Aangezien het niet uitmaakt wat je vastmaakt, zal het niet direct aan je zadel liggen. Ik zou toch naar z'n rug laten kijken. In eerste instantie misschien door een osteopaat. Dat kan nooit kwaad en als ze iets vinden in 'hun straatje', kunnen ze er meestal direct wat aan doen.

Veel succes! Ik hoop dat er iets simpels naar voren komt, wat zo is op te lossen.

Ik heb zelf ook SGW gereden en gepost bij de hindernissen. Er wordt wel gelet op wreedheid, maar ik zou niet weten waar die grens dan ligt. Als het zo erg is als Angelique zegt... Dan mogen alle juryleden wel een nieuwe bril!

Bij zo'n afsprong het water in, kan natuurlijk sprake zijn van watervrees bij het paard. Maar zeker ook een gebrek aan vertrouwen in de ruiter! Zeker in het geval wat Angelique beschrijft. Dat je als ruiter je paard soms moet overtuigen, oke. Maar met geweld, nee.

Even een update:

Bart kan weer hooi eten!!! Nooit gedacht!!!

Afgelopen augustus had Bart te kampen met slokdarmverstoppingen bij het eten van hooi. Nat of droog, maakte niet uit. Tijden had hij ervoor geen hooi gehad. Maar de wei werd schraler, dus we moesten wat bijvoeren. Toen ging het dus mis.

Naar de DA geweest: Een stuk verlamde slokdarm van zo'n 15 - 20 cm.

Van jullie heb ik toen allerlei voedingsadviezen gehad, helemaal super! Met Compactgras, grasbrok en bietenpulp ging/gaat het super. Bang om hem hierdoor te verliezen ben ik niet echt meer.

Nu had Bart laatst het rekje van de bak van het compactgras gewerkt en heeft hij de hele nacht 'puur' compactgras gegeten. Ik schrok, maar het was goed gegaan.
Tsja, er was dus iets veranderd. Eerst kon hij het niet zonder rekje erop eten. Dat verstopte direct. Met het rekje, door de kleine hapjes, ging het wel.
Ik dacht: Als hij dit nu kan eten, kan hij dan nu ook hooi eten.

Eerst met kleine hapjes geprobeerd. Dat ging prima. Hij kauwde opvallend meer dan van de zomer.
Vervolgens in een fijnmazig hooinetje. Ook goed.
Nu heb ik een net in de hooiruif geknoopt en dat gaat ook! Hij neemt zelfs flinke plukken, maar kauwt gewoon goed!

Ik denk nu dat het puur aan zijn kauwen heeft gelegen. Van de zomer slikte hij het al door na een paar keer kauwen, nu doet hij er meer zijn best op. Zo langzamerhand heeft hij toch door gekregen dat hij wel moet kauwen. Meer kauwen = meer speeksel = betere vertering en het voedsel glijdt beter door z'n slokdarm. (Want die slokdarm blijft natuurlijk verlamd...)

Nu moet ik voor volgend jaar goed bedenken hoe ik de overgang het beste kan maken naar 'bijvoeren'.

Ik wilde dit toch even aan jullie kwijt. Want ik heb ook op dit gebied erg veel aan jullie gehad.

Peet schreef op donderdag 30 september 2010, 17:58:


Ik wil even verwijzen naar het onderwerp: Voeding - Help Bart eet ....

Is het misschien zo:

Korte weide = minder kauwen = minder speekselvorming = gezwollen speekselklieren?

Misschien erg simpel gedacht, maar ik geloof dat het zeker met elkaar te maken heeft. Weet alleen nog niet exact hoe.

Alegria schreef op maandag 11 oktober 2010, 17:26:


In principe voer ik het ook alleen in de speciale bak. Ik had alleen de baal er op z'n kant in gedaan, waardoor het rekje nog te hoog zat en hij het er zelf af kon schuiven. (Slim paard) Ik weet nu hoe om de balen erin moeten, maar nu is het niet meer nodig!

Stephanie Pots schreef op woensdag 13 oktober 2010, 8:10:



Men (zo ook ikke) moet nog wel durven posten. Een omschakeling naar PN red je soms niet alleen. En als je direct vervelende antwoorden krijgt, houd je er gauw mee op.

Stephanie

e m kraak schreef op donderdag 14 oktober 2010, 16:08:


Dat is al een van de redenen waarom ik Bart nooit weg zou doen. Ik zorg al zijn hele leven voor hem. Ik ken zijn goede en slechte kanten, zijn sterke en zwakke punten. Ik denk echt dat niemand anders hem zo kan waarderen als ik.

Als ik eventjes op vakantie ga (die ene week per jaar) en iemand anders past op hem, dan gaat er altijd wel wat mis. Hij gaat hangen, wat hij nooit doet. Springt uit 't land. Etc.

Dus hij blijft lekker bij mij! Ik hoop dat ik hem overleef.

Goede instelling Anja!!! Je leert er inderdaad super veel van om verschillende paarden te rijden.
Nu, na mijn zwangerschap houd ik het liever bij mijn eigen lieve Bart(je). Je wordt toch voorzichtiger. Mijn eigen paard ken ik van haver tot gort. Als ik door het rijden van een paard van een ander erg geblesseerd zou raken, zou ik me dat nooit vergeven. Het zou me wel super lijken om meer lessen/clinics/cursussen te volgen in bitloos rijden. Maar dan gewoon met mijn eigen beestje.
Ik denk wel dat je (zoals jij het beschrijft) enorm veel van dat paard kunt leren. Je wordt direct op je plaats gezet. Dat heb je ook leuk omschreven! Dat is weer een nadeel van alleen je eigen paard. Maar dat neem ik (voorlopig) voor lief.

Ik heb even wat gegoogled:

Daar lees ik oa op de site van DK Lemmer dingen die je kunt doen om problemen te voorkomen.
Veel van die dingen gaan over een paard dat op stal staat: Niet op droog stro, goede ventialtie enz. Niet van toepassing dus als je paard 24/7 buiten staat.
Verder niet in de tocht. Maar gewoon lekker buiten in de wind, is geen tocht. Worden wij ook niet ziek van. Volgens mij loopt jouw paard niet meer risico om ziek te worden, dan een 'gezond' paard. In ieder geval niet als hij 24/7 buiten staat. Juist wel als hij op stal komt. Met risico op tocht, schimmels enz.

Succes met het maken van je keuze. Ik snap je twijfel. Daarom probeer ik met je mee te denken.

Een ander, verkeersmak paard erbij werkt meestal super. Dat paard dan tussen het enge en jou in laten lopen. Zodat hij 'de klappen' opvangt.

Ik weet niet wat voor weg het is. In een dorp? 80 km/h? Als het in een dorp oid is, zou ik wat meer midden op de weg gaan lopen, zodat het verkeer wel af moet remmen en rustig voorbij gaat.

Misschien kun je met een trailer naar een betere plek om te wennen? Een plek met een brede berm ernaast ofzo?

Een schriktraining in het land kan ook al helpen. Zodat hij went aan 'vreemde' dingen met gekke geluiden.

Succes!