Vandaag ben ik verwend met het ultime kerstkado: "in the trenches" van Pete Ramey.
Natuurlijk direct begonnen met kijken!!! Tot mijn grote verbazing begint de serie met een case die exact lijkt op de case die Piet presenteert.
Ook sprake van deformatie van P3, incl. "skitip".
Pete is voorzichtig in zijn prognose voor deze gevallen: als het paard het aangeeft te willen en de eigenaar ook, dan is hij ook bereid het te proberen.
Ik heb het stukje nog maar 1 keer bekeken.
Als er belangstelling is, wil ik wel notities maken en het verhaal samenvatten voor hier op het forum.

Mooi is dit he?
De opvoeding van je veulen begint met bij zijn geboorte, maar eigenlijk al bij de omgang met zijn moeder. Dat zie je hier goed geillustreerd.

Het advies dat Pete Ramey mensen meegeeft is dat je min. 2 uur per 24 uur de schoenen uit moet doen om de hoeven te luchten en te laten drogen.
Da's dus niet zo heel lang. Zou je ook overdag kunnen proberen.
Zelf geen ervaring met hoefschoenen 24 p/d. De mijne liep er halve dagen mee.

Piet schreef op zondag 6 februari 2011, 17:34:


Soms Piet, heel soms................dan kan ik de aandrang om te reageren niet weerstaan.
Waarom moet je toch bij iedere gelegenheid je afkeer over "wijken voor druk" ventileren?
Uit het antwoord van Aoife maak ik op dat ze heel goed bezig is.
Don't avoid your problems but fix them, dat geldt voor mens en paard.
Een paard dat het vertrouwen heeft verloren in werken met druk kun je heel goed helpen door hem te laten zien dat een "lange arm" niets is om bang voor te zijn.

Ik denk dat je bedoelde te reageren op Aafke's bericht ??!!

Piet schreef op maandag 7 februari 2011, 7:50:


Piet, bedankt dat je zo uitgebreid hebt gereageerd op mijn bericht.
Ik persoonlijk vind het geen probleem om een vreemd paard te confronteren met dingen zoals een carotstick. Die wordt in bovenstaande alleen maar gebruikt om te testen waar het paard problemen mee heeft. Ook het aanraken (misschien zelfs vastpakken) van de manen wekte reacties op.
Als je in staat bent die reacties te lezen (zoals Aoife dat deed) hoef je dingen niet te forceren (zoals jij je in gedachten voorstelt).
Aoife heeft in mijn beleving het juiste gedaan: haar paard gelezen en om hulp gevraagd.
En je opmerking: "niks druk, niks slaan, samenwerking..." waar heeft zij die regel dan overtreden? Je paard lezen, daarna analyseren wat er mis is en daarna op gepaste wijze een oplossing zoeken, is dat niet goed?
Je gaat voor mijn gevoel wel heel respectloos met haar hulpvraag om door haar benadering voor het gemak maar gelijk te schakelen aan een eerste stap op het pad naar verdoemenis.
Ik ben er van overtuigd dat dit paard op een respectvolle, zelfs tedere manier geholpen kan worden om zijn/haar vertrouwen in de mensen weer terug te krijgen, ook door Parelli.
Het eist inzet, inlevingsvermogen en geduld, maar is dat ook niet zo bij clickertraining?

http://www.youtube.com/watch?v=01G7emg-pYA&feature=feedrec_grec_index
sorry, een beetje spammmen.

Mag duidelijk zijn dat in alle gevallen het paard de tijdlijn bepaald.
Ook bij Parelli!
En dat je je benadering bepaalt n.a.v. de reacties van je paard.
Mijn reactie : "ik denk dat je goed bezig bent" moet je lezen als commentaar op het feit dat Aoife haar paard leest, nadenkt en hulp zoekt.
Iedereen die open staat voor het welzijn van zijn paard zal begrijpen dat je dit paard niet onder dwang moet desensibiliseren.
Uiteindelijk, nadat er een vertrouwensband is, kan dat vertrouwen in moeilijke situaties op de proef gesteld worden.
Parelli level 1: spend undemanding time with your horse.
Parelli level 1: take the time it takes, so it takes less time.
Parelli level 1: the horse is always in charge of the timeline.
Parelli level 1: horses teach humans, humans teach horses.
Voor de rest: ik vind clickeren GEWELDIG!!!!!

Hallo Ilona,
Je kunt altijd een traielr van ons lenen.
Ik heb inmiddels een goede 1,5 paards en een goede 2- paards.
Dus als de nood aan de man komt..........:))

Neuuhh, ik verdwaal al in mijn eigen achtertuin...........

Myriam schreef op donderdag 21 april 2011, 8:55:


Myriam, ik begrijp hieruit dat je paard een graaskorf om heeft voor de eerste keer?
Als je nagekeken hebt of alles goed zit en de korf ruim genoeg is, is mijn advies: draai je om, ga helemaal iets anders doen en wacht af.
Ik heb inmiddels 3 graaskorvers en bij allemaal duurde het even voordat ze het idee, dat ze in het vervolg een paard-met-een-graaskorf-om zouden zijn, aankonden ( ).
Er ging er eentje heel verongelijkt in een hoekje staan simmen, hij had het idee dat zijn leven volledig voorbij was, maar ook hij steekt nu elke morgen onbevangen zijn hoofd in de korf om datgene te gaan doen wat hij het liefste doet: de hele dag grazen.
Ik geef toe, het begin is niet leuk. Ik had er zelf ook moeite mee. Maar dat is nu over als ik zie hoe goed de paarden er mee omgaan.