ik mail je wel even persoonlijk

Wil schreef op vrijdag 22 oktober 2010, 18:44:


Eens Wil. Aangezien bitloos zo verbonden is met de hele visie op de manier van leren en trainen is er nog een lange weg te gaan. Veel mensen vinden het niet meer dan normaal hun kind af en toe een tik te geven, (alleen als het dat verdient natuurlijk ) of de hond een trap. Hier op het FR platteland wordt een mep met een eind hout nu nog als het meest geschikte middel geacht om een dier iets te leren.

Ik kwam een paar jaar geleden op een zaterdag even bij de buren. De hond lag als een hoopje ellende voor de deur. De buuv vertelde dat de dag tevoren de rijdende winkel over de hond heen was gereden en dat ze hem daarna voor de deur hadden gelegd, ze vonden het vervelend want de hond had de hele nacht gehuild van de pijn . Afgrijselijk natuurlijk, dus ik zeg: bel de DA. Nou nee beter wachten tot maandag want dan is het goedkoper
Ik werd nogal kwaad en onder mijn dwang heeft de buurman meteen gebeld, de DA kwam meteen en de hond is afgemaakt. Dit was ook een hond in de rij van vele.... Hier is een hond aan de ketting ook heel normaal. Jachthonden die het hele jaar in hokken worden gehouden, op die paar zondagen per jaar na dat ze mogen rennen voor de kost. veel jachthonden overleven het seizoen niet, mensen hebben geen zin ze de rest van het jaar te voeren.

Gezien de vermoedelijke doelgroep (clubje mensen die er een paard op na houden) lijkt het me een goede simpele uiteenzetting. Het gaat niet om de anatomsiche en fysiologische details maar om het begrijpen van het fenomeen: hoe groeit de hoef en wat gebeurt er bij laminitis. Founder komt wel degelijk aan bod. We weten niet wat voor dit verhaal aan bod is gekomen maar de strekking doet vermoeden dat er is gesproken over metabolic syndrome en cushing, aangezien er kennis omtrent deze ziektes wordt verondersteld in het verhaal van Knottenbelt. Deze manier van lesgeven maakt vaak zo'n indruk dat mensen de boodschap niet vergeten: laminitis is oppassen geblazen voor de rest van het leven van je paard. Bovendien geeft K aan dat er wel mee te leven is als je je aan de regels houdt.

Stephanie Pots schreef op zondag 24 oktober 2010, 9:35:


Ik sta ook steeds weer versteld van de verandering die het 24/7 buiten in de kudde staan veroorzaakt in de paarden die uit het stalbestaan aankomen. Je kan een paard bij aankomst helemaal niet eens beoordelen. Het duurt soms maanden voor je het ware paard ontdekt. De verandering kan spectaculair zijn, zelf gevaarlijk geachte paarden blijken eigenlijk vriendelijke doetjes te zijn. Ik heb wel eens moeten tekenen dat ik wist dat ik een gevaarlijk paard opnam. Blijkt het gewoon een vrolijke clown te zijn!

Typisch engelse humor, niet alle hollanders houden daarvan
Je ziet hier maar een klein stuk van het geheel van een aantal lezingen gehouden in het kader van world horse welfare, de inhoud is dus beperkt. Uiteenzetting over metalbolic syndrom enz ging eraan vooraf en wordt als bekend verondersteld. De lezingen zijn bedoeld paardeigenaren beter voor te lichten zodat paarden gezonder kunnen leven. Knottenbelt is een voorstander van paarden altijd buiten houden en zo natuurlijk mogelijk voeren. In de lijst met info voor paarden met sarcoides beveelt hij ook aan de paarden buiten te laten, liefst in een groep.