Geen mooie spreuk of mooi filmpje van mij...
FF heel simpel

Hele fijne feestdagen voor iedereen!

Onze daisy heeft ook een constructiefout.

Terwijl Alesko en Sem zich geweldig in de sneeuw amuseren en ook lekker languit gaan liggen om op een stokje te kauwen, kan Daisy zich alleen redden zolang ze flink in beweging blijft. Stilstaan trekt ze niet.

Daisy is niet eens zo'n piepklein hondje. Ze is een kruising tussen dalmatiner en bordercollie, maar wel eentje met korte dunne vacht.
Geboren en getogen in een koeienstal in de winter, ong 7 graden. De andere puppy's van het nest waren vol leven en ondeugd, evengoed. Maar Daisy zat in een hoekje te bibberen. Zowel de keer dat we gingen kijken als toen we haar gingen halen.'
Ze was de enige pup die de kou niet verdroeg.
En dat doet ze nog steeds niet.
Ze ligt zo dicht mogelijk bij verwarming of kachel totdat ze kooktemperatuur bereikt en zodra een zonnestraaltje door het raam naar binnen piept, ligt ze erin.
In de zomer ligt ze in de volle zon.

Tja...ze was natuurlijk zo'n hondje wat je nooit moet uitkiezen volgens welgemeende adviezen. Maar ach... ik heb al een leven lang honden en een trubbelkippetje past er wel bij. Zij had ook een thuis nodig.

OK... nu heeft Rappa dus een onderzoek gehad.

Haar spronggewricht is deels vergroeid. Je zag wat onrust in de knie van hetzelfde been, maar dat was vlgs DA niet echt van betekenis. In de nek zag hij bij de atlas ook een kleine afwijking, maar hij vermoedde dat dar niet tot problemen hoefde te leiden. Hij zou het nog bespreken met zijn collega's tijdens zijn tweewekelijkse bespreking.

Paard liep niet zuiver en was daarnaast verkeerd getraind.

Hij denkt dat ze nog geschikt zal zijn voor recreatie na gedegen training. Die training zou iig belangrijk zijn omdat ze haar lichaam weer op de juiste wijze moet leren gebruiken. Ze is zo scheef als een wokkel.
Hij kan echter niets garanderen.

Wat hem betreft moet ik nu beginnen met sneeuw te schuiven in de wei en aan de hand trainen/longeren tot voorjaar. Dan zadel erop en later opnieuw beginnen met opleiding onder zadel.
Hij vermoed dat ze dan weer redelijk op de been komt, maar het probleem zelf zal uiteraard niet verdwijnen. Ze zal alleen haar lichaam dan beter gaan gebruiken, waardoor ze er minder last van heeft
Maar zekerheid over de uitkomst is er niet.
Het wordt een kwestie van hard werken, continue dat been in de gaten houden en elke maand rapporteren bij DA
Daarnaast heeft hij glucosamine aangeraden

Moet eerlijk zeggen dat ik gisteren een potje heb zitten huilen.
Ik heb echt het gevoel met de rug tegen de muur te staan.
Ik heb noch de faciliteiten, noch de benodigde kennis, en eigenlijk noch de tijd voor een dergelijk strikt programma en toch is dat voor haar de enige mogelijkheid.

Zie er echt als een berg tegenop. Punt is dat bij het wegvallen van bespiering dmv nietsdoen het gewricht meer leidt en het terugkomen voor haar des te moeilijker wordt.

Piet schreef op donderdag 30 december 2010, 11:04:


Neeeeeeeeej, ik wil eerst huilen
Merk gewoon dat het na het gedoe met toontje, amber en tommy allemaal ff teveel wordt.

Lange teugelwerk is ook een optie. De dvd van PB heb ik al een hele tijd en ik heb er ook mee geexperimenteerd. Maar het is best lastig zonder bak. En nu in de sneeuw helemaal een ramp. Eerst maar eens zien dat ik een boer zover kan krijgen dat ie een vlak sneeuw schuift. Liefst iemand die dat wil herhalen na een evt nieuwe fikse sneeuwbui.

Ik heb momenteel een haflingertje hier staan. Geleend. Twee keer mee door het bos gestapt met alleen touwhalstertje en dat ging best goed. Wil hem alleen niet meer rijden zonder zadel want zijn ruggengraat ligt er een beetje bovenop omdat hij erg schraal was en geen rugbespiering had. Maar hij blijft hier tot 1 apr en dan zal ik een keuze moeten maken. Als ik weer met Rappa ga rijden (of iig volop ga trainen) kan ik het hafje niet kopen. Dat wordt gewoon teveel (hafje is ook niet echt goedkoop)
Hafje is wel een heel ongecompliceerd, beetje ondeugend ding. Maar weer wat klein voor mij, wellicht.

ach... kweet het ook allemaal ff niet meer...

Joop ik had je vorige inlage gemist.
Het is geen spat. Een gewrichtsspleet is deels dichtgegroeid en ze loopt dus niet zuiver daardoor.
Vandaar dat ze haar lijf makkelijk verkeerd gebruikt.
(zeker omdat ze lange tijd verkeerd is getraind en daardoor verkrampt is gaan lopen.)

Het zou aangeboren zijn of op jonge leeftijd ontstaan. Exacte oorzaak is nauwelijks te achterhalen.

De ardenner die eerst zou komen is niet doorgegaan. Ik twijfelde al een beetje omdat het niet mogelijk was om haar te kopen als ik dat zou willen. Maar een bijkomend probleem was vervoer. Omdat ze 1000 kilo weegt en niet stil blijft staan op transport, moet ze met een vrachtwagen(tje) worden vervoerd en ik kon hier in de wijde omtrek noch een huurvrachtauto vinden, noch iemand die haar kon vervoeren.

De enige optie was een veestransport wat ook naar de slacht rijdt. Die konden pas over een paar maanden en waren behoorlijk duur.
Zou het hier niet functioneren met het paard of zou ze terug moeten, dan zit ik weer met hetzelfde probleem.

Gezien een kennisje van mij hier in de buurt een haf had die te koop stond, maar die ik ook zo lang mocht lenen (wintertijd verkoopt toch niet) heb ik uiteindelijk daar voor gekozen.

Mijn bak staat er niet bij, maar is een geisoleerde automatische drinkbak, aangesloten op waterleiding, met warmteelement in de sokkel.
Tot nu toe perfect tot -20.
Kouder is het nog niet geweest.

Voor mij beste investering ooit.

idd... alles is onzeker.
Maar om ff op els d'r woorden in te gaan. Het hafje aanhouden als ik met rappa voor een poging ga is geen optie. Trapt echtgenoot niet in.
Paardje is te duur om voor de lol erbij te hebben, terwijl ik alle energie dan in rappa steek.

Ik heb geprobeerd met Rappa te werken in de sneeuw, maar dat gaat het echt niet worden. Ongeacht of het rechtrichten of lange teugelwerk is.
Je zakt gewoon tot voorbij je knieen weg in de sneeuw, de ondergrond is hobbelig door stukken met ijs/aangestampte stukken en je ziet niet wat er onder de sneeuw ligt.
Na 10 minuten worstelen in de sneeuw en tig keer bijna op mijn snuffert gaan, terwijl ik het paard probeer te begeleiden, wat ook al moet worstelen om te doen wat ik vraag terwijl het zelf moet opletten waar het loopt, moest ik met gevoelloze vingertjes, muts voor de ogen en sneeuw in de laarzen er een eind aan knopen,.
No way dat ik het paard op deze manier kan trainen. En die situatie verandert niet tot april
Ik ben op zoek naar een boer om sneeuw te schuiven, maar de meeste hebben rond deze tijd geen tijd/zin en de neus al aardig vol van het schuiven op eigen plak. Moeilijk dus en bij een volgende sneeuwbui heb je weer iemand nodig.

Wachten tot de zomer lijkt de enige optie, maar goed... hoe moet het dan met het onderhouden tijdens een volgende winter?
Ik denk dat ik maar een inzamelingsactie hou voor een binnenbak.

Eigenlijk zou ik het in de zomer wel willen proberen... werken met haar en dan het hafje houden voor de ritjes en ontspanning. Maar ik denk dat mijn echtgenoot mij dan iets anders verteld.

Misschien moet ik daar ook maar een inzameling voor houden

Gott nytt år

Dit was geen 'peut' maar da van paardenkliniek. Volgens hem zijn de andere problemen te danken aan beperkingen in de sprong (mogelijk ook pijn) en daardoor verkeerd gebruik van lichaam.
Theoretisch zou het dus idd moeten opknappen van gerichte training. Daar kan ik in principe wel in meegaan.

Momenteel is dat echter zelfs in stap niet mogelijk. Ik weet dat rechtrichten in stap al veel goed doet, maar ik heb het geprobeerd. Meelopen in halve meter sneeuw met een onderlaag van ijsbrokken, bevroren sneeuw en zachte sneeuw, waarin je het ene moment boven op de sneeuw staat en het andere moment een halve meter wegzakt, is echt niet te doen.
Nog afgezien van het feit dat een paard wat een tot aan de knieen wegzakt ook niet zo makkelijk netjes de voeten kan neerzetten. Al probeerde ze het wel.

Gisteren na tien minuten moeten opgeven. Ik was al drie keer bijna op mijn snufferd gevallen, pijn in heupen en rug omdat je zo nu en dan opeens in een 'gat' zakt met je been, en mijn laarzen bomvol met sneeuw.

Vandaag heb ik het in de schuilstal geprobeerd. Daar kun je een klein beetje doen, maar erg beperkt. Maar momenteel zie ik echt geen andere mogelijkheid om het paard te trainen.
Denk dat de juiste omstandigheden en de juiste training haar echter wel zou kunnen helpen

Beetje laat, maar ook ik sluit me bij de voorgangers aan.
Beste wensen voor 2011 en bedankt voor de fijne informatiebron, hier op het net.

Ans heeft gelijk. Er zijn röntgen foto's gemaakt.
Interessant trouwens die foto's. Bij rappa is de onderste gewrichtsspleet voor 2/3 dicht.
DA kende niet de oorzaak, maar zei wel dat het geen spat was.
Misschien idd dan cindy eens mailen.

Ben hoe dan ook erg in verwarring momenteel
De betreffende arts staat hier bekend als een nuchtere, maar ook zeer deskundige man, die zich doorlopend bijschoolt. Hij overlegt de alle foto's die hij maakt elke twee weken met 6 collega's om er zeker van te zijn dat hij niets mist. Dat is met de foto's van Rappa overigens nog niet gebeurd.

Van dressuur en trainen heeft hij echter een erg ouderwetse opvatting in die zin van kop omlaag dwingen, desnoods met bit en flink laten werken op de cirkel.
Mijn opmerking dat Rappa al twee jaar flink heeft gewerkt met gedwongen kop omlaag en dat hij zelf de conclusie trok dat ze verkeerd in getraind, veranderde daar niet veel aan.

Ja, ze is verkeerd getraind, scheef en krampachtig; ja, je moet laag en rond rijden, maar eerst 2 -3 maanden flink aan de longe laten werken met veel overgangen en galop.(type rondslingeren aan de longe)


Ik heb eerder wel wat rechtrichtoefeningen in stap gedaan(voor de sneeuw) en had wel het gevoel dat ze daar soepeler van werd. Maar dat was alleen buiging in stap en klein drafje.
Momenteel is dat dus vrijwel onmogelijk.

Christel geeft aan dat rechtrichten/juiste training wel kan helpen. Kan ik mij ook wel iets bij voorstellen.
Maar goed.... je snapt dat de verwarring voor mij nu compleet is.

Overigens denk ik zelf dat de sneeuw geen goed doet aan haar gewrichtproblemen. Voor Tommy en Amber was de vele sneeuw vorig jaar het begin van het einde.

Oh trouwens... wat ik ook niet goed begrijp.
Rappa heeft ook last van haar knieen achter en op de foto's was daar wat onrust te zien, maar vlgs da niet ernstig en niet verantwoordelijk voor het niet zuiver lopen?
Maar lijkt me wel gevolg van overbelasting door probleem in spronggewricht?

In de nek/atlas, zag hij ook een kleine afwijking, maar volgens hem ook niet ernstig.
Dat zou hij nog met zijn collega's overleggen

Ik heb de foto's zelf niet. Dat wordt hier eigenlijk niet gedaan.

ja, wil ik ook doen. Ff hier op het forum vragen hoe dat zit
(ook ziekenhuizen en huisartsen zijn daar hier erg onwillig in)

Heb cindy ook al gemaild.
Ik weet het zo stilaan echt niet meer dus idd... second opinion lijkt me op zijn plaats.

Daarnaast valt het wel onder een verborgen gebrek, dus kan ik het wellicht op de verkoper verhalen. Ik wil het beste voor Rappa en ze gaat ook niet terug. Maar als ik het teveel betaalde geld terug kan vorderen (ze is tenslotte officieel veel minder waard dan ik ervoor heb gegeven) kan ik daarvoor wellicht het hafje aanhouden en rappa dat geven wat ze nodig blijkt te hebben

Tegenlijk vind ik het ook lullig ten opzichte van de verkoopster, die niet wist dat rappa iets had...
Nja... we zullen zien.

Ans Jondral schreef op zondag 2 januari 2011, 11:44:


Ik heb haar al gevraagd. Ze zou welkom zijn hoor, maar wellicht kan ze ook al veel aan de foto's zien.

Wat doe jij momenteel met je paard?