Johan HammingaKortgeleden organiseerde de KNHS een proefwedstrijd
bitloos rijden om de mogelijkheden voor de integratie hiervan in de sport te onderzoeken. Ik was daarbij.
Bitloos niet per definitie paardvriendelijker
Eerst dachten we dat het gevaarlijk zou kunnen zijn, maar dat is niet zo. De paarden met een
bitloos hoofdstel luisteren net zo goed als een paard met een bit. Er zijn hoofdstellen die scherper dan een bit inwerken.
Wat me opviel is dat er paarden waren die onrustig waren in hun hoofd/halshouding, omdat ze het
bitloos rijden niet fijn vinden of niet accepteren. Het overgrote deel is opgeleid en getraind met een bit in de mond, anders hadden ze de klassering die ze hebben, nooit kunnen behalen. Er werden proeven afgelegd van B- tot en met Z-niveau en er werden lage scores behaald.
‘In de houding’
Opvallend was dat de paarden allemaal in het natuurlijke evenwicht liepen, oftewel sterk op de voorhand in plaats van in een horizontaal evenwicht. Ze liepen wel in ‘de houding’, maar daarbij bogen de paarden in de hals af en kwamen ze niet door de nek. Dat ze zo bergaf lopen is ook logisch. Paarden met een scherpe neusriem komen best wel terug als je een ophouding maakt, maar zonder bit kom je niet in de buurt van het horizontale evenwicht. Met een
bitloos hoofdstel kun je je paard mijns inziens moeilijker aan de hulpen krijgen. Ik zie het meer als een soort vrijheidsdressuur.
Johan Hamminga uit Elspeet is africhter, instructeur en jurylid.
Deze opinie verscheen vrijdag 24 juli 2009
Anatomie en fysiologie van de paardenmond De sleutel tot het begrip hoe bitten in het algemeen inwerken op detomie paardenmond, ligt in het begrijpen van de anatomie van de tong, hoofd en nek en hoe de voorhand van het paard samenhangt met de beweging van het totale paardenlichaam. De tong ligt gedeeltelijk tussen de onderkaakbeenderen (de lagen van de mond) en gedeeltelijk boven die beenderen in de mond. Een aantal tongspieren is verbonden met een kleine hoeveelheid botjes in de keel, die tongbeentjes heten . Vanuit die tongbeentjes lopen twee belangrijke halsspieren: de één loopt naar het borstbeen en de andere loopt naar de binnenkant van de schouder. Er bestaat dus een directe verbinding van de tong naar het borstbeen en de schouder. Als er derhalve spanning bestaat in de tong, dan heb je ook spanning die helemaal doorloopt naar het borstbeen en de schouder via de halswervel waar je juist wilt dat daar kan worden nagegeven
Heb je eenmaal spanning in het borstbeen, dan kan het paard onmogelijk zijn rug welven en de spierketting gebruiken die de hals met de staart verbindt en die via de buik van het paard weer terugloopt naar de hals.
Een paar zeer belangrijke details: er bestaan kleine spiertjes die de tongbeentjes verbinden met het kaakgewricht en met het gebied rond de nek, waar het hoofd aan de hals verbonden is. Het kaakgewricht is feitelijk een belangrijk centrum voor de zenuwen die zorgen voor balans en proprioceptie. Proprioceptie is een onderdeel van het centrale zenuwstelsel van het paard, waardoor het weet waar zijn voeten zich bevinden zonder ernaar te kijken en maakt derhalve ook deel uit van het coördinatiesysteem van het paard. Ook de zenuwen van de onbewuste registratie (proprioceptie) van de voorbenen van het paard liggen in het gebied van de tongbeentjes.
De nek is belangrijk omdat het kopstuk van het hoofdstel daarop druk kan uitoefenen en er een nauwe relatie bestaat tussen de spiertjes van de tweede halswervel, het tongbeen, het kaakgewricht, het hoofd en de nek.
Wanneer we al deze anatomie en fysiologie vertalen naar het paard, kunnen we stellen dat hij in staat is om vrijer te bewegen met een betere coördinatie door een vrije, ontspannen en zachte tong. De passen van een paard kunnen opvallend langer worden, zijn balans wordt
beter en bovenal wordt het paard gemakkelijker te rijden. Het enige nadeel van deze medaille is, dat de ruiter misschien moet leren een andere teugeltechniek te hanteren om geëigend op deze nieuwe mate van zachtheid te reageren.
Laat dit nu ook het beginsel zijn van de klassieken rijschool zijn in wenen. NOOIT druk uitoefenen in de mond van het paard. Nageeflijkheid moet ontstaan op een
natuurlijke wijzen, nooit wat in de dressuur op de dag van vandaag gebeurd constante aanleuning dus druk op tong en kaak gewricht. GETROKKEN nageeflijkheid.
Alles wat deze Hammiga schrijft komt voort uit het jury gedrag zij hebben dit nooit geleerd en dus een groot gebrek aan opleiding. Dit gedrag is typish bij dit soort
mannen eigen belang en een rosen bril. Geen een paard loopt zo mooi als in de kassieken dressuur.
Het mooie in de dresuur sport vind ik de soepelheid in de uitvoeringen.
Het laten uitzien wat gemakkelijk de uitvoeringen eigenlijk zijn, het
afspoelen van het totaal progamma vloeiend met souplesse.
deze spielerische leichtigkeit dit is voor mij niet te vertalen in het nederlands
maar geeft precies weer wat ik eigenlijk bedoel.De uitvoering tempo alles ok
als ik naar de proeven ga kijken maar soepelheid nee dit zie ik niet.Dit is ook
alleen maar te bereiken met goed ontwikkelde spier opbouw mooie explosieve
kracht.Dit te bereiken kost tijd veel tijd.
p3SATAONAw" target=_blank>http://www.youtube.com/watch?v=2p3SATAONAw Hoe zo bergafwarts druk op
de mond nee. bij zulke mensen als hammiga is geen wonder dat zoveel paarden
gestesst zijn vastzitten en verkrampt zijn dit is mijn mening???
Warboel
