Anja S schreef op vrijdag 17 september 2010, 15:12:

ik zou dit Egon ook wel durven toevertrouwen.
Kans op een groot en onafhankelijk onderzoek, Egon

Doe je mee?

Groet, Pien

Anja S schreef:


Absoluut. En vaak levenslang (helaas).
Groet, Pien

Evy1990 schreef :



Hab je dit effe goed verwoord, niks aan toe te voegen!

Groetjes, Pien

Ans Jondral schreef :

Ans, dit jonge hengstjesgedrag is maar een tijdelijke fase hoor, dat gaat straks weer een hele tijd weg.
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat je zus er niks aan moet doen. Dat zou hem inderdaad een vrijbrief geven om zijn gedrag door te ontwikkelen dus ik denk dat het heel goed is dat zij dit gelijk goed corrigeert. Dan is hij straks handzamer. Waarschijnlijk dooft het krapuultjegedrag nu na de zomer weer wat uit om dan tegen zijn tweede pas volop door te breken. Alles wat hij nú leert aan opvoeding komt straks alleen maar van pas!

Groetjes, Pien

Ans Jondral schreef :


Ja, het is volkomen normaal dat de moeder dit gedrag tolereert en er helemaal niks aan doet. Moeder laat zich bespringen, trappen, blokken etc. Indien echt noodzakelijk en uit de klauwen lopend corrigeren de groepsgenoten dit eventueel wel, maar zelfs dat zie je zelden (of het zou wel heel erg moeten zijn). In een stabiele groep hebben veulens over het algemeen alle voorrechten van de wereld. Tot een leeftijd van een jaar of anderhalf á twee, dan verandert het wel.


Hahaha, heel herkenbaar, weg roze wolk. Dat doen merrieveulens ook wel hoor, is niet zozeer hengstengedrag maar gewoon een temperamentvol veulentje.


Naja, het is al gebeurd dus terug kan ze niet meer, maar corrigeren op zo'n harde manier is nogal 'overdone'. Negeren en/of zonodig rustig corrigeren dmv wegduwen of naar achteren laten gaan vind ik persoonlijk wat meer afgestemd op een veulen.
Je wilt inderdaad niet dat zo'n diertje bang wordt. Nooit vanuit je emotie reageren maar weloverdacht blijven.


Op het juiste moment een duw geven werkt ook.
Hij mag zeer zeker best weten dat dit gedrag allesbehalve wenselijk is maar slaan is uit den boze (wat mij betreft).
Een van de eerste dingen die je zo'n veulen kunt leren is achterwaarts gaan, dan heb je altijd een troef in handen.
Bijten is ook meestal maar een tijdelijk iets en heeft veel met tanden krijgen te maken
Hoofd en hals wegduwen tot uit jouw persoonlijke ruimte en verder negeren en niet uitlokken door allerlei mondspelletjes etc te doen, dus ook niet op de neus aaien want dat is allemaal weer uitdaging als ze in een bijtfase zijn. Het gaat echt wel over.
Het meeste is allemaal fases waarin ze weer iets nieuws over zichzelf en hun lijf ontdekken en dat gaan ze dan even uitbuiten.


Je troef wordt dus achterwaarts laten gaan. Of je doet de vogeltjesdans.

Grappig hoe ze die eerste jaren van kleur kunnen veranderen ja.
Vandaag heb ik ook weer wat foto's van onze veulens gemaakt, ze zijn nu 2 (Alegría en Iskander) en 1 (Aphra). Morgen zet ik ze wel even op mijn site.
Leuk als je er ook van Jamaica maakt..

Groet, Pien

Ans Jondral schreef :


Met je ellebogen wapperen om hem op afstand te houden als het echt te erg is en hij achterwaarts nog niet geleerd heeft.


Nou en of dus moet je dit soort situaties zien te voorkomen.
Leer hem eerst aan een touwtje lopen (dat kan hij toch al he) en een van de volgende dingen is hem leren achterwaarts te gaan. Voor hem staand met je gezicht naar hem toe en lichte druk op de borst en dito op het halstertouw. Bij elke gewenste move druk los en belonen (woord/kriebel). niet voerbelonen dan als je dat niet eerst geleerd hebt anders heb je hem zo weer op je schoot/in je nek hangen.

Verder weet je nu, dat wanneer hij in een onstuimige bui is, je sommige situaties niet moet moet gaan uitlokken, zoals spelen, voor hem uit rennen, hem gek maken met vanalles want hij ziet daarin dat jij met hem wilt spelen en hij heeft het verschil nog niet geleerd.
Voor hem is het volkomen normaal dat hij dan gezellig gaat meedoen en op je springt want zo gaat dat met leeftijdsgenootjes ook. Dus daag je hem niet uit. Als het té erg is neem je hem op zulke momenten aan een touwtje zodat je dat achterwaarts (en belonen) kunt oefenen en daar ook gebruik van kunt maken.

Pas wanneer hij over een tijdje geleerd heeft uit jouw persoonlijke ruimte te blijven kun je spelletjes met hem doen, waarbij je hem met cues en lichaamstaal duidelijk kunt begrenzen/begeleiden. Dan heeft hij dat geleerd en zal hij rekening met je gaan houden.


Ik begrijp haar rimpulsieve reaktie wel omdat ze geen andere troef had, maar dat moet ze natuurlijk niet te vaak doen he.
Kracht versus macht, weet je nog?

Groet, Pien

MssMaris schreef :

Kan ik erachter komen of hij inderdaad

Hoi Mariska, over het algemeen worden paarden juist overvoerd ipv dat ze werkelijk te korten krijgen. De commerce wat mueslies, brokjes, veulenbrokken, extra vitamines en mineralensupplementen etc viert hoogtij en elke paardeneigenaar wil het beste voor zijn/haar paardm dus je zou al bijna verkeerd bezigzijg als je niet bijvoert. Allemaal bangmakerij en inspelend op je gemoed.
Neem van mij aan dat een veulen gezond kan opgroeien van gras en een goede kwaliteit hooi alleen. Meer is niet nodig, tenzij het veulen niet gezond zou zijn. De meeste vitamines kan een paard zelf aanmaken, zie elders op deze website.

Als je twijfels hebt over de gezondheidstoestand van je paarden kun je eens bloed laten prikken, een dierenarts kan over het elgemeen aan de hand van de bloeduitslagen gelijk zien of er tekorten zijn.

Groet, Pien

Wil schreef op maandag 20 september 2010, 23:22:


Voilá. Hoewel ik denk dat er bij dit paard wel itst meer nodig is dan wat achterwaarts gaan en eens een vogeltjesdans af en toe. Dit paard heeft zijn eigen kracht al ontdekt en weet er goed weg mee zo te lezen.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef :


Natuurlijk is een ander (hengst)veulen het leukste voor hem om zich te meten en geintjes mee uit te halen. Maar soms is het nou eenmaal anders.

Wij hebben een stuk of 8 jonge paarden, en daarmee bedoel ik alles onder de 7. We zien dat de mannengroep een heel speelse groep is waarin vanalles gebeurt en veel te beleven is.
In die groep lopen normaalgesproken 4 ruinen, waaronder de tweejarige Iskander. Die kan daar perfect z'n ei kwijt omdat hij altijd speelkameraadjes heeft.
In de meriegroep lopen oa Alegría, Aphra, Týra en Peyote, jonge merries.
Die zijn een stuk serieuzer, die zie je nooit echt spelen in de zin van knokpartijtjes, zoals dat bij de mannen wel gaat. Maar de merries rennen wel graag, gaan ze elkaar ophitsen om te gaan rennen. Bijt- en steigerspelletjes, krachtmetingen, zien we bij hen eigenlijk zelden.

Op dit moment lopen Alegría, Aphra en hun broertje Iskander, samen met de volwassen merrie Bombita in een weide bij ons huis. En het is Iskander die zijn ei niet helemaal kwijt kan nu want er valt niks te knokken, hooguit een van zijn zusjes in de kont bijten maar dat zet ook weinig zoden aan de dijk. Toch is het een tijdje goed voor hem dat hij met de merries loopt, die zetten hem wat vaker op de plek omdat zij niet gediend zijn van die mannenstreken, zij zijn veel serieuzer.

Volgende week komen ze allemaal weer terug naar de rest van de groep en kan Isko weer klooien met de mannen (en z'n eigen vader).

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef :

Weet je, Stephanie, ik moet nu denken aan onze weg als lactatiekundigen waarbij dan toch weer naar het flesje gegrepen werd voor het geval de borstvoeding niet zou slagen.
Zegt precies hetzelfde, toch?

Groet, Pien

Piet schreef :

Voor mij is het simpel, ik organiseer geen demo's hier omdat ik nou eenmaal niet kan garanderen dat anderen (mensen van buiten dus) hun paarden daadwerkelijk op een paardvriendelijke manier getraind hebben.

Wat dat betreft bevind ik mij als paardenbedrijf nog steeds op een eiland.
Wij zijn hier absoluut ijzer alles-loos en in mijn gevoel klopt het van geen meter als ik dan toch met het shankbit erin zou trainen om op een demo de ijzerwinkel eruit laten vanwege de buitenkant of het showelement. Ik krijg dat voor geen meter gerijmd met mijn gevoel en wat ik uit wil dragen. Ik wéét dat het gros van de profi NH-ers zo wel traint of toch weer even teruggrijpt op de dwangelementen wanneer het trainen niet snel genoeg gaat of om juist weer dat extra's te kunnen toevoegen. De profi mensen die niet zo zijn zijn voor mij op één hand te tellen.

Van mezelf weet ik dat ik dat nooit zou toestaan. Wij organiseren hier vanalles, trainen paarden, geven dagelijks lessen en cursussen etc, maar wél onder deze vlag en in deze filosofie, dus zonder bit, zweep, sporen, ijzers, stallen. En mensen die 'anders' willen, prima, maar hier niet!

Het gaat er niet om dat de professionele trainer/lesgever 'the talk talkt', maar het gaat erom dat je 'the walk walkt'. Het hele pad graag. Schijnt nog steeds moeilijk te zijn.

In mijn ogen allemaal een centenkwestie. Buitenkantverhaal, meer is het niet ....

Groet, Pien

Anja S schreef:


Ik denk wel dat Stephanie en ik daar best graag een boom over zouden willen opzetten, maar PN is niet het forum waar dit thuishoort denk ik. Er komt iets meer bij kijken dan.

Weet je, om even in het paardengebeuren te blijven, jij weet dat paarden altijd zonder ijzers kunnen. De rest is aanpraterij, bang- en onzekermakerij en commerce.
Echt waar, en zo is het bij zuigelingetjes ook.

Waarbij ik jouw verhaal niet- onserieus neem he, want ik weet dat het zo gaat....

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef op dinsdag 21 september 2010, 8:51:


Steeds weer opnieuw het wiel uitvinden.
Wat dat betreft bevinden wij ons nog steeds op de barricades.

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef :


Nu je dit weet en om je heen ziet kun je betere keuzes gaan maken dus daar is het dan wel weer goed voor.

Waarom denk je dat wij hier amper naar demo's en open dagen etc gaan?
Je kunt er altijd weer doorheen prikken. Ik heb werkelijk núl behoefte meer om die verhalen aan te horen dat je er soms toch weer een ijzertje onder moet slaan of dat dat bitje toch nodig is voor de finishing touch. Ja, en die veulenbrokjes zijn onontbeerlijk om je veulen gezond te doen opgroeien (voor mij is dat hetzelfde als opvolgmelk of aanvullende kunstvoeding, maar dat terzijde).

Ik kom niet meer op maneges om les te geven omdat ik die beesten dan weer in stallen zie staan. Ik vind het onrechtvaardig en het doet me pijn om die dieren zo te zien.
Sterker nog, wij voeren niet eens meer discussie. Ieder zijn ding. Hier (bij ons dus) komen dan ook alleen maar mensen die die keuze al gemaakt hebben en op zoek zijn naar verdieping en aanvullende informatie.
Dan staat de deur wat ons betreft wagenwijd open, zélfs voor die ruiter met eigen paard, die de overstap naar bitloos of ijzerloos wil maken maar daar begeleiding bij nodig heeft.

Je zult steeds helderder worden in het ontwikkelen van een eigen mening en je rode draad steeds beter weten vast te houden. En je gaat andere situaties gewoonweg niet eens meer aan.

Maakt het leven uiteindelijk echt wel simpeler eigenlijk.
Groet, Pien

Stephanie Pots schreef :

Vergelijkbaar met een wandeling maken op schoenen waarvan er één om je voet klappert.
Je gaat anders lopen, je forceren of scheef belasten. Om maar te zwijgen over het feit dat dat ijzer als het maar los genoeg zit omklapt om die voet. Dat heeft grotere gevolgen dan een loszittende schoen om jouw voet.

Ik moet er niet aan denken dat zoiets tijdens een galop gebeurt....

Groet, Pien