Liesl schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 20:58:
>
> Hallo allemaal,
> Ik lees hier al lange tijd mee, en leer hier veel van. Heb lang getwijfeld
> Nu is onze vraag wat is hier de oorzaak van? Zelf denken wij aan een
> evenwichts probleem. Hij wil ook niet in draf als er iemand op zit,
> terwijl hij dit los en aan de longe super braaf doet, dan kun je de draf
> ook gewoon verruimen en verzamelen op commando.
Waarschijnlijk dreigt hij zijn evenwicht te verliezen door het gewicht op zijn rug, wat hij aan de longe niet heeft. Het is voor een (jong) paard heel wat om te lopen met een al dan niet 'mee' zijnd gewicht op zijn rug. Dat kost tijd om te wennen, te leren, en te balanceren. Iberische paarden reageren doorgaans sterker op balansverandering dan bv warm- of koudbloeden, dus je zult subtiel met je gewicht moeten reageren. Het paard is het NOOIT schuld, het reageert slechts op wat er daarboven gebeurt en je moet je steeds afvragen: veranderde ik mijn gewicht?
> Gaat dit probleem over door gewoon veel te trainen? Zijn hier bepaalde
> oefeningen voor? Over balkjes lopen of ander oefeningen?
Veel rechtuit rijden en daarin tempo minimaal wisselen, meteen belonen als de tempowisseling doet met ruitergewicht. Bochten maken het extra moeilijk, omdat dan de balans weer verlegd wordt.
Ik heb zelf een andalusier, die was in het begin net zo. Stopte ook zomaar met draven, wat veroorzaakt werd doordat ik zelf minimaal naar voren neigde. Zelfs stoppen uit galop omdat ik mijn hoofd iets naar beneden knikte. Het duurde een tijd voordat ik had uitgevogeld dat het daardoor kwam. Doodstil zitten met een stille hand en fier rechtop blijven en naar voren denken, dan neemt het paard jouw houding aan. Niet heftig been gaan geven al shij terugvalt in tempo of de hogere gang niet wil aannemen, want daardoor gaat je bovenlichaam onherroepelijk naar voren en geef je dus eigenlijk gas en rem tegelijk.
Mijn paard reageerde pas voorwaarts als ik mijn onderrug en billen iets aanspande en beslist niet met mijn bovenlichaam naar voren ging. Als ik mijn benen aanlegde, ging hij juist tegen die druk in en vertraagde. Blijkbaar voelde dat logisch voor hem, hoe onlogisch ik het zelf ook vond.
Het is een hele omschakeling, maar alleszins de moeite waard!
> Wij zijn zeer benieuwd of iemand hier ervaring mee heeft en/of suggesties
> heeft wat wij kunnen doen, of misschien juist niet moeten doen.
> Alvast bedankt voor jullie reacties!
> groetjes,
> Annelies
>
> PS hij staat 24/7 buiten met 2 andere paarden
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •
Warboel
