De kogel is hier dan toch door de kerk gegaan en we hebben er een nieuw paardje bij (dat ik als ik eens terug meer tijd heb wel eens ga voorstellen).

Hij, Frodo, 5,5 jaar, is nu 14 dagen bij ons op de wei. De eerste week stond hij apart van onze 2 andere paarden (merrie en ruin) met een dubbele draad van een dikke meter ertussen. De eerste dagen reageerde Pavke (onze merrie dus) vreselijk agressief naar hem. Oren zo plat als het kan, tanden bloot, zo kende ik haar echt niet, we hebben haar eigenlijk altijd vriendelijk gevonden naar andere paarden toe. Onze ruin kon nog niet in de buurt van de draad komen, ze dreef hem er gewoon vandaan. Na enkele dagen enkel nog platte oren, maar Nexor mocht nog niet in de buurt komen, maar die zocht ook geen contact, leek Frodo te negeren.

Toen hebben in de (inloop)stal een plank weggenomen zodat ze daar wel neuscontact konden hebben en dat leek goed te gaan.

Na een week hebben we één draad weggedaan en na wat tamtam de eerste uren ging het wel. Na een paar dagen legden we het hooi bij de draad zodat ze toch min of meer samenstonden. Gewapende vrede.

Zaterdag hebben we ze samen gelaten (eerst alle hoeken afgerond en een extra stuk weide opengezet) en na enkele klappen van onze merrie hield Frodo wel afstand. Toenadering tussen Nexor en hem was niet mogelijk, Pav kwam er steeds tussen. Ze had er haar handen vol mee.

Nu heeft zij 's avonds koliek gekregen dus ja, met haar wat rondgestapt tot de DA kwam. Intussen stonden Frodo en Nexor alleen. Wat bleek: onze Nexor liet zich doen door Frodo, die duidelijk het voortouw nam. En Frodo vond het het geschikte moment om Pav wat uit te dagen, want ja, ze was toen echt te ziek om veel te kunnen reageren.
Die nacht hebben we Nexor en Pav terug samen gezet. Ze was wel aan de beterhand, maar was doodmoe en we wilden haar de nodige rust geven.

Wij waren eigenlijk heel verbaasd. Nexor is altijd de leider geweest in de weide, behalve de eerste weken dat Pav haar veulen had. Dat schermde ze in het begin ook heel erg af. Maar nadien was Nexor terug de baas van het kot. Als het moest, stond hij op zijn strepen en verkocht wel eens een mep aan het veulen. Pav gaf eigenlijk nooit aanleiding hiervoor.

Nu zijn duidelijk de rollen anders. Pav als grote leidster, dan Frodo (die regelmatig de 2 uitdaagt) en dan onze Nexor, die gewoon content is als hij kan eten.
Kan dit? Dat de rollen zo ineens veranderen? Of hebben wij altijd zooo verkeerd geïnterpreteerd??? En kunnen de verhoudingen in de komende weken terug veranderen?

Het is echt vreemd om Nexor nu als de onderdanige te zien. Daarstraks had ik ze eerst 1 hoopje hooi gegeven en ze eten met z'n 3 samen, zij het niet van harte, er wordt heel wat afgedreigd met die oren, maar het blijft wel min of meer beschaafd. Nexor ging op een gegeven ogenblik zelfs even achter Pavana staan. Dit had ik dus nooit verwacht...

Lena,
mens met paarden, maar dus nog verre van een paardenmens

We zijn nu enkele dagen later en inderdaad alweer een wijziging.

Frodo heeft zich blijkbaar opgewerkt tot (voorlopige) leider. Ongelooflijk om dat vast te stellen. De jongste en kleinste die de 2 anderen durft weg te jagen van die enige hoop hooi die ik vanmorgen in de wei legde om te zien wat er gebeurde. Ik ging ondertussen geheel op in het mestscheppen , kwestie van zelf zo goed mogelijk in de omgeving op te gaan hé...

Gisterenavond toen we gingen hooi geven, stonden Pavana en Frodo ineens samen in één stal (kijken of ik wel genoeg hooi ging halen waarschijnlijk). Toen zette Pav hem non-verbaal met haar oren nog naar achter. Vanmorgen was het dus omgekeerd.

Ik vind het erg boeiend om het allemaal te zien gebeuren. Ik had mijn twijfels om ze samen te zetten, had alle hoeken afgerond in de wei, het grootste stuk bij opengzet, we hebben een heel aantal palen vervangen door hogere palen (want bij aankomst van Frodo enkele weken geleden was hij binnen de 5 minuten over de draad (ongeveer 1.30) gesprongen).
Ik had van die doemscenario's in mijn hoofd: ofwel wordt hij verrot gesjot, ofwel kiest hij het hazepad.

Het kan dus verkeren. En dat terwijl ik dacht het braafste paardje van de hele wereld gekocht te hebben... . Hij heeft mij in de korte tijd dat we hem hebben al een paar keer (positief) verrast, en ik denk dat het zeker niet de laatste keer zal zijn.

Lena
(grandioos bitloos )

Spirithorses schreef op dinsdag 19 oktober 2010, 14:06:
knip

En dat geldt volgens mij echt niet enkel voor manègepaarden hoor!

Onze Frodo (nieuw paardje, 5.5j, sinds enkele maanden zadelmak), is op de klassieke manier zadelmak gemaakt (wel absoluut niet met geweld).
Toen hij met mij er bovenop (en bit!) voor het eerst ergens van schrok en vertrok kreeg ik hem niet goed stil, hoewel hij niet "stout" is of zo en ik zelf wél kon kalm blijven.

Ik riep naar de instructeur dat ik hem niet gestopt kreeg en ik kreeg als antwoord dat ik wel wat harder aan de teugels moest trekken. Ik deed dit en hij stopte.
Intussen maakt Frodo zijn overgangen van stap naar halt en van draf naar stap grotendeels met doorhangende teugels...
En mijn man en ik zijn zo vrij om te denken dat dat onze verdienste is... EN we bekennen eerlijk dat we echt geen geweldige ruiters zijn
Maar ook eerlijk gezegd, Frodo doet bij alles wat we met hem doen ook wel heel erg zijn best om mee te werken...

Vanavond gaan we voor het eerst in een les meerijden (wel op een andere plaats) met een pracht van een gloednieuwe sidepull. Voor de 2 andere hebben we een kruiselings systeem, maar ik zocht al langer een uitvlucht om eens een sidepull aan te schaffen en uit te proberen. . En zeg nu zelf: bij een nieuw paardje mag toch ook een nieuw hoofdstel gebruikt worden, niet?

Maar ik begrijp heel goed dat als je tussen bittige ruiters zit, dat het erg moeilijk is om je staande te houden. 't Is pas toen Frodo thuis stond dat we de overstap gemaakt hebben.

Lena
(grandioos bitloos ) (hoera, nu mag ik het terug schrijven )

Bravo! Yes!

Gisteren werd er bij ons thuis ingebroken en één van de dingen die ze mee hebben zijn de laptop en het fototoestel.

Alle foto's van Qadish, ons overleden veulen, stonden enkel nog maar op de laptop en we zijn ze dus voor eeuwig kwijt. Behalve die enkele die ik hier op het forum had gezet (en enkele die ik naar mijn ouders had gestuurd)... (Ik begin te huilen als ik dat echt tot mij laat doordringen).
Ik wilde onder het Allerheiligenverlof een Qadish-album maken, als herinnering. Ik had het al eens geprobeerd, maar dat lukte toen emotioneel nog niet.
Ik hoop dat ik de foto's hier op het forum binnenkort toch nog in een album kan zetten.

Ook zowat alle foto's en filmpjes van de andere paarden ben ik kwijt, maar daar kan ik veel beter mee om, omdat ik maar in mijn auto moet springen om ze in levende lijve te zien.

Vandaar dus: dank u, forum.

En mijn avatar: ik was aan het twijfelen om hem te vervangen, maar dat ga ik nu voorlopig nog niet doen.

Lena,
(grandioos bitloos )

En nu zag ik net op de fotowissellijst een foto van een hele tijd geleden van mij los op Pav. Ik was die vergeten.

Bestaat er ook een zoekfunctie voor het fotoalbum? Heb net zitten zoeken maar nog niet gevonden.

dus ik pak het verkeerd aan of rijd nog hopeloos fout.

Even ons nieuw paardje Frodo voorstellen:
hij is 5,5 jaar, 1.56m (een heerlijk klein paardje dus in vergelijking van onze merrie van 1.72), sinds een half jaar traditioneel maar rustig zonder geweld zadelmak gemaakt en ingereden (voor zover ik weet) en al die tijd op stal gestaan, met bit ingereden en sinds 3 weken dus ons op de wei bij onze 2 andere. En intussen duidelijk de baas...
Ik had enkele mooie foto's en filmpjes, maar na de inbraak hier thuis van vorige week dus niet meer, dus ik kan hem voorlopig niet tonen, maar geloof me: hij is een beeldig paardje.

Wat heeft hij intussen geleerd? In niet chronologische volgorde:
- voetjes geven en uitkrabben (was wel het eerste),
- zich door ons laten bekappen,
- over dakpanpuin lopen zonder zich in te houden,
- geen brokjes meer verwachten 's morgens en 's avonds,
- trailerladen van 25 min naar 2 à 4 min, in een open 2 paardstrailer zonder schot
- geleid worden met doorhangend touw, ons volgen, stoppen als wij dat doen,
- achteruitgaan als dit gevraagd wordt (enkele stapjes),
- een rondhuppelende kalkoen quasi negeren,
- een plastic zakje over zijn hele lichaam leren aanvaarden,
- omgaan met zwaaiende zadeldekjes, rammelende singels,
- een heel rustig friendly game,
- met zijn neus onder een paraplu gaan staan die ronddraait als hij hem aanraakt en dat nog leuk vinden ook,
- stilstaan naast het bankje in de wei zodat ik netjes kan opstappen,
- dat hij moet stoppen op mijn zit en minder door aan de teugels te komen,
- een aantal oefeningen op wijken voor druk (vinger op flank en nek)
- en misschien vergeet ik nog wel wat.

Tot hiertoe hebben ook wij hem dus nog met bit gereden, maar intussen heb ik een sidepull gekocht voor hem (de andere 2 hebben een kruiselings systeem, maar aangezien er hier toch wel wat scepsis over is, wilde ik eens een sidepul proberen en nu had ik een mooie gelegenheid om er eentje aan te schaffen).
Ik heb die eerst op mijn merrie geprobeerd om te zien of het verschil gaf. Misschien de eerste minuten een klein verschil, maar nadien dus niet meer. Dus ik vol enthousiasme met Frodo aan de slag, aangezien de overstap met onze andere 2 paarden eerder echt geen probleem was.

Ik heb Frodo dan eerst een 10tal minuten nog met zijn bit gereden en dan van hoofdstel gewisseld. En het was alsof we elkaar niet meer begrepen. Voorwaarts en halt houden ging goed, maar ik was mijn stuur kwijt. Ik dacht dus dat ik al vrij goed mijn benen gebuikte om te sturen, maar blijkbaar schort er daar nog heel wat aan. En het is uiteraard niet de bedoeling om aan de teugels gaan te sleuren hé?

In de manege deed ik wel oefeningen in stap met losse teugel om hem links en rechts te laten gaan en vond dat dat begon te gaan, absoluut geen precisiewerk maar hij snapte het plaatje. Ook in de wei had ik dat al gedaan en dat ging naar mijn normen goed (onze ruin deed dit in het begin bijlange na zo goed niet als Frodo nu). Toppunt was dat als de teugels helemaal doorhingen, dat het beter ging dan als ik de teugels vast had.

Aangezien hij van onze 3 paarden degene is waar ik met bit het minste teugeldruk moet gebruiken dacht ik dus echt bitloos zeker bij hem probleemloos zou gaan. Het viel dus tegen, hij liep waar hij wilde en niet waar ik wilde. Ben na een 10tal minuutjes maar afgestapt, want het voelde helemaal niet veilig en fijn aan.
Toch wel teleurgesteld.

Blijkbaar heb ik met hem een heel aantal noodzakelijke stappen overgeslagen die voor onze andere 2 paarden vanzelfsprekend waren. Misschien omdat die veel meer ervaring hebben en ons al veel langer kenden vooraleer we bitloos gingen? En dus beter op ons anticiperen? Bij alle andere dingen die we aan het oefenen zijn, verloopt de vooruitgang zoals we verwachten, maar op dit punt dus niet.

Toen ik het mijn echtgenoot vertelde was die ook verbaasd. Ook hij dacht dat dit nu net iets was waar geen problemen rond te verwachten waren omdat hij zo makkelijk was en had me gemotiveerd om het op die vrije namiddag zeker eens te doen en me zeker geen zorgen te maken.

Dus moeten we proberen om het op één of andere manier met kleinere stapjes te doen. Zeker voorlopig niet in draf. En onze verwachtingen bijstellen. Volgende week hebben we beide enkele dagen vrij en dan kunnen we samen met hem aan de slag. Mijn man wil het vanop de grond oefenen (ik raak altijd in de knoop met die lange touwen ). En als we met 2 zijn voel ik me so wie zo al heel wat rustiger en veiliger om te experimenteren.
Tips zijn uiteraard welkom.

Groetjes, Lena
Voorlopig niet grandioos bitloos