Een korte update wat betreft Fyodor. Vorige week ben ik eens aan het zoeken geweest naar wat nu echt goed voelt, en vooral ook, hoe mijn eigen houding invloed heeft op hem. De eerste drie dagen ben ik heel duidelijk naar hem geweest, ik ben de leider, jij moet luisteren. Zoiets. Goed, dat werkt, maar het VOELT niet goed. Ik krijg er ook echt de zenuwen van, geen ontspanning ook. Vrijdag was ik de zenuwen kwijt, ben ik naar hem toe gegaan zonder verwachtingen, gewoon omdat ik zin had om iets met 'm te doen. En; alles ging vanzelf. Hij kwam vrolijk naar me toe lopen in de wei, liep ontspannen mee (wel alles met targetstick, die ik gebruik op momenten waarop twijfel is). Een leuke wandeling gemaakt, hoeven even gedaan en weer terug op de wei. Het voelde echt zo goed, en alles ging vanzelf. Dat is dus waar ik heen wil. Het overduidelijke afdwingen van leiderschap past niet bij me omdat ik aan mezelf en mijn paard voorbij ga. Maar, het betekent dus ook dat ik wat ik met hem doe aanpas aan de omstandigheden. Als ik zwaar gestresst ben werkt het gewoon niet. Om dan alsnog iets te forceren, nee. Dan maar wat minder vaak, maar wel met een heel goed gevoel! Het blijft erg lastig uitleggen aan anderen, en ik ben in deze fase ook nog snel aan het twijfelen te brengen. Maar als het goed voelt, dan moet het wel goed zijn, lijkt me!

Groetjes Femke

Hai Nils,

Ik ben ook benieuwd hoe het zit met de targetstick. Naar mijn idee is het een hulpmiddel wat vooral in het begin ingezet wordt, en zodra er genoeg vertrouwen is kan het langzaam afgebouwd worden, maar ik kan het helemaal mis hebben!

Ik gebruik de stick (+tennisbal erop) als volg-object. Meer op de clicker manier dan Parelli, denk ik. Tennisbal aanraken met neus = beloning. Op die manier kan ik hem zonder druk leiden.

Ik gebruik inderdaad ook een bamboestok, zeer handig en op elke maat te zagen/knippen En dan is ook 4 meter geen probleem

Hoi Stephanie,

Ik heb jouw post meegelezen. Hoe gaat het inmiddels met Liz? Ik ben heel benieuwd.

Groetjes Femke

Hoi Stephanie,

Oh ik herken je situatie maar al te goed. Vorige week heb ik de methode die jij nu noemt ook eens geprobeerd. Ik wist gewoon niet meer wat ik moest, was ook erg gericht op resultaat. Ja, paard had na die sessie wel zoiets van, jij hebt de leiding maar op een zeer gespannen manier. De volgende dag deed hij alles braaf mee. Maar de dag erna met rijden stond hij in de race stand. Totaal niet ontspannen. En ik ging gestresst naar hem toe en kwam gestresst weer thuis. Niet bepaald leuk... Na drie dagen was ik lichamelijk en emotioneel kapot. Wel naar hem toe gegaan, maar - gelukkig! - ging hij niet mee de wei uit. Daarna maar eens flink ontstresst, en de volgende dag een heel fijne drukloze en gezellige wandeling met hem gemaakt. Dat gaf voor mij de doorslag. En zaterdag werd mij op stal ook Petra Vlasblom aangeraden, maar als ik hoor hoe die te werk gaat, nee. Ik geloof niet dat ik dat mijn paard aan wil doen. Dan alles maar op z'n tijd, de ene dag gaat het wel, de andere dag niet. Ik maak me nu wel zorgen over bekappen etc als hij de wei niet mee uit wil, maar ach als Mozes niet naar de berg wil, komt de berg maar naar Mozes Het is ontzettend lastig om de juiste aanpak te vinden, vooral als je net begint. Maar je komt er wel uit! Kijk goed naar jezelf (wat is mijn houding, stemming etc.) en hoe reageert mijn paard daarop. Het is wel even durven, maar dat is wel de ingang.

Heel veel succes!

He wat goed om te lezen Stephanie! Ga zo door

groetjes Femke

Weer een korte update! Deze week is het kwartje weer wat duidelijker gevallen bij mij. Ik leer echt zoveel van mijn paard, erg leuk. Uit de wei halen gaat nog steeds niet vlekkeloos, maar ik snap nu hoe ik daar mee om moet gaan, en ook een beetje waar het aan ligt. Zeer waarschijnlijk ontbrak een positieve motivatie voor hem om met me mee te gaan. Ik ben nu veel duidelijker als hij iets goed doet, en bouw de druk voorzichtig aan op als hij stil blijft staan. Dat werkt prima. Vooral heel veel tijd ervoor uittrekken, vrolijk en heel positief blijven. Gisteren een leuk rondje om gewandeld, ook over het asfalt, goed voor zijn hoeven Daarna hoeven doen, beetje borstelen, ging zeer ontspannen allemaal. Ook hier beloon ik uitvoerig als hij netjes en rustig stil blijft staan. Daarna aan de gang gegaan met het zadel. Ik heb een wintec 500 zadel, waar ik eigenlijk een aversie tegen heb. Ik vind het zo'n groot en zwaar ding, en als ik erop zit ben ik mijlenver van hem verwijderd, zo voelt het. Hij wilde nog wel eens naar voren schieten bij het opzadelen, dus dat ook heel rustig gedaan. Aansingelen vond hij niet zo geslaagd, dat komt ook omdat de singel te kort is en hij meteen behoorlijk strak zit. Andere singel dus. En misschien ook een ander zadel... Daarna m'n bareback pad opgelegd, om vervolgens het opstappen vanaf een trapje te oefenen. Hij bleef keurig staan, maar mijn techniek laat helaas te wensen over en ik raakte met mijn voet zijn kont, waarop hij naar voren schoot. Oefenen dus! Wat ik vooral heb geleerd, is dat ikzelf de bron ben van zijn reacties. Hij laat heel goed zien waar het niet goed gaat, en als ik het oppak, is het probleem er vrijwel meteen niet meer. Dan denk ik echt: wat heb ik toch een fijn, lief en meewerkend paard, maar eigenlijk ben ik het gewoon zelf, en hij reageert daar prima op

groetjes Femke

Bedankt voor jullie lieve reacties! Wat dat betreft heb ik echt veel aan deze site en het forum. Lezen hoe anderen het doen, en soms wat aanmoediging Natuurlijk doe ik ook vanalles fout, maar zolang ik er maar van leer denk ik dan altijd maar. Ik zie nu echt duidelijk dat Fyo echt bereid is om vanalles voor me te doen, zolang ik het maar op de juiste manier vraag en bevestig. In puberende en bewust kwaadwillige paarden geloof ik inmiddels niet meer.

@Stephanie: wat goed zeg, jouw vorderingen met Liz! Dat gaat echt snel. Zo zie je maar wat veel geduld, rust en positief werken met je paard doet. En af en toe een dagje voor jezelf is ook goed, dat heb ik ook geleerd Het zijn inderdaad heel bijzondere dieren!

Groetjes Femke

@Danielle, ik keek net even op jouw site en las jouw nieuwe verhaal over Kyliam. Dat klinkt heel goed allemaal! De foto's zijn ook heel leuk om te zien, overal oortjes naar voren en ontspannen, goed hoor

Hoi Danielle,

Je bent echt heel goed bezig hoor! Vooral de druk van het rijden eraf, en veel meer gericht op onstpanning en plezier. Wat je al rijdend met hem doet kan je ook los in de bak doen, om de pionnen heen, over balkjes stappen. Ik heb op zolder van de stal zo'n grote blauwe bal gevonden, en ben Fyo nu aan het leren om hem met zijn neus weg te duwen. Erg leuk, lekker spelen = ) Hoe meer variatie, hoe beter.
En de afweging van een andere plek... Zolang je weet dat je paard er echt gelukkig is, is het goed denk ik. Maar lastig blijft het.

Veel plezier!
Groetjes Femke

Vandaag heb ik een centered riding les gehad van Roos (www.samenzijnmetpaarden.nl) Echt heel leuk! Ik heb bitloos en zonder zadel gereden, en heel veel geleerd. Vooral hoe subtiel je je hulpen kan geven. Fyodor houdt helemaal niet van drijvende benen, dus het is belangrijk dat ik andere manieren bedenk om hem duidelijk te maken wat ik wil. En dat is aardig gelukt Het opstappen ging vandaag ook goed. Nu op naar de volgende stap: lekker naar buiten! Nu na bijna 2 maanden op zijn nieuwe plek merk ik dat de rust er weer inzit, bij ons allebei. En het lijkt me heerlijk om niet steeds aan de bak gekluisterd te zijn!

Groetjes, Femke

De link doet het niet, zo hopelijk wel:

www.samenzijnmetpaarden.nl

Ja, ze vertelde vandaag dat ze vorige week weer heel veel nieuwe informatie bij jullie heeft gehad. Ik ben heel blij met haar als begeleidster, lekker rustig, invoelend en duidelijk Zal haar zeker de groetjes doen als ik haar weer spreek!

Hoi Josephina,

Bedankt voor het delen! We kunnen er nog heel wat van leren he, van paarden....

Groetjes Femke