FemkeV schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 10:40:


Een paard met een maagzweer zal zijn rug wegdrukken bij gewicht erop; zadel zal onaangenaam zijn, gewicht van de ruiter kan helse pijnen geven bij het in het zadel belanden. heb ooit een paard gezien dat zelfs een stuk door zijn achterbenen zakte van de pijn bij het gaan zitten van de ruiter in het zadel.
Hij bleek een maagzweer te hebben.
Daar zou ik al zeker naar laten zien (DA) en inderdaad een osteopaat eens laten langskomen om problemen in de rug op te sporen.
Reageert hij als je met je vingers langs zijn ruggengraat gaat? Ook al is het miniem?

Hier hetzelfde..
Bij Player gaar de raceknop aan en je moet van goeie huize zijn om daar iets tegen te doen
Ze is ook kijkerig, ziet enge dingen vanuit haar wei en knalt met haar staart omhoog van links naar rechts, zich groot makend en briesend

Mooi land hoor....
Ben er een jaar of tien geleden op vakantie geweest....
Ging er natuurlijk paardrijden, was juist voor het toeristisch seizoen en lekker rustig. Ze pakten op de manege nog alle tijd....Kreeg een schoonheid van een paardje mee (wel met bit maar dat was toen nog gewoon)
En begeleider ging mee en we hebben wat afgereden daar, dwars in volle galop door de hoge velden (korenvelden dacht ik)waarbij de halmen tot onder hun buik kriebelden....ze gingen nogal een gang....Veel gezien, veel armoede gezeien ook. veel gepraat met de begeleider en zijn verhaal aangehoord, het uizichtloze daar (toen in 2000) en de wens om naar west europa te komen die daar ...iedereen was daar mee bezig en kende wel iemand die genoeg gespaard had om de stap naar west europa te wagen.
Prachtige ritten hebben we gemaakt , veel gezien en veel gehoord....

Hier heel even hetzelfde geweest, heeft alleen niet zo geduurd: heftig staartzwiepen, wegspringen alsof ze schrok van iets, Totaal onrustig. Vanzelf weer overgegaan, ik dacht aan buikkrampen. Gras kan rare dingen doen in deze tijd van het jaar; het was erg nat gras op dat moment dus mssn wat gassen in de darmen?
Ik denk dus aan pijn, wararschijnlijk hevige steken, daarom dat wegspringen. Dat staartzwiepen wijst sowieso op ongenoegen , iets dat lastig doet. Raar ook dat oook Player niet naar haar buik hapte want met koliek doet ze dat wel....

Ik zit nu op een kwart hooi ongeveer van het winterrantsoen.
Gras is er nog, denk voldoenden maar het loopt terug natuurlijk en het hooi gaat er gretig in. Ik houd ook de "looks" van Player in de gaten (Carmen niet want die is sowieso rond genoeg) - bij de eerste tekenen dat ik denk dat haar kont wat scherper wordt, gaat het rantsoen omhoog.

pfoei, spannend allemaal...
De enige ontsnappingen die ik heb mogen meemaken, waren die van shetterke Bella..Kregen we weer een belletje van de buren daar dat ze op straat rondliep...ze ging nooit ver (tot de eerste grasspriet) en liet zich makkelijk pakken. Moesten alleen telkens in de auto springen en 10 km bollen indertijd..Het beestje wist zich overal onder, tussen of over te wringen, niet tegen te houden Elke barricade was een uitdaging

Een merrie kan het hele jaar door hengstig worden hoor, onze Carmen is nu hengstig ..
En, nieuwe paarden zorgen sowieso altijd voor opwinding en hengstigheid... Zou toch ook niet erg gerust zijn.....

Ik huur een wei van 10 000 m², heb daar zelf een schuilstal en een beperkte hooiopslag (twee weken voorraad kan erin) gebouwd. Ik betaal 700 euro voor een half jaar.
Heb twee paardjes en doe alles zelf.
De eigenaar zelf doet niets. Ik onderhoud de wei, schep elke dag stront, ga in de zomer minstens één keer per dag en in de winter twee keer per dag naar de paarden. s' Winters is dat dan berevroeg, ben dan om 6h30 al op de wei omdat ik om 7h00 moet vetrekken naar mijn werk. Sta dan ijs te breken, met water te sleuren , inloopstal uit te mesten....en moet dan nog enigszins representatief op mijn werk verschijnen ...op tijd...
Heb 3 kinderen, 2 katten, 1 hond, hamster( geadopteerd) en een man en doe het huishouden...(geen poetsvrouw of
En ja, heb ook niet altijd zin....zeker 's winters is het echt wel corvee....maar zou voor geen geld iemand anders voor mijn paardjes laten zorgen, meisjes genoeg in de buurt die vragen of zij mogen komen verzorgen....in de ruil voor rijden of zelfs zonder te mogen rijden....Ik poeier ze vriendelijk af.
Och en eenmaal op de wei is het toch heerlijk, heb altijd moeite om er weer weg te gaan.

Ik zou erg gelukkig zijn met een eigen wei, die van mij staat te koop naar het schijnt, gelukkig vraagt de boer woekerprijzen en zal het niet direct verkocht zijn.
Op eigen grond kun je toch doen wat je wil, verharding aanbrengen, kiezelpad maken, piste aanleggen...noem maar op. Nu kan ik niets van dat alles. Maar ik klaag niet want huur een ruime wei, heb een schuilstal mogen plaatsen en ben verder eigen baas..geen bemoeienissen en moet met niemand rekening houden (medehuurders).
heerlijk toch?

Debbie VG schreef op woensdag 3 november 2010, 11:22:



jep
op mijn werk plukken mijn collegas al eens het hooi uit mijn haar, kom ik tot de ontdekking dat er modderspaten op mijn kleren zitten en dat mijn nagels soms ;..ja ahum....
en dan regent en stormt het nog niet
(dan te weten dat ik op het werk vaak het eerste contact vorm met de klanten )
En ja, sweekends na een feestje, ik sta er altijd.... niet altijd met evenveel zin maar eenmaal op de wei ben ik weer zo content...bellen ze me weer van thuis waar ik blijf, dat het ontbijt klaar staat (= voordeel )

Ik heb goede ervaringen met Egyptische zalf, in de apotheek verkrijgbaar, sluit niet af van de lucht en doodt de bacteriën.

Inderdaad , die bacteriën floreren in een zuurstofarme omgeving, dus goed schoonmaken telkens zodat er lucht bijkan en er best iets opdoen wat de straal niet hermetisch van de lucht afsluit en de bacterien doodt. (zoals Egyptische zalf in mijn ervaring)
Urine en mest werken rotstraal in de hand en bevorderen nu niet bepaald het genezingsproces. Dus die stal...

Ans Jondral schreef op dinsdag 9 november 2010, 15:18:


Dat Egyptische zalf kankerverwekkend zou zijn, daar heb ik eigenlijk nog niets over gehoord.
Wat die rotstraal betreft, het lijkt mij dat de aangetaste delen verwijderd hadden moeten worden zodat je overal goed aankunt en dat er lucht aan kan. Maar als het al zo ver gevorderd dat er teveel aangetast weefsel is, durf ik me er niet echt over uit te spreken hoe te handelen. Mij lijkt het belangrijk om alles goed schoon en droog te maken (eerst met een vochtig en daarna een droog wattestokje erin) .
Een andere hoefsmid raadplegen? iemand van hier?

Peter Donck schreef op dinsdag 9 november 2010, 17:10:


hm,
heb juist een pot besteld bij de apotheek, is gewoon te koop hoor.

Player heeft een diep gat in haar straal momenteel. Eentje dat onzichtbaar was: van boven dicht en van binnenuit een diep pijnlijk gat. Ze sukkelt hier al een tijd mee maar nu staat ze echt mank. Het is wel als een gewoon gatje begonnen, dat dieper bleek dan het op het eerste zicht leek. Da toen maar gebeld omdat ze mank stond. Uitgespoten met soda en behandeld met zinkzalf (Da voorgeschreven) om uit te harden en het genas vlot. Dacht ik. Player bleef toch min of meer last houden met dat been, schoof ermee weg alsof ze er pijnscheuten inkreeg. Omdat aan de straal niets meer te zien was en aan haar been ook niet, was het een beetje een raadsel wat ze mankeerde. Heb toen een hoefsmid uit de buurt laten komen om toch maar eens naar haar voeten te laten kijken om dingen te beginnen uitsluiten... en wat bleek de straal (die te dik stond) bleek van binnen een gat te hebben. van buiten was er niets te zien. Weer behandeld met zinkzalf en uitgespoten met soda nadat de straal weer was bijgesneden en het genas goed. Dacht ik.
Niet dus.
Nu was er weer niets te zien aan die straal, behalve dat die weer dikker stond dan haar andere stralen en dat ze in draf (in stap was er nauwelijks iets te merken) zo mank was als een scheef hobbelpaard . Ik dacht eigenlijk dat ze met haar zotte kuren op de spekgladde natte wei was uitgegleden en zich wat geblesseerd had.
Omdat ze na een week nog even mank stond en haar been in rust altijd in rust zette als ze stil stond, toch weer even de hoefsmid uit de buurt erbij gehaald (= mijn buurman) en surprise....van buiten niets te zien en daaronder een gat dat zo diep gaat tot bloedens toe.
Ontstoken is het niet, er komt geen troep uit. Been en hoef niet dik en niet warm.
Ik ga nu behandelen met Egyptische zalf, heb daar goede ervaringen mee, moet nu wel iets gaan doen dat afdoende is, Dus drastische maatregelen. Ze sukkelt nu al -op en af- van juli ermee.

Herken het probleem, alhoewel..probleem, het is ook maar hoe je ertegen aan kijkt.
Een paard is nu eenmaal geen brommer en heeft zijn karakter, zijn loeten, zijn temperament. Hij duldt ons toch maar mooi op zij rug en doet alles wat we van hem vragen...Onvoorstelbaar, toch?
Mijn Player is een hevig ding, ondanks haar 19 jaren en zou haar ziel verkopen om toch maar lekker te mogen "scheuren" . Eenmaal geproefd van de galop, is ze wakker en zou dan de rest van de wandeling niet meer anders doen dan dat. De ene keer is ze heter dan de andere maar ze kan het zó graag willen dat ze ter plaatse letterlijk staat te stuiteren, ze galopeert ter plaatse, in stap- en in draftempo. gewoon aandringen van mag ik? MAG IK? Zo grappig en zo leuk dat ze zo graag wil lopen, zoveel plezier in dat lijf.
Soms mag ze dan ook gewoon. No prob, laat ze maar. Ik heb soms geen zin in dat moeten opvoeden van eerst braaf stappen en dan braaf draven en dan misschien eenseen handgalopje. Niet gezegd dat ze dat nooit moet doen. Zeker wel. Als ze té opdringerig wordt en onder me uit wil scheuren, zodat ik passagier ipv rijd....dat gaat me te ver. Is ook niet meer veilig en dus niet ok. Is ze in die stemming dan zet ik ze stil telkens ze dramt, paar passen achteruit of RAMP (voor haar) terugdraaien en een stukje terug moeten gaan. Ook als ìk nu eens niet wil, heeft ze zich er ook maar bij neer te leggen.
Helpt wel....och ja, ze is een schat en ze is een hittepetit.
Wat betreft pompend remmen, dat is ook wel nodig soms, vanuit de verlichte zit terug gaan zitten en met mijn bekken afremmen (wat soms erg pijnlijk is ivm wat artrose in de rug vanonder en dus niet altijd optimaal lukt) en tegelijktertijd de teugels erbij. Ook effectief bij ons is wanneer ik ze naar één kant laat kijken, remt ze af, is ze enigszins wat uit evenwicht en vertraagt ze toch. Dit volgt wanneer ze ervoor kiest mij te negeren omdat de drang en zin om te (blijven) crossen groter is dan de zin om te reageren op mijn vraag tempo terug te nemen of mijn tempo aan te houden.
Of het nu allemaal zo perfect is, zal wel niet maar we hebben een hoop lol en we zijn een team, totaal aan elkaar gewaagd.
By the way, nu is ze slecht gezind omdat ze al een maand stil staat en te weinig aandacht krijgt. Lijkt wel of ze boos is op me, denk dat dat ook wel zo is. Ze voelt zich genegeerd. Is gevolg van aanhoudend rotweer en gevoelig lopen cq mank staan agv gat in straal.

carmen heeft heel de zomer -van april tot vorige week non- stop (nagenoeg toch) een graaskorf gedragen. Ze stond soms ook wel zonder dat ding op een klein stukje wei maar brak daar zodanog de omheining af dat ik het op den duur heb opgegeven. Blijkbaar liever met graaskorf mee op de grote wei dan een dag zonder korf op een beperkt stuk.
Gewicht is onder controle gebleven, zijzelf was er zo aan gewend dat ik het probleemloos aan en uit kon doen. We hadden er een gewoonte van gemaakt zolang we op de wei waren elke dag dat de korf dan uit mocht, als we weer weg gingen, moest hij weer aan. Ze liet het zo doen, zonder problemen te maken.
Wel schuurwondjes opgelopen, heb ik opgelost door er "bontjes' in te doen onder de kin en op de neus. (geknipt van zo'n wit bontje 'neusbeschermer')
Korf is wel versleten nu, de grootte van het gat is ondewijl verdubbeld dus heb tegen volgende zomer een nieuwe nodig. Was ook niet echt erg; het gat vergrootte naarmate het gras minderde dus bleef ze voldoende gras binnen krijgen