> Maar daarnaast, jij hebt wel zelf die beslissing gemaakt.
Wanneer maak je die beslissing dan? Vaak als het veel te laat is, waarom?
Omdat we geen afscheid kunnen nemen...puur menselijk.
> En ook nog eens gebaseerd op redenen die in mijn ogen drogredenen zijn.
Dat weet je niet!
> En hoe meer jij hier schrijft, hoe meer ik ervan overtuigd geraak dat jij
> dat zelf ook wel weet. Je probeert niet alleen anderen te overtuigen van
> je motieven, maar meer nog jezelf. Ik lees alleen jou menselijke en
> emotionele interpretaties van zijn situatie. En aan zulke dingen hecht ik
> zeer weinig belang.
We hebben nu eenmaal onze menselijke en emotionele reactie's..daarom duurt het ook zolang dat je afscheid kan nemen en zowel mens als dier kan laten rusten cq inslapen.
Een mens kan nog om een pilletje vragen he? Ook al niet zomaar! Helaas ervaring ermee. Uitmergelen zal je, tot de laatsen snik, verschrikkelijk!
Een dier niet en zal mentaal een wrak zijn. Moet je een hele goeie eikel zijn wil je dat niet kunnen willen/zien!
Ik heb 's een hond in de opvang gehad........doods-doodsbang werkelijk ongekend en ik ken er nogal wat! Maar is niet uit te leggen hoor moet je zien he?
Ik heb in zijn hok geslapen en eindeloze uren mee door gebracht, alles had ik er voor over. Het ging niet. Dat zie en voel je als je een dier kent anders niet en ja dan is het onmenselijk om een beslissing te maken. Lees......onmenselijk!
We leven niet in de natuur al probeer je nog zow natuurlijk te doen en je dier datwel te geven .soms kan het niet.
Ik heb 2 honden moeten laten inslapen.....hoelang dat geduurt heeft? Tot het niet meer kon en dat was veeeell te laat. Achteraf....nog een schuldgevoel.
> Volgens mij heb jij je serieus verslikt in dat paard. Te hoog gegrepen en
> te trots om dat ooit toe te geven.
> Ik vind dat dat paard slachtoffer geworden is van een situatie die jij
> gecreëerd hebt.
Was al gecreeerd.....alleen een serieuze poging dat dier een aardig leven te geven.
Ze moeten dat soort lui ( die dit dieren aandoen) .....afmaken!
Lees 's de telegraaf, wordt je misselijk van, al dat dierenleed.
Staat niet in de gazet.
Kan Anja niks aan doen of welk ander mens die met zo'n dier temaken krijgt.
> En dan heb ik het behoorlijk moeilijk om daar erg begripvol op te reageren.
> Het spijt me.
Dat geeft niets hoor. Het blijft een feit dat je geconfronteerd moet worden met het betreffende dier. Welk dier dan ook, pas dan kan je oordelen.
Pijn ......geestelijk of lichamelijk.....zowel voor dier als mens.....is niet ALTIJD te verlichten met eten en drinken en een veilige omgeving.
Soms he, is het leven een last.
Nee ik ben niet van het afmaken of in laten slapen ....zomaar!
Warboel
