57:

AB heb ik niet... alles al afgezocht.
Wat ik wél heb is een restantje Diclofenac, maar voor mensen.
Het zijn 50 mg. tabletten... Ik heb geen idee hoeveel ik hem kan geven.
Denk dat een 1/4 tabletje al teveel is... hij weegt ruim 300 gram...

Help? Als ik niets doe gaat ie denk ik dood, hij wordt alleen maar zwakker.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

marjolijn schreef op zondag 15 augustus 2010, 16:55:


Voor een DA, zo er al iemand wil komen (het is zondag!), moet ik minstens 15 km. rijden als het in Grândola is... anders 30. Ik vrees dat ze hier niets aan gaan doen, ook dat dit al te laat is voor hem.

AB heb ik niet... ik kan nog wel proberen wat zilverwater naar binnen te krijgen.
Ik heb, onder dwang, nu ongeveer 1 theelepeltje voeding erin.
Maar... de ervaring leert... als ze zelf niet meer willen eten dat het meestal einde verhaal is.
Tot gisteravond dronk ie gewoon water, wil hij nu ook niet meer. Ik duw z'n neusje in het water en hij likt het niet eens meer af...
Z'n oogjes zitten vol vocht en er komt ook groene troep uit.

Volgens mij heeft ie het gewoon opgegeven. En ik denk dat ik me daarbij neer zal moeten leggen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.