Ans Jondral schreef :


Natuurlijk is een ander (hengst)veulen het leukste voor hem om zich te meten en geintjes mee uit te halen. Maar soms is het nou eenmaal anders.

Wij hebben een stuk of 8 jonge paarden, en daarmee bedoel ik alles onder de 7. We zien dat de mannengroep een heel speelse groep is waarin vanalles gebeurt en veel te beleven is.
In die groep lopen normaalgesproken 4 ruinen, waaronder de tweejarige Iskander. Die kan daar perfect z'n ei kwijt omdat hij altijd speelkameraadjes heeft.
In de meriegroep lopen oa Alegría, Aphra, Týra en Peyote, jonge merries.
Die zijn een stuk serieuzer, die zie je nooit echt spelen in de zin van knokpartijtjes, zoals dat bij de mannen wel gaat. Maar de merries rennen wel graag, gaan ze elkaar ophitsen om te gaan rennen. Bijt- en steigerspelletjes, krachtmetingen, zien we bij hen eigenlijk zelden.

Op dit moment lopen Alegría, Aphra en hun broertje Iskander, samen met de volwassen merrie Bombita in een weide bij ons huis. En het is Iskander die zijn ei niet helemaal kwijt kan nu want er valt niks te knokken, hooguit een van zijn zusjes in de kont bijten maar dat zet ook weinig zoden aan de dijk. Toch is het een tijdje goed voor hem dat hij met de merries loopt, die zetten hem wat vaker op de plek omdat zij niet gediend zijn van die mannenstreken, zij zijn veel serieuzer.

Volgende week komen ze allemaal weer terug naar de rest van de groep en kan Isko weer klooien met de mannen (en z'n eigen vader).

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef :

Weet je, Stephanie, ik moet nu denken aan onze weg als lactatiekundigen waarbij dan toch weer naar het flesje gegrepen werd voor het geval de borstvoeding niet zou slagen.
Zegt precies hetzelfde, toch?

Groet, Pien

Piet schreef :

Voor mij is het simpel, ik organiseer geen demo's hier omdat ik nou eenmaal niet kan garanderen dat anderen (mensen van buiten dus) hun paarden daadwerkelijk op een paardvriendelijke manier getraind hebben.

Wat dat betreft bevind ik mij als paardenbedrijf nog steeds op een eiland.
Wij zijn hier absoluut ijzer alles-loos en in mijn gevoel klopt het van geen meter als ik dan toch met het shankbit erin zou trainen om op een demo de ijzerwinkel eruit laten vanwege de buitenkant of het showelement. Ik krijg dat voor geen meter gerijmd met mijn gevoel en wat ik uit wil dragen. Ik wéét dat het gros van de profi NH-ers zo wel traint of toch weer even teruggrijpt op de dwangelementen wanneer het trainen niet snel genoeg gaat of om juist weer dat extra's te kunnen toevoegen. De profi mensen die niet zo zijn zijn voor mij op één hand te tellen.

Van mezelf weet ik dat ik dat nooit zou toestaan. Wij organiseren hier vanalles, trainen paarden, geven dagelijks lessen en cursussen etc, maar wél onder deze vlag en in deze filosofie, dus zonder bit, zweep, sporen, ijzers, stallen. En mensen die 'anders' willen, prima, maar hier niet!

Het gaat er niet om dat de professionele trainer/lesgever 'the talk talkt', maar het gaat erom dat je 'the walk walkt'. Het hele pad graag. Schijnt nog steeds moeilijk te zijn.

In mijn ogen allemaal een centenkwestie. Buitenkantverhaal, meer is het niet ....

Groet, Pien

Anja S schreef:


Ik denk wel dat Stephanie en ik daar best graag een boom over zouden willen opzetten, maar PN is niet het forum waar dit thuishoort denk ik. Er komt iets meer bij kijken dan.

Weet je, om even in het paardengebeuren te blijven, jij weet dat paarden altijd zonder ijzers kunnen. De rest is aanpraterij, bang- en onzekermakerij en commerce.
Echt waar, en zo is het bij zuigelingetjes ook.

Waarbij ik jouw verhaal niet- onserieus neem he, want ik weet dat het zo gaat....

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef op dinsdag 21 september 2010, 8:51:


Steeds weer opnieuw het wiel uitvinden.
Wat dat betreft bevinden wij ons nog steeds op de barricades.

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef :


Nu je dit weet en om je heen ziet kun je betere keuzes gaan maken dus daar is het dan wel weer goed voor.

Waarom denk je dat wij hier amper naar demo's en open dagen etc gaan?
Je kunt er altijd weer doorheen prikken. Ik heb werkelijk núl behoefte meer om die verhalen aan te horen dat je er soms toch weer een ijzertje onder moet slaan of dat dat bitje toch nodig is voor de finishing touch. Ja, en die veulenbrokjes zijn onontbeerlijk om je veulen gezond te doen opgroeien (voor mij is dat hetzelfde als opvolgmelk of aanvullende kunstvoeding, maar dat terzijde).

Ik kom niet meer op maneges om les te geven omdat ik die beesten dan weer in stallen zie staan. Ik vind het onrechtvaardig en het doet me pijn om die dieren zo te zien.
Sterker nog, wij voeren niet eens meer discussie. Ieder zijn ding. Hier (bij ons dus) komen dan ook alleen maar mensen die die keuze al gemaakt hebben en op zoek zijn naar verdieping en aanvullende informatie.
Dan staat de deur wat ons betreft wagenwijd open, zélfs voor die ruiter met eigen paard, die de overstap naar bitloos of ijzerloos wil maken maar daar begeleiding bij nodig heeft.

Je zult steeds helderder worden in het ontwikkelen van een eigen mening en je rode draad steeds beter weten vast te houden. En je gaat andere situaties gewoonweg niet eens meer aan.

Maakt het leven uiteindelijk echt wel simpeler eigenlijk.
Groet, Pien

Stephanie Pots schreef :

Vergelijkbaar met een wandeling maken op schoenen waarvan er één om je voet klappert.
Je gaat anders lopen, je forceren of scheef belasten. Om maar te zwijgen over het feit dat dat ijzer als het maar los genoeg zit omklapt om die voet. Dat heeft grotere gevolgen dan een loszittende schoen om jouw voet.

Ik moet er niet aan denken dat zoiets tijdens een galop gebeurt....

Groet, Pien