Marianne Gomes schreef op dinsdag 21 december 2010, 12:49:

Nee het kompas zegt dáár is thuis.

Je bedoelt als ze ontsnapt zijn? Ik snap je vraag anders niet. Waar het gras het lekkerste is, daar zullen ze blijven. Dat staat los van of ze de weg naar huis terug kunnen vinden via het interne kompas.

Als ze echte vrijheid hebben KUNNEN ze terugkomen op hun intern kompas. Of ze het ook daadwerkelijk doen of dat ze een andere kudde verkiezen, hangt van andere factoren af.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Nooit in de paardenmond gekeken hoe een haak op een kies de wangen van binnen stuk maakt? Niet nodig die tandarts? Als het paard glimt is er niets aan de hand?

Yvonne Peters- Bausch schreef op dinsdag 21 december 2010, 18:24:


Bonsoir aussi!
Als er nog sprake is van een bevangenheid (Maar dat weten we niet, echter de hoefzwerenactiviteit lijkt daar op te duiden, hoewel hoefzweren ook het einde van een bevangenheidsperiode kunnen markeren), is het zinnig om magnesium te geven. Is er geen bevangenheid, dan voegt het niets toe, het helpt in elk geval niet tegen hoefzweren.
Het kan goed dat er nog steeds sprake is van bevangenheid, dat kan ook chronisch worden als de oorzaak (fructaan) niet weggenomen wordt. Van suikers in het gras kunnen paarden bevangen raken. Toegang tot het gras ontzeggen is dan de enige manier om uit te vinden of het daaraan ligt. Misschien is het een optie om een klein stukje met weinig gras af te zetten en het paard een graasmasker aandoen. Of hooi geven op dat kale stukje wei, zodat er in elke geval weinig gras naar binnen gaat.

Pijnstilling helpt niet bij een hoefzweer. Dat is in geval van kreupelheid vaak een aanwijzing dat je het in de hoefzwerenhoek moet zoeken. Waarom dat precies zo is weet ik niet, het heeft iets met inwendige druk te maken; het is de ervaring van mijzelf en meerdere hoefzweerervaringsdeskundige forumleden. Pijnstilling is dus niet verkeerd, maar wanneer er sprake is van een hoefzweer, haalt het niets uit.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

MarshaBart schreef op woensdag 22 december 2010, 8:15:


Ik denk dat daar zijn bouw voor verantwoordelijk is: hij is overbouwd, hij is vrij zwaar en loopt van de nature erg op de voorhand. Daardoor gebruikt hij zijn achterbenen/hoeven in verhouding minder dan vóór. Het is de natuurlijke manier van bewegen die bij zijn type hoort; zo beweegt hij het grootste deel van de dag als jij hem niet rijdt. Vandaar dat hij zo opknapt van de rijmethode die zich op de achterhand en niet op de hoofdhouding richt.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

e m kraak schreef op woensdag 22 december 2010, 10:37:


Er is dan ook niets gezegd waardoor ik mijn mening kon wijzigen.


Dat verandert toch niets aan de noodzaak van gebitscheck en -onderhoud?


Waarom zou ik een iets minder dan volslagen debiele DA laten aanrukken als ik voor een kwart van de prijs de paardentandarts/paardengebitsverzorger kan laten komen? Die deze routine elke dag toepast in tegenstelling tot de DA? die al snel zijn toevlucht neemt tot sedatie?
Het woord paardentandarts is ook niet helemaal terecht. Paardengebitsverzorger is beter. En meteen -hoe toepasselijk- een mondvol.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

En gelukkig maar dat deze lieden bestaan, net zoals de Moderne Bekappers. Voor miepjes zoals ik, die niet op eigen houtje durven vijlen aan de hoornige scheefstanden van hun paard.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Wat heb jij een aparte naam, Aoife! Hoe spreek je het uit?