Haaaaa dat helpt echt, jullie reacties, dank, dat lucht op. Inderdaad blijven we naar haar kijken en zolang ze niet apatisch (of mechanisch) is en duidelijk een levenswil heeft zetten we stug door.
Haar linkervoorhoef, de meest ernstige hb-hoef, bleek ook een dubbele zool te hebben die ik er gisteren voor een groot deel van af kon halen. Ik zie dat als een positieve ontwikkeling, de hoeven groeien en doen hun uiterste best van alle troep af te komen.
We hebben wat kuddewijzigingen gehad en ze wordt nu het grootste deel van de dag en nacht door haar zoon Donovan gezelschap gehouden. En ze loopt al strompelend toch heel wat af. Wat een bikkel!
Anna

Ja dank je Aafke, dat doen we!!
Vandaag loopt Sherina weer ietsje-pietsje beter...! En ze houdt de spirit dus dat doen wij ook.

Update: rechtervoorhoef lijkt laminitisvrij, daar staat ze vol op en er is al een behoorlijke rand nieuwe gezonde hoef aan het groeien, in de juiste stand. Links ziet er niet goed uit, ze verlicht nu ipv de toon de hielen waar 2 hoefzweren zijn uitgebroken en een derde er aan komt. Omdat de hielen vrij hoog waren geworden heb ik die gisteren drastisch ingekort, met het idee, meer pijn dan dit kan ze toch niet krijgen. En er bleek een boel pus en een dubbele zool onder te zitten! De bekapping gaf meteen verlichting. We weken nu met Epsom salt (magnesium sulfaat) en dat mengen we ook door haar voer (we voeren alleen wat bij om de supplementen te mengen), samen met sulfur en copper sulfate (uit het juweel van een boek: Natural Horse Care van Pat Coleby - een aanrader!). Deze combinatie slaat goed aan! Ze oogt een stuk frisser, staat nu ook vol op haar linkervoorhoef en heeft er weer helemaal zin in. Wat een opluchting, Ik denk nu echt dat het genezingsproces ingezet heeft en dat we nu de goede therapie te pakken hebben.

Heel erg bedankt lieve mensen allemaal voor jullie steun! Ja, het gaat beter met Sherina en nee, we ruilen haar niet in (eufemisme voor de slacht) zoals de dierenarts adviseerde.
Gisteravond heb ik weer een hele laag dubbele zool en dubbele straal weg kunnen halen van haar linkervoorvoet waardoor ik meteen haar hielen flink heb kunnen laten zakken, waardoor ze weer behoorlijk goed op haar voeten staat. Er groeit al een aardige rand nieuwe gezond hoef vanuit de kroonrand, de hb lijkt overwonnen! Nu rest ons sherina en haar hoeven de tijd en gelegenheid te geven te genezen. We letten erg op het gras dat ze krijgt en we geven haar alleen een beetje extra voeding om de mineralen in te verwerken. Elke dag de hoeven weken in Epsom salt lijkt ook echt effect te hebben: het houdt ze goed schoon en het verlicht de pijn.

Nogmaals dank voor jullie steun en ook veel sterkte en succes met de gevallen van laminitis / founder waar jullie mee te maken hebben!

Anna

Ik lees deze shitberichtjes met zoveel herkenning, frustratie en pijn. Wat kan je doen, je bent geen liefdadigheidsinstelling, je kunt eenvoudigweg niet alle paarden helpen. Toe te moeten zien hoe mensen met al hun goede bedoelingen maar onwetendheid oergezonde paarden aan gort helpen, het is dagelikse praktijk en wordt als 'normaal' gezien. Paarden sterven aan koliek, dat is normaal. Misvormde hoeven en beengebreken is de standaard geworden, het pathologische beeld is het 'normale' beeld geworden.
We kunnen niet meer doen dan onze kennis uitdragen en het goede voorbeeld geven, maar mensen zijn zo conservatief en het nieuwe of anderes is eng. Je weegt af, het kostenplaatje valt altijd negatief uit, maar af en toe is daar de uitzondering en dan kan je het niet laten. Zo hebben wij twee opvang-karrepaardjes nu die voor dood lagen op straat, de ene zware laminitis vanwege vervuilde voeding, de ander totaal uitgeput en uitgemergeld - en dan wordt zo'n paardje gewoon ingeruild voor een ander exemplaar tegen de slachtprijs. Nu staan ze bij ons toch wel blij en een stuk gezonder te wezen. Het zijn er maar twee van de enorme ijsberg, maar toch.
Een paard oplappen, maar inderdaad moet het paard het zelf doen, je kunt alleen de ideale omstandigheden scheppen; en dan kan zo'n paardje hopelijk weer een betere toekomst tegemoet, MITS je een nieuwe eigenaar vindt die niet weer gewoon het paard naar de kloten helpt zoals gebruikelijk is....
Het is en blijft verdrietig... je hart van steen of op slot, dat moet helaas al te vaak, soms lukt het, soms lukt het niet...