joop schreef :>


Joop, ik heb jouw bericht een ster gegeven want ik ben het volmondig met je eens wat je hier schrijft.
Altijd die ijzers eronderuit slopen, paard in de kudde laten bewegen en hem de kans geven zijn eigen voeten te laten herstellen. Wij hebben hier ook al veel van zulke gevallen gehad hoor.

Groet, Pien

Evy1990 schreef op zaterdag 25 september 2010, 20:36:


Claudia laten vertalen.
Kan ze naast de chemielessen aan Kirsty ook jou les geven.

Pien

Stephanie Pots schreef op maandag 27 september 2010, 8:41:


Hihihi, terwijl wij juist wel hele gleuven voor de afwatering graven als het te nat in de paddocks wordt. Die paarden weten echt wel waar ze hun voeten moeten neerzetten.

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef op maandag 27 september 2010, 8:55:


Nu hebben we er nog geen gegraven want het valt hier nog mee qua natheid, bij jullie heeft het meer geregend. Maar in hartje winter als de paddock één grotte modderboel is graaft Jack geulen van zo'n 20-30 cm breed. Gelukkig loopt het hier allemaal bergaf dus het water stroomt dan goed weg.

Groet, Pien

Piet schreef :>

Neem haar dan zelf op, Piet, en maak er een prachtig project van met een verhaal op je site. Dan draag je iets uit waar anderen ook van kunnen leren.

Groet, Pien

Merel Stoffers schreef op zondag 26 september 2010, 20:51:


Hier ligt een hele berg handschoenen die ik gebruik. Als de een nat is pak ik een andere. Het interesseert me niet wat voor hansdschoenen het zijn als het maar warm is, maar de meeste zijn gewone Aldi/Zeeman dingen van een paar euro die een paar jaar meegaan en dan is het ook niet zonde als ze smerig worden. Ik heb niet méér plezier van dure handschoenen, want nat is nat en koud is koud. Je moet ze op natte dagen toch een paar keer wisselen als ze doorweekt zijn.

Ik rijd met of skihandschoenen met vingers of met mijn oude kalflederen gele gevoerde dingen met een gebreide handschoen erin, maar net wat er die dag voor het grijpen ligt.

Wat ik echt wel graag zou willen zijn van die goede dikke skidingen die ook waterresistent zijn, maar dan wordt het alweer een duur grapje om hier wat mee in de blub te spelen.

groet, Pien

Stephanie Pots schreef op maandag 27 september 2010, 8:53:


Vliegengordijn met plastic flessen of roodwitte linten, inderdaad een wip, een brug met zijkanten die je eraf kunt halen (om hem weer op te kunnen ruimen), wiebelende dingen, vlaggen en een emmer zand, een gekke grote knuffel in de hoek,..... Wij hadden een keer een heel lange knalrode plastic rioleringsbuis van zeker 15 meter lang en doorsnee 25 cm gevonden en die heeft hier een hele tijd dienst gedaan als schrikdinges. Hebben we eerst een week midden in de paddock laten liggen zodat de paarden er wel overheen móésten stappen om bij hun hooi te komen. Na een paar dagen was het ding totaal niet meer interessant. Tip

Groet, Pien

Coulash schreef op maandag 27 september 2010, 10:14:


Offuhhh... met de bosmaaier de randjes van de paddocks maaien terwijl de paarden erin staan....

Er zijn zoveel schrikelementen te bedenken maar waar het vooral om draait is:
Hoe is de band tussen paard en mens en hoe reageren ze op elkaar als er 'spannende' momenten zijn, maw is baasje in staat het paard voldoende veiligheid te bieden en is paard in staat om op baasje te durven vertrouwen. En dat vertrouwen mag ook nooit beschaamd worden.

Als dat zo is kun je uiteindelijk de hele wereld aan samen.

groet, Pien

Stephanie Pots schreef :

Ik heb ze indertijd gekocht bij een industriële groothandel waar ze ook gassen en gereedschappen verkopen, die dingen zijn duur, zo'n 15 euro per stuk toen, maar ik heb er al jaren plezier van.
Ze zijn zo'n 50 cm hoog en vrij zwaar.

Of je moet een 'dealtje' kunnen sluiten met een wegwerkzaamhedenbedrijf, of je wat oude mag overnemen.

Groet, Pien

Debbie VG schreef op dinsdag 28 september 2010, 16:02:


Hoi Debbie, ik heb even teruggelezen en als ik het goed heb is je veulen van mei, klopt dat? Dus nu een maand of 4.

Tja, die rakkertjes scheuren flink rond nu. Als je vaker buiten komt zal hij steeds meer z'n eigen dingetje willen gaan doen, voor ons een reden om de veuls aan een touwtje mee te nemen (wandelen) of ze thuis in de groep met opppastante te laten als we uit rijden gaan.
Los meenemen doen we niet hier want hier is landbouwverkeer en er wordt veel gespoten op de akkers dus ik wil liever niet dat een veulen daar gaat eten.

Hij is nu dik 4 maanden en hij kan in principe ook heus wel leren even zonder zijn mama te zijn. Kan hij niet thuisblijven bij de anderen? Wij bouwen dat heel rustig op, te beginnen met een minuutje en het veul blijft dan thuis en een van onze helpsters gaat aan de hand met hem/haar wat rondlopen tussen de andere paarden in de groep, effe stilstaan bij de hooibak etc, zodat het veulen niet verloren raakt en in paniek gaat. Je bent er wel altijd met twee personen voor nodig (één is met mams weg). Ik sluit een veulen niet op in een stal en laat hem ook niet in paniek rondrenen want dan krijg je geheid ongelukken. Als-e naar z'n moeder wil gaat hij overal doorheen dus dat moet je zien te voorkomen.

Misschien dat je hier wat aan hebt.

Groetjes, Pien