Dani62 schreef :
> Tevens controleer ik af en toe de mest op de aanwezigheid van zand. >
> Verder is het natuurlijk belangrijk dat paarden véél bewegen en dat hun
> spijsvertering optimaal werkt = zo natuurlijk mogelijk voeren.
> Maar dat zit wel snor hier geloof ik
.
Weet je, hier is dat ook allemaal.
Wij zijn zó vreselijk voorzichtig met weidegang opbouwen, verandering van voer, stress, overmatige inspanning, zand eten, wormbesmettingen, teveel-van-dit-en-te-weinig-van-dat. Soms baal ik er wel bijna van dat 'anderen' hun paarden gewoon gelijk een hele dag op de weide gooien in het voorjaar, ze zomaar een hele emmer van iets geven (niet opgebouwd), ze overal laten eten, nooit
ontwormen etc en dan nooit problemen hebben.
Je let nog zo goed op maar er kan gewoon iets gebeuren, omstandigheden heb je niet helemaal in de hand. Er kan altijd iets gebeuren of ineens de kop opsteken.
Ik heb toch wel al een paar koliekgevallen meegemaakt (heb ook al lang veel paarden dus dan kom je vaker wat tegen dan wanneer je één paard hebt) en iedere keer is het weer spannend, al geloof ik altijd wel in een goede afloop, dat vertrouwen blijf ik wel houden, ook nadat Winner het niet overleefd heeft. Ik ben geen bang persoon. Op het moment dat er iets gebeurt kom je daar ook wel weer doorheen.
En het gaat niet altijd fout gelukkig....
Groet, Pien
Warboel
