Sandra van Bommel schreef op dinsdag 26 oktober 2010, 9:48:
> De vraag is dan... wat doe je op dat moment, uitgaande van zelfverdediging
> uit angst/onzekerheid waarbij een gevaarlijke situatie voor jou ontstaat?
Uit mijn ruimte. Heel duidelijk. Punt.
Maar mijn houding en taal spreken begrip en vriendelijkheid. Ik praat op dat moment tegen mijn paard want op op die manier straal ik ook exact uit wat ik zeg. Paarden snappen je heel goed. Ze voelen je intentie echt wel aan.
Bij agressie/dominantie ook uit mijn ruimte. Maar dan ben ik boos, ben je mal-gedraag
je, wegwezen.
Liz komt vaak omhoog. Uit angst. Maar kijk maar eens naar de oren. Die liggen dan niet helemaal plat. Soms staan ze juist helemaal naar voren.
Deurbel gaat. Moet stoppen