Wat een geweldige eenheid... zeldzaam. Schitterend en trots paard, vermoed 'n hengst.
Heel mooi! Paard en ruiter: beiden hebben lef.

From Russia with love?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ilma Meijer schreef op zaterdag 13 november 2010, 2:43:

Je beschrijft hier grotendeels ook Catcher hoor!

Cather idem dito. Coole kikker. Het maakt 'm niets uit.
Tijdens z'n basistraining, nu alweer jaren geleden, stond Conrad weleens een kwartier met de leadrope te zwaaien! Mijn tenen stonden dan gekruld in m'n schoenen en ik zal hier niet vertellen wat ik toen dacht!
Je zag gewoon z'n ogen zo halfdicht gaan... en hem denken: Doei!! Bekijk 't maar!
Hij vertikte het gewoon, deed het niet. Uiteindelijk... want je mág 'm er gewoon niet mee weg laten komen... deed ie dan wat je vroeg. Ging het vier rondjes goed... en ja hoor... stond ie weer. Gék werd ik ervan en ik had écht het geduld er niet voor.

Het zijn buien he?? Dit soort paarden heeft volgens mij wisselende stemmingen.
Zo lang je niets vraagt zijn het de liefste paarden, maar ow wee als er misschien gewerkt moet worden? Lui zijn ze echt niet... het is puur een blokkade om 'n bekend terrein te verlaten. Bij voorbaat geen zin of zo... Zijn ze eenmaal op weg dan marcheren ze als geen ander en lopen zichzelf nog hardstikke dood ook voor je...
Althans: Catcher.

Misschien heeft ie vroeger wat vaker 'gewonnen'.... en ook dat vergeten ze niet.

Weet ik niet hoor... ik denk dat je 'm aardig beschrijft. Voor mij heel herkenbaar in ieder geval. Ik heb met Catcher ook 'n fout gemaakt, of ben er ingestonken, net hoe je het noemen wilt. Had 'm bekapt.. maar misschien net ietsje té kort.
Paar dagen later, zadel erop, ik erop... en gaan met die banaan. Nog geen 200 meter van huis, Catcher staat ineens stil. En ik dacht ( ) oeps... heb 'm misschien ietsje te kort bekapt... gevoelig op steentjes?

Dus ik stap af!!! Ja, hoe stom kun je wezen he?? Voeten bekeken... zag helemaal niets. Dus stukje lopen... moet zeggen dat precies dát stukje wel het stenigste is.
En ik er later weer op. Dacht je dat ie 1 pas verzette? No way.
Schoolvoorbeeld van model standbeeld.
Benen erbij, teugels vrij.... niks. Geen enkele reactie. Volgens mij stond ie te slapen.
Toen ben ik de teugels gaan openen, dus heel overdreven naar links sturen... zodat ie z'n hoofd moest buigen.... en zwaar overdreven naar rechts. Geen beendruk, helemaal niets. Alleen de keuze om te gaan bewegen. En dat deed hij. Stapje naar links... stapje naar rechts... hehe... en uiteindelijk weer voorwaarts.
Pffffff........ Is hij eenmaal op weg... geen probleem. Dus stuk doorgereden, en uiteindelijk weer naar huis gegaan. Was een superkort buitenritje, maar ik kon hem er niet mee weg laten komen.

Idem dito heb ik nog steeds met b.v. bekappen. Het hem leren was een zware klus.... en nu, na al die jaren, flikt hij het heel soms nog steeds dat ie net doet alsof hij het niet snapt. Oh, uiteindelijk krijg ik die voet wel hoor... maar dat moet ik wel flink in z'n koot kriebelen... zodat ie weet dat ik hem écht niet met rust laat voordat ik die voet gekregen heb. En uiteindelijk geef hij dan maar toe. Als ie zo'n bui heeft... doe ik 2 voeten, dan issie braaf en mag hij weer terug naar z'n rust/beloning.
Eerder niet.
Een gevecht met hem aangaan??? Haha... niet doen. Hij wint.

Ik weet het niet wat het is met zulke karakters. Het is en blijft een uitdaging om er goed mee om te gaan.

Er is 1 ding bij Catcher wat goed werkt, en dat is heel overdreven positief belonen.
Daar maak je 'm helemaal blij mee.

En ik ben niet negatief over Catcher, want het is een uitstekend terreinpaard en beslist niet lui. Ook is hij vreselijk lief, aanhankelijk en echt superbetrouwbaar.
Alleen lijkt het wel alsof ze soms hun dag niet hebben, of ergens de fun niet van inzien. Daarom: wisselvallige karakters?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Marianne Gomes schreef op zaterdag 13 november 2010, 8:02:


Anders denken moet je leren. En het is gewoon moeilijk Marianne.

Ook ik was een tradi en kom uit 'n tijd van bitten, vette westernsporen en ook zwepen.
En prachtige slidingshoes omdat m'n appaloosa zo leuk kon sliden.
Het is een proces van jaren om dat soort dingen al helemaal uit je eigen- en je paard z'n leven te bannen. Dan nog het opstallen en voedingsverhaal.... ook allemaal veranderen.
Als je dat allemaal gedaan hebt, en je wilt verder.... moet je totaal anders leren trainen.
Maar je moet het wél willen leren en zien!

We zijn zowat allemaal opgevoed met een tik op je vingers als je in de koekjestrommel zat. Of een pak op je kont als je zelfs de hele koekjestrommel had leeggegeten Ik zeg trouwens niet dat ik daar slechter van geworden ben.
Van de koekjes niet... en ook niet van het pak op m'n sodemieter.

Het gaat erom dat je weet dat je gestraft wordt als je 'slechte' dingen doet.
Maar ben je ooit weleens beloond geweest voor de goede prestaties?

Dát is nu precies waar het hele trainen met dieren omgaat. Sommige mensen zijn natuurtalenten hierin.... en sommigen, zoals ik, moesten dat leren.
En ik vind dat het behoorlijk ingrijpend is in je leven. Anders gaan denken...
Positief gaan belonen i.p.v. alleen maar straffen als het niet goed gaat.
Gaat trouwens op voor dieren, maar zeker ook voor mensen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Marianne Gomes schreef op zaterdag 13 november 2010, 10:06:

Nee Marianne, het is niet Forum Wonderland... we hebben hier al jaren last van een forumspook.
En dan halen we de Ghostbusters erbij!!! Who you gonna call? GHOSTBUSTERS!

Dus hier is ie nogmaals!

http://www.youtube.com/watch?v=cyRqR56aCKc



Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ja... en ook nog de bijbehorende muziek....

http://www.youtube.com/watch?v=Wu6GkI0jB8U

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

nee Marianne, ik reageerde op jouw grapje over de naam Forum Wonderland.
En grapte terug dat dit een bekend forumspook is wat hier al jarenlang rondzwerft.
Een grapje dus. Volgens mij had ik mezelf ook al ik de kroeg geplaatst met dit bericht.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Oh jeetje... Eva.... sterkte met de boel meis!!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Stephanie Pots schreef op maandag 15 november 2010, 21:24:

Ze zijn eerder té klein Stephanie..... en het forum verkleint ze zelf...
Zal ze nogmaals opslaan, ander extensie eraan... misschien lukt het dan wel.
Ze komen dus weer naar je toe...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

e m kraak schreef op maandag 15 november 2010, 22:50:


???? Niet gezien?
Ja, waarom dan?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ilma Meijer schreef op zondag 14 november 2010, 20:16:

Ja, nou, borderliner is wel 'n hele zware diagnose...
Maar ze hebben gewoon niet altijd hetzelfde humeur.
Nee. Datgene wat ik beschreven heb. Overdreven van links naar rechts wieberen... dan moet ie gewoon bewegen... dat volgt er, om de balans te bewaren, 1 stapje voorwaarts.... en dat stapje beloon je... en zo probeer je weer op weg te komen.

Een heel erg geduldkarweitje... ik ga gewoon een sigaret zitten roken hoor... (jajajaja... slechte gewoonte!) en zit te neuriën.... dus ik doe net alsof er helemaaaaaal niets aan de hand is.
Kan hier ook gemakkelijk... er is toch geen verkeer, niemand dit het ziet.
Prima.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Nee hoor... als je iemand uit 'n tijdelijke schorsing wilt halen, dan moet je voor dat betreffende bericht een andere groep kiezen, dus b.v. training/gedrag, of de kroeg...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ja... en ik wil dit ontzettende leuke topic niet vervuilen... maar wél even opmerken dat er op div. berichten van Piet op stijlloos was gestemd, terwijl deze het niet waren.
Flauw?????

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ilma Meijer schreef op dinsdag 16 november 2010, 1:45:

Ik zit soms ook met kromme tenen )
Roken????

Staken? Nee, niet helemaal.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ilma Meijer schreef op dinsdag 16 november 2010, 1:55:


Het is hier nog 1 uur vroeger he?
Hij wordt in april 8.....

Nou, valt wel mee hoor... Zo af en toe heeft ie nog zo'n bui, moet zeggen dat het steeds minder wordt. Hij wordt wat meegaander en de buien minder.
Als je beide paarden naar buiten neemt merk je er niets van.
Het ijverigste paardje van Portugal )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 november 2010, 21:09:

Not. Ik betaalde 3 jaar geleden al 1250 euri per paard, excl. BTW.
Rib uit 't welbekende lijf.
Chauffeurs vertelden ook nog vrolijk dat ze meer dan 3000 km. gereisd hadden... onderweg nog Barcelona aangedaan en via Huvelva, Zuid-Spanje... via de Algarve naar hier. Ik schat zeker 'n 800 km. téveel!

Wij waren dus de 'laatsten' van die rit, wat heeft geresulteerd dat beide paarden 's avonds in het donker uitgeladen zijn... en in het donker hun nieuwe woonomgeving mochten verkennen. Not funny!
Ook is Chaser daar ter plekke (Beek) TÓCH gechipt, ondanks dat ze de officiële ontheffing van het ministerie hadden.... door de dienstdoende warenautoriteit.
+ dat z'n halve staartwortel tot bloedens toe was opengeschuurd, 1 vieze wond.

Buiten dit alles zouden ze contact opnemen als de paarden zouden gaan reizen.
Dit is ook niet gebeurd. 's morgens kregen we een telefoontje dat ze er 's avonds zouden zijn. Dus als een gek de afrastering in orde kunnen maken!
Ze zijn zó, zonder voorafgaande melding, telefoontje of wat ook.... zó van Eddy en/of de Poedertoren afgeplukt.

Vind ik werkelijk geen manier van handelen. Om nog maar niet te spreken dat ze een doos met o.a. 'n exzeemdeken etc.etc. ook vergeten waren mee te nemen... heeft drie maanden geduurd voordat ik die terugkreeg.

Nee.... ik maak geen positieve reclame!

Het lijkt allemaal prachtig, zulke mooie vrachtwagens.
Als ze in 1 keer van A naar B zouden rijden ja! Maar dat is dus niet zo.
Ze nemen alleen volle lading mee en als jij dan toevallig de laatste bent, gebeurd dit dus. En dat gaat ten koste van het paard.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.