Marianne Gomes schreef op donderdag 4 november 2010, 11:11:
>
> Ik doe 24/7 met mijn hondjes en Maya, nou eerlijk gezegt 16/7 met Maya
> want ik slaap natuurlijk, maar schrik wel wakker als er een vreemd geluid komt uit de tuin, zoals die nacht dat ze mijn betonmolen omver liep..! Elk uur van de dag zie ik haar ben bij haar zij hoort me, ziet me, en we communiceren. En die kop over je schouder heen en samen naar het mooie uitzicht staren, met de hondjes aan onze voeten is echt ...te gigantisch voor woorden.
>
> Is dat niet beter dan moeten toegeven dat je het verzorgen van je paarden zat bent en dat je ze wilt verkopen??????????????
DIT kan ook in het belang van het dier zijn en is wel héél eerlijk als je dit kunt én durft toe te geven. Omgaan is meer dan een pak hooi het weiland op mikken of de waterbak eens schrobben. Je kunt voor je gevoel tekort schieten en dan vind ik het héél sterk voor die dieren een alternatief te zoeken.
> Maar ja het is natuurlijk oetsiekoetsie ....!
>
> Misschien heb ik die luxe die VRIJHEID - BLIJHEID heet.
>
> Veel plezier allemaal.
Begrijp me niet verkeerd, maar ik lees in jouw verhaal vooral wat JIJ er uithaalt en je interpreteert de reactie van Maya zoals jij het ervaart. Je schrijft "we communiceren", maar is dat zo of ervaar jij dat zo?
De luxe die jij als vrijheid - blijheid ervaart kan een hele andere vrijheid - blijheid zijn als wat een paard ervaart. Hoe goed bedoelt het ook mag zijn ...
Warboel
