Hallo,

Een kennis van mij stapt over op hooibalen ingepakt in groen plastic. Volgens haar precies hetzelfde als de hooibalen waar slechts een strook plastic omheen gerold zit. Nu zou dat voor ons ook wel handig zijn, hoeven ze niet in de hooistal en kunnen we ze gewoon onder de carport opslaan.

Aangezien ik veel tegenstrijdige beweringen hoor, de ene keer is het hooi, de andere keer is het kuil, de een beweert dat het beslist binnen 1 week op moet zijn, volgens een ander hoeft dat niet.

Graag jullie ervaringen / advies.

Bedankt,
Monique

Wij moeten hier streng afval scheiden, plastic wordt apart ingezameld.

Wij kunnen ze onder de carport opslaan, we hebben een grote carport, dus ze staan niet in de regen. Onze nieuwe kater Jovi (wij moesten helaas onze poes in laten slapen) vindt andere katten vreselijk en jaagt alles weg, hij zelf kan niet goed ergens op klimmen. Hij loert erg enthousiast op muizen, is vaak buiten. Misschien dat het wel losloopt met de gaten en bewoners onderin de pakken.

Ik zal jullie ervaringen / ideeen meenemen en er eens met de boer over praten, vragen van welke snee het is, hoe "kuilig" het is. Wellicht halen we volgend weekend een probeersel op.

Nog een vraag: is helemaal ingepakt hooi voedzamer (worden mijn paarden van dezelfde hoeveelheid dikker) dan hooi? Volgens een buurman mag ik van helemaal ingepakt hooi slechts de helft voeren, anders ontploffen mijn viervoeters. Indien dat zo is, blijven we bij "normaal" hooi, nu Lily en Kim geen gras meer hebben kan ik eigenlijk niet veel minder voeren, anders slaat de verveling toe. Ze eten nu ongeveer 14 uur per etmaal uit het hooinet, verdeeld over 3 voerbeurten en scharrelen verder wat in de bak en op de renbaan op zoek naar takjes en blaadjes en wat hooiresten op de grond in de stal. Lily is een vreselijke schrokop, een hooinet met mazen van 5 bij 5 cm houdt haar bezig met kleine hoeveelheden per keer, zonder dat ze geirriteerd raakt. Ze valt langzaam maar gestaag af, en dat wilde ik graag zo houden.

Monique

Frans Veldman schreef op maandag 13 december 2010, 13:42:


Dat zou dan DE oplossing zijn voor gewichtsproblemen. Alleen maar losse dingen eten.

Ik denk ook dat mijn buurman het over kuil heeft. Hij is een lieverd en bedoelt het gewoon altijd erg goed, maar spreekt soms in raadsels. Misschien dat helemaal ingepakt hooi in Duitsland standaard kuil is, geen idee. Tot dusver altijd pakjes of in balen met slechts een strook plastic eromheen gehad. Zal zaterdag de boer even aan de tand voelen.

Bedankt.

Monique

Nils Vellinga schreef op dinsdag 14 december 2010, 20:13:


Eerst wel fijn, geen mest te zien.....en je schrikt je de pleuris als de sneeuw gesmolten is.
Waar komt in hemelsnaam al die mest vandaan.

Momenteel gaat mest ruimen hier prima met temperaturen rond de -3 tot -6. De mest is niet aan de ondergrond vastgevroren, maar vormt veelal losse bollen die ik zo op mijn mestschep kan rollen. De mest vriest aan de ondergrond vast als de ondergrond nat (dooi) is en het daarna weer vriest.

Zodra het weer dooit probeer ik zoveel mogelijk weg te halen, maar vaak blijft de helft achter omdat dit nog vastgevroren is. Ik ruim twee maal per dag mest en heb met 1 tinker en 1 shetlander bijna 1 kruiwagen per dag.

Monique

Hallo,

De laatste weken heb ik een paar keer met bekappingsgereedschap bij mijn dames gestaan om steeds weer tot de conclusie te komen dat alleen even afronden om een hapje uit de hoefwand minder scherp te maken voldoende is. De zolen zijn mooi egaal schoon, steunsels zijn helemaal verdwenen, hoefwand is mooi afgerond op een enkel hapje eruit. De stralen van Lily hebben nog wel wat te lijden gehad (happen eruit, loszittende stukken), maar die waren ook nog niet 100% in orde. De stralen van Kim zijn sterk, gaaf en lijken geen last te hebben van de ongelijke ondergrond.

Ik heb mijn gereedschap maar weer opgeborgen. Lily en Kim lopen goed over de ongelijke ondergrond van de bak. Lily is wel wat voorzichtig geworden toen ze gisteren bijna een zwieper maakte over een stuk ondergesneeuwd ijs, maar laat absoluut geen gevoeligheid zien. Kim heeft daar maling aan en rent er gewoon nog een keer glibberend overheen.

Toen Indy er nog was, was dit jaargetijde meestal een nachtmerrie. Ik heb menigmaal van mest en stro een pad gemaakt zodat ze tenminste nog een paar stappen zette. Ben er erg blij mee dat Lily en Kim daar helemaal geen problemen mee hebben.

Hoe lijkt het bij jullie? Moeten jullie nog bekappen of slijten de hoeven bij jullie paarden ook voldoende?

Monique

Zolang je paard goed loopt, zou ik de dubbele zool laten zitten, maar wel goed in de gaten houden. Mijn vorige paard heeft enkele gehad. Mijn ervaring is dat er troep tussen beide zolen kan komen zodra er een gaatje in zit of een deel los gaat zitten en dat je paard daarvan verschrikkelijk kreupel kan gaan lopen.
Zodra ik een gaatje ontdekte, verwijderde ik de dubbele zool. Overigens kun je het ook horen of het een dubbele zool betreft als nog een opening zichtbaar is: op de zool kloppen geeft een wat hol geluid.

Monique

Maar zoals Esther schrijft, let ook goed op de ondergrond waar het paard op moet lopen!

Myriam schreef op donderdag 16 december 2010, 16:22:


Bij mijn vorige paard Indy dus wel, zij heeft jarenlang hoefproblemen gehad die zich in hoefzweren uitten. Achteraf een kwestie van verkeerd bekappen: te hoge hielen, straal wegsnijden en zool uitdunnen. Voor haar was de oplossing natuurlijk bekappen. Ze heeft nog een aantal jaren met tenminste aardig goede hoeven bij me mogen zijn.

Monique

Marianne Gomes schreef op vrijdag 17 december 2010, 13:17:


Schrikdraad is bij ons noodzakelijk om mijn twee dames op ons terrein te houden. Lily drukt met haar kont zo een omheining neer als ze jeuk heeft. En bij de buren is het gras altijd groener.

Met al het verkeer en de heerlijk giftige taxus haag bij een buurman dan maar een niet Paard of Dier Natuurlijke omheining.

Monique

Natasja Meersman schreef op zaterdag 18 december 2010, 17:11:


Ach, daar hebben we Esther weer met Ivanhoe.
Welbekend. :)

Ik ben hier terecht gekomen omdat mijn vorige paard jarenlang hoefzweren had. Ik kreeg het advies haar naar de slacht te brengen. Omdat ze na regelmatige mishandelingen door hoefsmeden die altijd tijd tekort hadden en pijnlijke handelingen met haar hoeven verrichten vreselijk bang geworden was, heb ik zelf leren bekappen. Eerst heb ik het bekapgedeelte van de hoefsmidopleiding in Zwolle gedaan, de traditionele benadering. De hoeven verbeterden iets, omdat ik naar behoefte vaker kon bekappen, kleine dingen gelijk aanpakken, maar de hoefzweren bleven. Daarna kwam ik deze site tegen en heb als laatste strohalm deze cursus gedaan. Ik was vreselijk sceptisch (he, Ilona?), maar heb de cursus gedaan. Op een paar logisch verklaarbare hoefzweren na, heeft ze geen hoefzweren meer gehad, een wereld van verschil. Ik heb mijn lieve schat in 2009 helaas verloren aan een koliek.

Nu heb ik een tinkermerrie en een shetlandmerrie die ik zelf bekap. Aan mijn paarden komt geen traditionele hoefsmid meer.

Monique

Martina schreef op maandag 20 december 2010, 11:07:


Mijn vorige paard liet ik wel spoorzoeken, Lily (nog) niet. Dat komt niet goed, daarvoor houdt Lily teveel van eten. Zodra haar hoofd aan de grond is, ben je bijna een kraan nodig om dat hoofd weer omhoog te krijgen. Voorkomen is hier beter, er moet momenteel nog een kleine begrenzing op, zodat ze weet dat ik niet zit te slapen. Er wordt pas gegeten als we NIET meer aan het "werk" zijn. Aan het "werk" zijn we zodra Lily haar sidepull aan heeft.

Toen ik haar net had, was ze in staat ineens de bosjes in te duiken. Dat mocht schijnbaar bij de vorige eigenaar. Met het paard van een kennis in gedachten, heb ik daar snel een stokje voor gestoken. Dit paard dook regelmatig ineens in de bosjes om er na een paar meter kauwend weer uit te komen. De mopperende ruiter op de rug die zich van allerlei insecten en blaadjes probeerde te ontdoen was ronduit hilarisch om te zien. maar zover wilde ik het eigenlijk niet laten komen.

Monique

Lineke schreef op maandag 20 december 2010, 11:26:


Welke dierenarts laat zomaar twee paarden inslapen omdat de eigenaar geen geld meer heeft voor onderhoud?

Monique

Martina schreef op maandag 20 december 2010, 12:04:




Op het asfalt laten snuffelen is ook geen kunst aan!

Nou ja, bij Lily wel, die is zelfs in mos tussen de tegels en in het kleinste takje geinteresseerd....

Monique

Ook goed getimed zo kort voor de kerst....

Ik heb thuis een stok achter de deur in gedaante van mijn vriend. Anders had ik al een hele veestapel van afdankertjes gehad.

Van dit soort dingen slaap ik altijd slecht. Bah.

Monique