Patricia van Baarlen schreef op vrijdag 1 oktober 2010, 21:13:
> Als ik de ruimte heb, laat ik haar gewoon rustig een paar passen achteruit
> doen totdat ze zich weer veilig voelt. Dan mag ze kijken en lukt het na
> enige aansporing meestal wel om haar er langs te laten lopen. Heb ik die
> ruimte niet, dan doe ik eigenlijk niks, tenzij ze zich om wil draaien om
> ervandaan te lopen. In dat geval laat ik haar een rondje lopen en weer
> kijken tot ze tot rust is gekomen.
> Uiteindelijk loopt ze altijd door, en meestal ook alsof er nooit iets aan
> de hand is geweest.
>
> aan jullie de vraag of ik dit handig aanpak, of dat er betere manieren
> zijn en vooral ook hoe ik het kan voorkomen of verbeteren!
Ik doe het net zo, dus IK vind dat jij het prima doet
Er is maar 1 weg, en die gaat "daar langs" zeg ik altijd.
Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen
Warboel
