Christel Provaas schreef :
> De Duitsers en de Hollandse school beweren ook dat ze been en hand niet
> tegelijk gebruiken! Zij hebben juist de term "electrisch" uitgevonden,
> wat wil zeggen dat het paard als een haas wegsprint op het been en
> zwaar in aanleuning zijn. Dat vinden Duitsers niet fijn. Want die willen
> immers übercontrole, vasthouden, regisseren. Zuideuropeanen hebben meer
> flair en zijn minder controlfreaky. Het macho-effect is belangrijker,
> evenals de zelfredzaamheid van het paard.
Even hierop inhakend: wij roepen allemaal hoe belangrijk correct achterhandgebruik voor het paard is.
Maar door mijn eigen merrie Holly (inmiddels 21 en met pensioen) heb ik geleerd dat er ook een
teveel aan achterhandgebruik kan onstaan. Zij is flink versleten door het jarenlange trainen (en reiningwedstrijden) bij vorige eigenaars. Zij heeft weke koten (had ze al toen ik haar kocht hoor) en is absoluut niet meer sterk in haar achterbenen, gevolg is dat ze nu volledig rondscharrelt op haar voorhand. Paard is ook nog eens overbouwd. Ik weet nu ook dat weke koten kunnen ontstaan door het overmatig 'op de achterhand zetten' van een paard. Teveel is dus ook niet goed.
Toen ik haar kocht wist ik van dit alles nog niks, inmiddels, een aantal jaren verder en ook wijzer geworden, kan ik dit signaleren. Laatst een pracht van een Spaanse merrie moeten afwijzen omdat ze ook zo'n achterbenen had (steil, week gekoot). Zal ook wel de bouw zijn, maar toch vond ik het vermeldenswaard hier. Pin je dus ook weer niet téveel vast op die achterhand alleen....
groet, Pien
Warboel
