Julie Verstraete woont vlak bij jullie. Zij is ook heel goed, maar ze heeft denk ik geen paarden om je kinderen les op te geven.
Zij traint volgens Parelli methode en is heel sterk in vertrouwensbasis op te bouwen tussen ruiter en paard. Ze kan jullie zeker helpen, hetzij om jullie paarden te trainen zodat ze geschikt zijn voor de kinderen, hetzij om een oplossing in de buurt te vinden om de kinderen bitloos te leren rijden.
Ik stuur haar e-mail door als u daar interesse zou in hebben.

Na het aardsmoeilijke Duits van Solinski doorsparteld te hebben en eigenlijk het Duits niet te beheersen, ben ik op zoek naar een vertaling of een boek in zelfde thema van scala der ausbildung, maar dan in het Nederlands Engels of Frans
http://www.buecher.de/shop/dressurreiten/die-skala-der-ausbildung/schoeffmann-britta/products_products/detail/prod_id/20829354/
Iemand een tip?
(en ja er staan bitten in, maar ik doe het zonder bit, is maar een leidraad het boek)

Heel erg bedankt Christel, zal het nog eens echt grondig lezen, maar dit is zeer leuk geschreven en voel me goed bij de tekst!

Het is inderdaad een leer, een methode om paarden op te leiden die uit eeuwenlang paardenopleiden (in de praktijk dus) is ontstaan. De methode is (vooral) in Duitsland ontwikkeld, en komt oorspronkelijk uit de cavalerie.
Het Skala is in meerdere boeken vastgelegd, en het bekendste of beroemdste boek is 'Das Gymnasium des Pferdes'. Steinbrecht heeft deze methode, leer vastgelegd in dit moeilijke boek.
Hij schreef het boek voor de "moderne" Cavalerie zodat onervaren ruiters op onervaren paarden min of meer verantwoord konden rijden (remonte en campagne school), aldus Marijke De Jongh.
Ik ga nu dus de vertaling naar het Nederlands, die dezelfde titel draagt, kopen.

Ik vind het een eye-opener, omdat er zoveel gepraat wordt over rechtrichten en andere zaken, maar ik wil weten van waar dit komt en hoe ermee gewerkt wordt.

Het is een hele misse opvatting dat een paard MOET rechtgericht worden vooraleer je ermee rijdt. In ideale omstandigheden wordt het inderdaad door de voorbereiding met de lange lijnen.

In het scala der ausbildung komt het pas op de 5e plaats. Ik moet me dus niet druk gaan maken over dat rechtrichten (schema Versatile trainingen uit boek scala der ausbildung) en is nog eens afhankelijk van paard tot paard (mooi beschreven in dat stukje waarvan jij een link gezet hebt, Christel)

Skala Trainingsinhoud Traningsfase Trainingsdoel
0. Discipline
1. Takt tempo, ritme gewenningsfase beleren, inrijden, warming up
2. Losgelassenheit ontspanning, strekken gewenningsfase ontwikkeling van stuwkracht
3. Aanleuning nageeflijkheid ontwikkelingsfase ontwikkeling van stuwkracht
4. "Schwung" impuls, evenwicht ontwikkelingsfase ontwikkeling draagkracht
5. Rechtrichten gymnastiseren oprichtingsfase ontwikkeling draagkracht
6. Verzameling oprichting, hanken buigen oprichtingsfase draagkracht en oprichting

Nog een misse opvatting over de term die steinbrecht op 'de markt' bracht, rechtrichten, vond ik op de site van Marijke De Jongh:

''Rijdt uw paard voorwaarts en richt hem recht'' wordt verkeerd begrepen. Veel paarden worden met teveel stuwkracht naar voren gereden in een houding zonder stelling en buiging. Terwijl deze zin bedoeld: tijdens het voorwaarts gaan van de troepen kunnen de soldaten hun paard via schouderbinnenwaarts, travers, renvers e.d. de paarden richten zodat ze op het achterbeen komen en ze wendbaar en buigzaam

Ik ben bijna in de valkuil van de 'oppervlakkige' internetsurfer getrapt door zaken te lezen op forums en dergelijke, ik zou me eens het serieuze materiaal willen aanschaffen, zodat ik een beetje een degelijke leidraad kan volgen, ook als ik op dat moment eventjes zonder begeleiding thuis werk.

Spirithorses schreef op dinsdag 16 november 2010, 11:17:


Als ik het goed begrepen heb van jou, Pien, is dat Marijke dus NIET de scala hanteert?
Hier komt mijn vraag, het scala is toch Steinbrecht? Die volgt zij (alsook Branderup) toch ook?
Wat volgt zij dan wel?

Ik had begrepen dat Marijke haar rijden gebaseerd was op de Duitse rijschool, klopt dit? Ik vind er eerder kenmerken van de Franse rijschool in (Balans voor beweging).

Dan hier nog een vraagje, ik las net het verschil tussen de Franse en Duitse rijschool (persoonlijk voel ik me meer aangetrokken tot de Franse, maar heb geen idee wie daarin lesgeeft) omdat de Franse rijschool verfijnder werkt.
Voornaamste verschillen:
-Duits is beweging voor balans
Frans is balans voor beweging

Duits past hand en beenhulpen samen toe,
Frans: hand zonder been en been zonder hand toe. Dus de hulpen worden duidelijk apart van elkaar gegeven, nooit been EN handhulpen tegelijk.

Ik vond het scala op deze site, deze mevrouw is een kei met Iberische paarden. Ze traint twee mensen in working equitation waarmee ik gesproken heb.
Daarom dat ik me even wou informeren wat het scala juist is.
http://www.paardvriendelijkrijden.nl/acad-rijd.html

Danielle Zontrop schreef op dinsdag 16 november 2010, 11:24:


Ik dacht dat ook, maar mijn trainster op dit moment zegt: NEEN!! Te vroeg voor beide!
Ik voelde me hier heel ongemakkelijk bij, want ik wou eerst rechtrichten volgens Marijke De Jongh VOOR ik op haar rug kroop.
Zij zegt: eerst de basis in VERTROUWEN. Zowel in de piste (grondwerk), als erbuiten (wandelen)
Begin met hele korte sessie's en werk aan de hulpen, de basis.
Belangerijkste is: leren wat mijn fouten zijn. Absolute ontspanning in mijn gehele lijf ook als ik mijn spieren opspan (omdat m'n merrie hier heel erg gevoelig voor is) als ik iets vraag, ademhaling laag op elk moment, gevoel krijgen voor de juiste timing om de hulp te geven of de druk los te laten. Dat zijn zaken waar ik me van bewust moet leren worden en die bepalend zijn voor het latere werk.
Als dit er goed in zit, ik de oefeningen goed kan uitvoeren, er wederzijds vertrouwen is tussen beide, dan pas werken aan gymnastiek en dressuur.
Ze zegt dat de merrie veel meer plezier zal beleven en zal willen meewerken, als ze zelf vertrouwen heeft in wat we met haar doen. Ze gaat ook VEEL liever gaan wandelen, dan in de piste werken. Dus dat doen we nu al, zadelmak maken op een leuke wijze en niet direkt in het rechtrichten storten.
Ik zou daarna beginnen met dubbele teugel, op de grond en het rechtrichten combineren met wandelingen en verder werken aan vertrouwen.
Is dat niet veel beter dan onmiddelijk te willen gaan rechtrichten?

Pff sorry voor de vele vragen, maar ik wil dat ik een helder idee krijg van wat we gaan doen, vooraleer ik me met haar aan dressuur waag.

Christel, heel heel erg bedankt om terug even wat licht in de duisternis te brengen !!

Ik voel me erg aangetrokken tot Petra haar manier van lesgeven, maar 't is ver rijden voor mij en dus pas voor volgend jaar realiseerbaar. Daarom ben ik me gaan verdiepen in welke methodes zij gebruikt, om een idee te krijgen van haar aanpak en misschien nu al zaken uit haar programma met iemand die dichter woont, te oefenen.

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 november 2010, 12:23:


Dat lijkt me heel erg Solinski. Dat lijkt me inderdaad ook leuk, maar spelenderwijs moet de kunst toch al in je handen zitten om dit vanop de grond te doen. Vandaar mijn idee om deze winter het werken aan de lange lijnen goed te leren beheersen.
Zijn het zo wat oefeningen die je bedoeld?
Op 1:17 begint hij het paard aan de hand te gymnastiseren:
http://www.youtube.com/watch?v=5oSES5CpnsI

sorry, bedoelT

Cools Ruben schreef op maandag 15 november 2010, 12:33:


Mag ik even vragen of je de Ruben bent die naar de trailer is komen kijken?
Wat een leuk initiatief!

Ik heb nog een mengsel met medicamenten gezoet met 1 druppeltje stevia die ik voor mezelf ook gebruik, omdat m'n paardje geen suiker mag hebben. Toen wou ze het mengsel wel opeten.
Ik ken Tagatesse niet. Dit is heel erg interessant.

Ik denk dat ik het dus gesnapt heb, dat Antoine de bodt volgens de Duitse methode traint? Ik ben hier alles zo wat aan het uitpluizen omdat vlak naast me een meisje woont die op hoog niveau dressuur rijdt en heel goed les geeft, maar met warmbloeden. Haar specialiteit is rechtrichten volgens De Bodt. Ze zegt zelf dat ze in begin moeite had om hem te snappen, maar ze heeft zich echt gespecialiseerd in het rechtrichten. Ze wou me graag helpen met mijn merrie.
Ik was wat aan het twijfelen omdat het zo dicht bij de deur was en dus heel gemakkelijk zou zijn, maar bij nader inzien toch maar beter niet zeker? De Franse rijstijl trekt me veel meer aan. Ik wil niet beginnen mengen, denk dat dat voor m'n paard ook niet goed zou zijn.

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 november 2010, 13:22:


Oef, weeral de juiste stap gezet. Volgende stap, dus bij het Parelli werk voor het vertrouwen en bewust worden, zou dubbele teugelen zijn. Ik ga dit in de piste leren aan die mevrouw, maar hoop van ermee naar buiten te kunnen als ik het volledig onder de knie heb en al spelenderwijze zoals jij zei dingen te doen. Inderdaad, dat zei florien ook al, overgangen maken voor de buikspieren en voor de achterhand. Misschien ook eens wat cavaletti's zetten?
Voor zo'n zaken die je hier boven beschrijft als van die rechte schouder, is't echt wel handig om een ervaren iemand te hebben die begeleidt en het ras kent. Mijn merrie heeft een zeer zware, opgerichte hals, dus in begin wat voorwaarts- neerwaartse oefeningen erin steken.

Christel Provaas schreef op dinsdag 16 november 2010, 13:40:


Weeral heel erg waar. Ik begin het ook wat door te hebben, nu ik toch aan het Parelliën ben en er heel veel aan heb. Doen is het aller aller belangerijkste en uit alles leer je wel iets.
Toch...ik weet graag met wat ik bezig ben. Het is een wirwar van stijlen en methodes en ik vrees beetje dat hoe perfect ik het ook wil hebben, alles een leerschool zal zijn, waar ik uiteindelijk, later, de beste zaken zal kunnen uit gebruiken wat ik op dat moment, in die situatie nodig heb met dàt specifieke paard.

Maria Delavega schreef op dinsdag 16 november 2010, 13:57:


Daar ben ik zo bang voor en ben ik ook zo bang om fouten te maken ...ik ben als de dood dat ik een paard zou verprutsen. Want ik heb ervaren dat paarden moeilijk iets vergeten en het veeeeeeeeeel moeiljker is om iets af te leren, dan aan te leren.

In België heb ik paar Andalusiers gezien met zeer zwakke achterhand (iemand die ik ken in Ardennen die oa Spaanse paarden invoert). Inderdaad stijl, recht achterbeen en ze lieten een zwakke achterhand zien in draf. Wellicht de mindere paarden die Spanje dan exporteert....Ook bij fokkers zag ik bij Andalusiers soms die mindere achterhand. Heb me laten wijsmaken dat Spanjaarden vooral een showpaard wilden fokken, met veel front, maar wat er achter komt soms wat vergeten zijn . Natuurlijk niet allemaal, bij mijn merrie zie ik die fouten gelukkig niet. Yeguada Militar paarden zitten door de band nog goed in elkaar.