Christel Provaas schreef op donderdag 2 december 2010, 13:54:


Oh.... verkoopfilmpjes... verschrikkelijk- Zie ze regelmatig voorbij komen...Hoe meer in de krul hoe liever. Snap niet dat dat blijkbaar zo goed verkoopt.
En dan gaat het vaak over drie en vier jarige....

Voorbeeldje van een te koop staande driejarige
http://www.youtube.com/watch?v=luyq7w_Yfn0

en zo hebben ze er nog tig. Kwam een keer bij die stal uit op zoek naar een paard...
Had meteen gegeten en gedronken
Pools stel reed de paarden voor. De meeste met de kin op de borst, niet mis te verstaan bitgebruik en stevig 'door laten werken'
Blijkbaar verkoopt dat.

Spirithorses schreef op donderdag 2 december 2010, 15:14:


welnee... kans dat ie na tig eigenaarwisselingen op slachttransport naar het buitenland komt omdat hij uiteindelijk voor een paar cent de duur uit gaat is groter.

Kan je van dezelfde stal nog tig dezelfde filmpjes laten zien. Ander paard, zelfde beeld.
Bah.

tja... trouwens... druk is niet voorbehouden aan het rijden.

Heb nu toch ook weer een draver hier staan met de nodige problemen. Ze flipt bij druk van een hoofdstel
Probeer de oorzaak daarvan nog te achterhalen, maar gut... hoe zou het kunnen dat dravers dit soort problemen hebben

http://www.tv4.se/1.742039/2008/11/27/djurskyddslagen_sager

Ik word hier toch weer een beetje verdrietig van
Net gehoord dat mijn nieuwe paardje waarschijnlijk onbruikbaar is als recreatiepaard voor te toekomst.
Acht jaar, kapot gereden.

Iets anders kan ik er niet over zeggen.
Ff een zinloos topic om frustraties te uiten.

Vandaag voor de zoveelste keer fysio bij Rappa gehad en een duidelijke conclusie moeten trekken.
Ondanks intensieve behandeling chiropraktor en fysio en aangepaste gymnastiserende oefeningen, gaat het niet beter met mijn nieuwe, bij aankoop gekeurde paardje.

Conclusie: Nek als staal, niet los te krijgen, met zeer gevoelig pijnpunt achter de oren; pijn aan boeg en op het rechtervoorbeen lijken staalkabels te lopen. Aanraking is pijnlijk. Rug, schoft en lendenen: gespannen en pijnlijk.
Binnenkant knieen dusdanig pijnlijk dat massage niet eens mogelijk is.

Fysio is van mening dat DA veel heeft gemist tijdens zijn keuring. Problemen met knieen, rug en nek had hij meteen helder moeten krijgen, gezien het´duidelijk niet om spierpijn gaat, maar om serieuze problemen, lang geleden ontstaan

Ze raad rijden af, gezien de enorme risico's op levensgevaarlijke situatie. Ik wil trouwens ook niet op een paard met pijn gaan zitten.
Het is al onvoorstelbaar dat ze mij de eerste keren, toen ik haar pas had en erop zat, niet eraf gekijld heeft, noch haar vorige eigenaar heeft vermoord.
Ze is een enorm zachtaardig paard, zelfs bij pijn
Wijst het door hoofdbewegingen en in mijn mouw bijten en in extreme situaties heel hoog optillen been (aanraking knie) weg willen rennen en bokken op plek, zonder iemand te raken.
En laat haar dat nu net noodlottig worden....

Volgende week maar weer verdiepen in een volledig onderzoek om problemen helder te krijgen en wellicht bevestigd te zien waar ik bang voor ben.
Omdat silja nog flipt als ze alleen blijft (niet vreemd na drie ingeslapen paarden ) kan ik niet alleen met rappa weg naar kliniek.

Voor nu overwegen we een nauwkeurig onderzoek door dierenarts gespecialiseerd in paarden, gecombineerd met ultrageluid onderzoek, wat aan huis kan worden uitgevoerd.

Waarschijnlijke oorzaak; te veel van gevergd op te jonge leeftijd, problemen die ontstonden niet onderkent en vertaald naar eigenwijs; stevig doorgepakt en met veel druk 'omlaag' gereden, te veel van verlangd.

En ik mag de prijs betalen. Letterlijk en figuurlijk.
Daar gaan de ritjes die ik samen met echtgenoot zou maken.

Heb er niet eens meer zin in....

Letje.. een aanvullend onderzoek is voor mij waardevol, omdat ik nog steeds vaak aan mijzelf twijfel en of ik geen spoken zie. Zelfs ondanks de mening van de fysio.
Ik wil gewoon voor mijzelf helder hoe de situatie is, voorzover mogelijk met een onderzoek aan huis.

Fysio etc blijft idd voorlopig achterwege. Het heeft geen zin.

En voor rappa is het allemaal niet dramatisch. Er wordt eindelijk naar haar geluisterd en ik denk idd dat haar lichaam wel beter wordt van weidegang... hoewel... met de sneeuw zal het ook niet meevallen. Maar goed... ze lijkt redelijk ok in de wei. Maar in alle eerlijkheid geloof ik er niet meer aan dat ze ooit rijdbaar zal worden.

Maar het is evengoed kl***
Ik had haar tenslotte gekocht om eindelijk, na jaren, samen met mijn man buitenritten te maken. Niet als weideornament. Daar ben ik eerlijk in.
Natuurlijk is het evengoed een lief paard, maar is het werkelijk verkeerd om ook op gezamelijke ritten te hopen?
We hadden plannen voor sneeuwritten en vlgd jaar kleine trektochtjes, genieten van de natuur.
Echtgenoot wacht al twee jaar totdat we eindelijk samen erop uit kunnen.
Rappa heb ik om die reden gekocht

Dus ja... eerlijk is eerlijk... ik baal als een stekker dat het dat niet gaat worden. Dat de kans vrij groot is dat rappa een voortijdig gepensioneerd paard wordt. Kun je ook leuke dingen mee doen... maar goed...
De bedoeling was toch echt anders.

Verder allemaal natuurlijk bedankt voor het medeleven. Heb momenteel echt de p** in.

nja wellicht hebben jullie gelijk. Ik denk ook niet dat ik voor een onderzoek in kliniek zal kiezen, maar ik heb voor mijn gevoel een bevestiging nodig van de da dat het idd zo is als de fysio zegt. Soort second opinion, zeg maar.

Ik vecht al een heel poos met die onzekerheid; mankeert het paard nu echt vanalles of ben ik gewoon paranoide na alles wat ik heb meegemaakt.
Nu... vlgs de fysio mankeert het paard dus echt iets en nu wil ik graag een zg second opinion om bevestigd te zien dat ik niet gek ben.

Het is gewoon zo'n stukje ongeloof.... dit kan mij toch niet weer gebeuren?
Tegelijkertijd heeft mijn man al een paar keer gezegd dat hij niet geloofd dat het gaat lukken met dit paard en weet ik dit volgens hem in mijn hart ook.
Althans... voorlopig in geen geval

Maar zelfs al zou het paard genezen... van wat het dan ook heeft
(als het bv een verkalking van de nekbanden heeft, geen ongewoon letsel in een dergelijke situatie, zal die genezing dus niet plaats vinden) dan is het nog maar de vraag of ik er ooit op kan kruipen. Want dan heb ik dus te maken met een paard wat rijden met pijn verbind en dan moet je van goede huize komen om het tegendeel te kunnen bewijzen
Ik weet niet of ik dat kan
Net zo min als het weer correct opbouwen van spieren, nodig om haar kwetsbare lijf tegen nieuwe problemen te beschermen.

Dus tja...

Overigens christel... op de vraag op ik haar ook zou hebben gekocht als ik het had geweten....
Nee. Dat zou ik niet hebben gedaan, gezien de ellende van amber en tommy nog steeds erg vers in mijn geheugen zit
Maar goed... de dierenarts heeft problemen gemist en ik heb haar nu.
Het is zoals het is en het paard kan het niet helpen.
Uiteindelijk is zij net zo goed een slachtoffer.
Uiteraard mag ze gewoon blijven rondrommelen in de wei en ja... misschien mag ze wel mijn clickerleraar worden... ze is er gek op.

Maar dat rijden voorlopig van de baan is doet toch pijn. Ook voor mijn man.
Hij baalt minstens zo hard.

Allemaal erg bedankt voor het medeleven en de ervaringsverhalen.

De second opinion... tja... het is vooral omdat ik steeds bang ben spoken te zien.
Waarom reden de vorige eigenaars er nog intensief op en komen hier zoveel problemen aan het licht.

Volgens sommigen omdat ik het zie en paarden dan ook meer laten zien. Geen idee
Weet nu iig dat ik niet verder ga als dit.

Maar die da... ze heeft nu rechtsvoor een dikker been. Denk dat het ploegen door de sneeuw met haar pijnlijke lijf zwaar is dus tja..
weet het ook niet meer zo precies.

Spreekt vanzelf dat ze hier mag blijven, zolang ze op de wei zich prima voelt. En misschien is ze er over een jaar een stuk beter aan toe. Geen idee. Ik hoop het
Wat het is in feite een enorm lief paard.
Komt bij je staan en wrijft zachtjes met haar neus over je wangen en door je haren als een waar pennypaardje. Ze wil ook altijd bij me zijn. Wil aandacht. Wil dingetjes doen samen.

Maar zijn het niet altijd de lieve paarden die de dupe worden van hun eigen zachtzinnigheid?

Ziet er mooi uit, Het is nog steeds zo dat mensen paarden buiten zielig vinden en 24/7 op stal niet.
Vreemde wereld.
Idd vind ik zelf beschutting bij 24/7 wel belangrijk. Dus goed dat dat erbij staat

christel... misschien vooral omdat een second opinion kan bevestigen wat de fysio ziet en dat ik dus niet paranoide ben en spoken zie
(ben ik wel eens bang voor, na twee paarden met ernstige problemen)

Kan kloppen dat een paard idd eenmaal uit het stramien van druk meer laat zien. Zeker als het weet dat het dan niet op zijn donder krijgt.
Fysio en chiro zeiden ook dat ze zeer duidelijk wijst waar het pijn doet dmv hoofd hoog, bijten in de mouw, been optillen en bokken op de plaats, maar daarbij nooit 'per ongeluk' in je vel bijt of iemands richting uit trapt.
Misschien heeft ze dat eerder ook wel gedaan, maar werd het als verzet gezien

Zag daarstraks nog een verkoop filmpje van een wedstrijdpony waar je flink wat lintjes mee kon winnen (vlgs omschrijving)
http://www.youtube.com/watch?v=_EkOnAwP_1k&feature=mfu_in_order&list=UL

Je ziet op het filmpje dat hij regelmatig aan de druk probeert te ontsnappen, maar dat lukt niet. Idd zal zo'n beestje het opgeven. En ongemak tonen kan ie helemaal niet
Dus ja... daar heb je wel een punt

Dik been door verstappen... ja zou kunnen. Heb ik nog niet echt bij stilgestaan.

Over het feit dat paarden die niet alles tollereren ook vaak bij de slager terecht komen... ja, klopt ook.
Eigenlijk hebben ze weinig keuze, niet waar? Kapot laten rijden, klappen vangen of (en) richting slager.

Af en toe denk ik...... waar zijn we mee bezig.

Nja inslapen gebeurt dus niet.
Dat doe ik alleen als het paard duidelijk zou laten zien dat het het op de wei niet meer trekt en geen normaal paardenleven kan leiden, zoals amber in april
Die wist gewoon niet meer waar ze zich op moest houden; had echt pijn en werd redelijk paranoide daardoor.
Daar houdt het voor mij dan op

Heb overigens ook eens leuk nieuws.
Ik mag voor onbepaalde tijd een enorm zwart kasteel lenen (Lees: zwarte ardenner van een ton)
Heel rustig onverschrokken paard, waar je zo mee weg zou kunnen rijden.
Geen gekke fratsen. Wel eigenwijs.
Om die laatste reden vlgs eigenaresse alleen met stang te rijden
We zullen zien

(mag van haar rustig bitloos proberen.... ze vond het al ongelooflijk dat we dat met sil deden, dus ze wacht vol spanning af...)

Nop... geen ijsklompen. Soms beetje ijslaagje, maar valt er meteen weer af. Kom overal hoefplaatjes tegen

Vorig jaar stond hier een week een paard met ijzers. Die had echt ijsballen onder zijn voeten. Verschrikkelijk. Wil hier geen ijzers hebben... ook niet voor ff.

Mooi om te lezen

De introductie van Rappa ging hier makkelijk. Silja en Billy accepteerden haar meteen als nieuwe leidster en er zijn eigenlijk geen trubbelingen geweest.
Alleen in het begin van de voertijd (winter) kon rappa erg bitcherig om de hoek komen.
Heb haar paar keer flink de wacht aan gezegd omdat ik geen geklooi om mij heen wil en nu gaat het er rustig aan toe

Maar er komt dus een dame bij (billy is al een tijd weg) en ik ben wel benieuwd hoe dit gaat lopen. Silja is nooit erg moeilijk geweest en Rappa is gewend aan wisselende weidegenoten (stond op pensionstalling en zomers in andere kudde) dus vlgs mij sociaal normaal. Wel ranghoog.

De nieuwe dame is niet hoog in rang, maar laat zich net zo min de kaas van het brood eten.
Het is een royaal uitgevallen slagschip (ardenner, 1.65, zeer krachtig gebouwd, maar ook veel te dik)

Ben benieuwd, maar ook beetje nerveus.
Dus als nog iemand tips heeft....