Hier staat ook alles achter stroomdraadjes. Hoewel we regelmatig vergeten de stroom op te zetten en met uitzondering van een paar uitbrekers blijven ze ook dan mooi achter hun draadje.
Maar ik moet zeggen dat ik de afgelopen week 2 keer mee gemaakt heb dat de paarden in de wei zich voor iets stoms (opvliegende vogel) verschrokken en in volle vaart gewoon door de stroomdraden heen gingen. MET stroom erop. Nu is het hier niet zo`n probleem omdat het een doodlopende weg is er er niks kan gebeuren. Maar moet er niet aan denken om alleen een stroomdraad te hebben langs een drukkere weg.
Van die brede stroombanden vind ik zelf dan net iets beter maar die zijn dan ook gelijk een stuk kostelijker.
Die haag...blijven paarden daar echt achter? En ja die moet natuurlijk wel lang genoeg kunnen groeien zoals Niels schrijft.
Van die mooie houten of kunstoffen omheiningen vind ik zelf het leukst...maar als je veel land hebt ook erg duur.
Dus tja.... stroomdraad of van dat brede stroomlint dan maar denk ik...

Heel veel sterkte...heb verder geen woorden

Kyliam heeft vorig jaar zware koliek gehad.
Het had toen flink gesneeuwd. Ook had ik hem bietenpulp gegeven. Deze was zeker voldoende geweekt. Maar door de weeromstandigheden kreeg hij wel iets meer als anders. Verder stond hij met zijn vertrouwde maatje op zijn vertrouwde wei met schuilstal en voldoende water. Geen stress, niet gereden of getraint of zoiets. Hij stond zonder deken buiten toen. Maar heb geen verschijnselen van koude gezien vooraf. Het was wel zijn eerste jaar als niet stalpaard.

Op dag 1 kwamen we 's morgens in de wei en lag hij op de grond, heel sip. Hem toen naar de boerderij gehaald en in een buitenstal gezet om hem in de gaten te houden. Hij ging letterlijk op zijn rug liggen met zijn 4 benen de lucht in en kreunde hard van de pijn.
Dierenarts erbij. Darmontspanner gespoten. Zou wel weer weg trekken. Dit ging ook enkele uren goed. Toen begon het weer opnieuw. Dierenarts weer spuiten. Ging weer even goed.
Dierenarts had hem opgevoeld en blijkbaar niks speciaals volgens hem.
Zo ging het 6 dagen. Hij at wel wat hooi als hij geen pijn had. Hij maakte ook wel (een beetje) mest. Maar hij bleef periodes van hevige pijnaanvallen hebben. We hielden hem heel goed in de gaten, ik heb ook bij hem geslapen die dagen. Dierenarts gaf ons niet veel hoop maar stond voor een raadsel. Kliniek was een optie maar de dierenarts vond dat niet nodig. Plus dat het heel moeilijk rijden was met die vrieskou en sneeuw.
Op dag 7 een andere dierenarts erbij gehaald. Die opnieuw opgevoeld en zei dat Kyliam wel een verstoppingskoliek had. HIj gaf parafine via maagsonde. Als dit niet gewerkt had dan gaf hij ons weinig hoop. Eventueel een knoop in de darmen dan. Operatie mogelijk maar niet veel slaagkansen volgens hem.
Maar na de parafine is Kyliam heel vlug weer opgeklaard. Een dag later stond hij weer te grazen in de wei. HIj is toen wel heel erg mager geworden.

Ik heb hem geen bietenpulp meer gegeven en durf dat ook niet aan. En dit jaar heeft hij met slecht weer een ongevoerde regendeken op. Ik ben wel een beetje bang voor sneeuw.

Hier op stal zijn ook eerder al paarden aan koliek gestoven. 1tje hoogdrachtig, 1tje na een castratie. Maar de juiste omstandigheden weet ik niet...

Bizar dat keur verband kan houden met koliekgevoeligheid.

Kyliam is stekelvos, of hoe noem je dat? Vader en moeder allebei schimmel. Ras arabier.

Intressant topic!

zie net door het raam dat het hier sneeuwd... ja hoor...winter dus.
Moet zeggen dat hier alles nog mee valt. Maar koud is het wel ja. Pfff

Balen... ga ik een keertje een dag niet naar de paardjes (auto stuk) hoor ik dat 1 van de andere paarden koliek heeft (gehad). Weet er het fijne niet van maar vind het toch altijd weer schrikken. De dierenarts is erbij geweest. Straks eens horen hoe en wat. Weet wel dat Flair geen nieuwe omstandigheden heeft, staat gewoon met haar vriendje in de wei lekker paard te zijn (nog niet zadelmak ofzo). Vreemd... maar goed, hoop dat het allemaal wel mee valt.

mooi stuk dat inderdaad tot nadenken zet.
ik werk nu met mijn paard aan de hand en sinds kort ook met de lange teugel. Dit laatste is nog niet helemaal een succes te noemen. Maar het begin is er. Maar aan de hand merk ik (zonder bit uiteraard) op hoe kleine hulpen hij reageerd. Hand iets lager, iets hoger. lichaam iets meer of minder gedraaid enz.
Ongeveer 6 weken geleden was hij zo stijf als een plank. En dat is niet overdreven. Hij maakte veel te korte passen, niet soepel maar houterig, en viel aan 1 zijde letterlijk om als ik hem wat buiging vroeg.
Nu met het trainen aan de hand, zonder bit of andere dingen loopt hij netjes ingebogen, met zijn neusje omlaag, achterbenen ondertredend in een cirkel.
Ik was even de weg kwijt kwa bitloos maar ben zo overtuigd dat mijn paard nog veel soepeler kan worden, zichzelf nog meer kan dragen en uiteindelijk ook mij, zonder die ijzerwinkel in zijn mond.
En die lange lijnen...dat komt ook wel. Leuk om te doen maar hij snapt het gewoon niet helemaal. Komt wel heb ik geleerd...beetje meer geduld hebben

Ik ben zeker geen kenner maar toevallig hadden we laatst ook zo`n discussie hier.
Vroeger, werden de paardenweides vaker gemaaid. Dan is schijnbaar het gevaar op wormen veel kleiner. De begrazing per weideoppervlakte was veel kleiner en minder intens.
Ook kwa vaccineren. Paarden kwamen zelden of nooit in aanraking met andere paarden. Wat besmettingsgevaar ook aanzienlijk verminderde.

Nu hebben we gewoon meer paarden per oppervlakte, gaan vb op wedstrijden of buitenritten met andere paarden enz.
De kansen op besmetting zijn gewoon groter hierdoor.

Als het mijn weiland was zou ik wel eisen dat de buurman zijn paarden ontwormt/vaccineert. Zeker een jong veulen. De basisinentingen zijn volgens mij het belangrijkste toch?

Ik weet niet of je een contract met de man hebt en waar je rechtsmatig staat. Maar ik zou er wel werk van maken als het mijn grond zou zijn. Ik vind het geen gekke eisen en op veel (zoniet alle) "pensions" waar je een paard zet, zullen ze dat vragen.

succes