Niet alleen suiker/fruktaan wordt uitgespoeld, maar ook kalium:
http://www.safergrass.org/pdf/SoakReport.pdf

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik ben het met Letje eens: het enige waarin je nu nog kunt investeren, is tijd. Een extra chiro, fysio of osteo gaat niet ineens de oplossing brengen. Grootschalig kliniekonderzoek zal wellicht uitwijzen wat je nu ook al weet en misschien nog meer vinden.
Het is de vraag of je haar niet sowieso genomen zou hebben, ook als de keurende dierenarts je had gewaarschuwd. Maar goed, dat is terugkijken. Vooralsnog kun je geen andere kant op dan vooruit.
Het is wel wrang dat je nu weer een paard treft met soortgelijke problematiek als je vorige paard, dat je hebt laten 'inslapen'. Sterkte meid.

Als al die mankementen veroorzaakt zijn door fout en met veel teveel druk rijden, dan weet je in elk geval dat die oorzaak nu weg is. Dus datgene wat de blessures triggerde, is nu niet meer actief. Vraag is hoeveel restschade er is en in hoeverre dat nog kan verminderen. Weefsel is dynamisch; paarden zijn in dat opzicht enorme opknappers. Daarbij kan bv een röntgenfoto dikke artrose tonen terwijl het paard er geen last van heeft. Het gebeurt; ik heb dat met eigen ogen herhaaldelijk gezien.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 4 december 2010, 11:02:


Je hoopt dat de second opinion misschien aantoont dat het meevalt? Dat kan inderdaad ook. Maar dan nog kun je weinig anders doen dan rust geven en de fysio-oefeningen blijven doen die je al deed.


Een paard leert om zich in elk stramien te voegen, het zijn gewoontedieren. Als zij aldoor met druk is gereden zal ze een manier ontwikkeld hebben om dat nét aan te kunnen (ontziend/compenserend bewegen) dan kan dat heel lang doorgaan voordat er wat stuk gaat. Een paard met een recalcitrantere natuur zal gaan staken, bokken of erbij liggen.

Jij hebt haar uit het stramien gehaald waarin ze enigszins functioneerde, nl dat rijden met omlaaggesjorde kop op druk in combinatie met haar reactie van compenserend bewegen waar ik over schreef. Aangezien die cirkel doorbroken is, krijgen spieren en weefsels een andere belasting. Wellicht is dat wat je nu ziet.


Misschien verstapt want in de sneeuw zie je de eronder liggende kluiten niet.

Natuurlijk. Want zij komen niet voor zichzelf op. Hoewel dat laatste ook niet altijd een zegen is, want voor jezelf opkomen als paard wordt in 99% van de gevallen afgedaan als "rotbok' en er volgt alsnog de worst of de dubieuze handelaar.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Nils Vellinga schreef op vrijdag 3 december 2010, 18:35:

Jullie lezen ook niet goed, Nils en Olly! Want schreef dat ik juist NIET 'zeer tevreden' over mijn dakpanverharding ben.

Even over de vorm:
Ik zou geen outline letters gebruiken, dat lees moeilijk en je wil de argeloze voorbijganger meteen bereiken. En de tekst niet zo breed over de foto heen zetten; dit vermindert de leesbaarheid. Nogmaals: je wil de toevallige voorbijganger bereiken, niet de dierentuinbezoeker die voor elke kooi uitgebreid gaat lezen.
k zou de typografie gelijk houden, niet dan verbreed, dan versmald, dat staat rommelig. Bovenal wil je immers een professionele indruk maken.

Het hele schuilhokverhaal inclusief foto zou ik weglaten; het roept alleen maar meer vragen op. Wil je het toch laten staan, dan moet er een e achter 'natuurlijk'.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

O ja ik vind het een prijzenswaardig initiatief Eva!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

5 kippen in één keer?! Die had honger!
Was het hok niet voldoende vosproof?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Eva Saegerman schreef op zaterdag 4 december 2010, 19:13:

Nee hoor, zo bedoel ik het niet! Maar het is toevallig mijn vak, vandaar.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Natasja Meersman schreef op zaterdag 4 december 2010, 21:18:

Ik voer op het oog en doe een krappe week met een tussenmaat baal voordroog voor twee paarden (e-ponies). Zo'n baal is door één mens te rollen, geen idee hoe zwaar hij is, ik schat iets over de 100 kg. Hooi vult de flanken en dat is mijn maatstaf. Daar moet iets reliëf zichtbaar blijven.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •