Tjee Pien,
Wat een enorm verlies!
Sterkte.
Coralie

Patricia van Baarlen schreef op vrijdag 1 oktober 2010, 21:13:


Heel herkenbaar.
Mijn merrie doet precies hetzelfde als ze iets eng vindt.
Ik probeer zelf dan zo veel mogelijk te ontspannen, dat helpt haar om weer vertrouwen te krijgen.
Het gebeurt overigens maar heel zelden...

joop schreef op maandag 4 oktober 2010, 18:43:


Was mijn gedachte ook, Marianne: ze hinnikt naar je omdat ze zich alléén voelt...

Met nieuwe paarden er bij is het trouwens meestal eerst eng. Die moeten de kans krijgen om elkaar te leren kennen en aan elkaar te wennen.
Maar dat komt meestal na een tijdje helemaal goed, als je ze eerst in aparte weides zet die aan elkaar grenzen zodat ze elkaar kunnen besnuffelen.

Christel Provaas schreef op maandag 4 oktober 2010, 14:01:


Interessant Christel!
Bij mijn paard kan dit niet spelen, omdat ik juist heel regelmatig de binnenhielen korter maak, om de buitenhielen te ontlasten (in de hoop nieuwe hoefzweren te voorkomen).

In de link die je geeft beweert de schrijver dat te hoge binnenhielen een probleem kunnen veroorzaken in de beweging van het paard. Ik kan me dit goed voorstellen!
Ik heb de laatste tijd wel vaker gedacht aan de relatie tussen de bouw van de hoeven en de manier van bewegen. Ook met betrekking tot andere eigenschappen van hoeven.
Waarom heeft mijn paard bijvoorbeeld zo'n sterke neiging tot ondergeschoven hielen? Komt dat door de manier waarop ze haar benen neerzet?
Interessante materie!!

Christel Provaas schreef op maandag 4 oktober 2010,


Wat is biljarderen, Christel?
Is dat het ronddraaien op de achterhoeven wat je sommige paarden ziet doen?


Ik zit bij mijn paard ook te denken aan de bekkenstand....

jennet schreef op dinsdag 5 oktober 2010, 22:43:


Hallo Jennet,
Ik kreeg de tip om naar de voorlok en manen te kijken, of er geen haren in de ogen kwamen. En ja hoor! Duidelijk irritatie door haren die in de ogen kunnen komen.
Nu houd ik de voorlok en manen steeds in de gaten, zodra ik weer tranende ogen zie. En altijd vind ik dan weer haren: die te lang zijn, of die los zitten.
Wie weet is dit bij het betreffende paard ook zo?

Christel Provaas schreef op dinsdag 5 oktober 2010, 20:14:


Ik voel steeds beter hoe het paard onder me beweegt tijdens het rijden. Ook haar scheefheid voel ik.
Hoe is dat bij jou?


Mijn paard is 23. Maar ik ben zelf ook niet meer de jongste en nog volop aan het leren en veranderen. Waarom zou mijn paard dat niet kunnen?
t Is alleen wel belangrijk om er achter te komen wat nu PRECIES het probleem is.
Haar scheefheid is duidelijk. Maar de ondergeschoven hielen?
Ik denk dat ze haar rug iets hol trekt. Dat, als ze haar bekken meer onder haar zou kunnen brengen (verzameling), de ondergeschoven hielen misschien zouden verdwijnen...
Maar of dit ook werkelijk zo is...
@ Wil: heeft Catcher, met zijn ondergeschoven hielen, ook een beetje een hol getrokken rug?

Koen Theys schreef op woensdag 6 oktober 2010, 21:43:


Hallo Koen,
Ik heb alles wat ik tegenkwam mbt dit probleem uitgeprobeerd op deze hoeven.
Zonder succes.
Als jij het wondermiddel hebt dan hoor ik het graag.

Piet schreef op woensdag 6 oktober 2010, 23:24:


Sorry Piet,
Jij hebt kennelijk geen echte ervaring met paarden die een sterke aanleg hebben tot ondergeschoven hielen.
En dit is nu precies wat ik bedoel:
zodra iemand iets beweert wat in strijd is met de theorie die hier wordt aangehangen, dan krijgt die te horen dat het allemaal eigen schuld dikke bult is. Alles helemaal fout gedaan.
Hihi, gelukkig weet ik wel beter.

Jammer, dat zo een werkelijk interessante discussie over mogelijkheden en onmogelijkheden nooit van de grond kan komen. Het blijft bij een welles nietes spelletje.
Echt jammer.

Wil schreef op donderdag 7 oktober 2010, 2:26:


Heb jij er wel eens over nagedacht of zijn ondergeschoven hielen gekoppeld zijn aan een bepaalde lichaamshouding, bepaald gebruik van rug en benen?

Wil schreef op donderdag 7 oktober 2010, 22:23:


Dank voor je antwoord.
Genetisch bepaald is het ongetwijfeld.
Bij mijn paard ook.
Wat ik ook deed (ik heb veel geprobeerd, ook 'goed' bekappen ), het ondergeschoven zijn van de hielen verdween nooit helemaal. En daar heb ik me maar bij neergelegd.

Maar diezelfde genetische aanleg kan zich ook uiten in houding/spiergebruik. Dat de ondergeschoven hielen daar aan gekoppeld zijn.
Bij Catcher dus niet aan het achterhandgebruik.
Misschien iets in de gewrichten van de benen?
Ik vraag me dat gewoon af. Kan me niet voorstellen dat zoiets aparts als ondergeschoven hielen een op zichzelf staand verschijnsel is dat losstaat van de rest van het paard.

Net zoals bij die hoge binnenhielen waar dit topic eigenlijk over gaat (sorry Christel, voor de topic-vervuiling).