MarshaBart schreef op zondag 2 januari 2011, 10:54:


Ik bedoel inderdaad dat een wei, mits de mest verspreid is geweest of verwijderd, na smelten van een pak sneeuw weer in zijn geheel door paarden wordt gebruikt. Dus ook het lange gras dat bleef staan op mestplekken wordt weer aantrekkelijk. Ik ben daarom elk jaar blij met een pak sneeuw, maar zoals in 2010 hoeft nou ook weer niet, ik geloof dat we 8 x sneeuw hebben gehad.

Sandra van Bommel schreef op zondag 2 januari 2011, 11:21:


Ah, sorry, niet meer alles nog eens goed gelezen.


Toch eens aan de DA vragen hoe hij fysiotherapie voor mensen dan ziet. Ik vraag me altijd af hoe men voor paarden er zo'n volstrekt onlogische visie op na kan houden. Stalrust en lichamelijk mishandeling zijn nog vaak hoofdingredienten van de adviezen. Voor andere dieren en mensen nooit.

Sandra van Bommel schreef op zondag 2 januari 2011, 11:23:


foto's opvragen, ze zijn jouw eigendom. Tegenwoordig zijn ze bovendien digitaal, dus komen met de mail. Je hebt ze nodig voor 2e opinion.

Piet schreef op zondag 2 januari 2011, 12:00:


De sneeuw blijft pas extra goed liggen als de vorst in de grond zit. Door de isolatie door een dik pak sneeuw warmt de grond weer op. Als de grond heel diep bevroren is gaat het misschien niet meer op, omdat de tijd dat de grond nodig heeft om op te warmen te lang is en de sneeuw intussen al weer gesmolten. Het gras groeit niet hard onder de sneeuw, maar het groeit wel.

Nils Vellinga schreef op zondag 2 januari 2011, 13:40:


Grassen stoppen ongeveer bij +5, net als veel andere inheemse planten. Per plant kan de groeikurve in relatie met temperatuur verschillen. Deze winter is nogal koud, maar tijdens een kwakkelwinter groeit gras het hele jaar door, alleen de snelheid is erg verschillend. Onder de sneeuw kan de grasmat mooi herstellen, mits er geen paarden op lopen.
Als je gras wil zaaien is 5 graden te koud, je hebt temperaturen boven de 10 nodig om kiemplantjes te laten opgroeien.

opmerkelijk dat een ijzervrije hoef toch als ideaal wordt beschouwd op die website..... er is nog hoop

Het ziet er nogal onschuldig uit en als je paard gewoon loopt zou ik me maar geen zorgen maken.

Sandra van Bommel schreef op zondag 2 januari 2011, 20:08:


Het is maar hoe je de zaak bekijkt: juridisch, moreel, of praktisch. De oude eigenares heeft door onkunde Rappa benadeeld dus ze is wel verantwoordelijk. De vraag is wat je ermee gaat doen. Ik zou het haar wel goed inpeperen (heb je gedeeltelijk al gedaan ivm het volgende paard). Gaat deze dame gewoon door met paarden naar de knoppen te rijden of gaat zij nu leren en studeren en de volgende keer met meer beleid aan het werk? Als deze dame met deze methodes de dressuur in wil gaan er nog meer slachtoffers vallen.

Spijtig, het is altijd moeilijk zo'n geliefd huisdier te moeten missen. Niet lang geleden vond ik onze kat dood, het lijkt op jouw verhaal. Ik vond hem gewoon liggend naast de hooizoldertrap waar hij altijd op en afsprong.. Niks aan hem te zien verder, alsof hij daar gewoon was gevallen en overleden. Toch was het een ernorm handige kat, en sterk, pas 14 jaar. Sterkte, en een goed jaar toegewenst.

Christel Provaas schreef op maandag 3 januari 2011, 14:24:


Weet ik wel, maar elke persoon die je kan overtuigen dat het beter kan is er 1.
Ik ken iemand al van toen ik zelf nog heel jong was en begon met paardrijden, 5 jaar. Deze vrouw rijdt het ene paard na het andere naar de knoppen en die laat ze dan inslapen, vroeger liet ze ze naar de slacht brengen. Zij vindt dat ze echt pech heeft, en ik opperde eens dat het misschien aan haar en haar methodes lag en liet haar mijn paarden zien die allemaal 100% rad lopen, juist ook degenen die aan de dood ontsnapt zijn. Zij vindt dat ik gewoon geluk heb, heb ik natuurlijk ook want ik heb veel meer paarden en veel lagere DA rekeningen (2010 - 0€ ) en op de kliniek ben ik helemaal nog nooit geweest.

Als je slim bent koop je meteen genoeg voor het hele jaar, 1e snede goed hooi is het allerbeste voer naast een grote wei met genoeg gras natuurlijk.

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 januari 2011, 18:23:


Ik denk dat je helemaal geen extra koolhydraten moet voeren aan paarden bij vorst, want een paard moet cellulose eten en omzetten in vluchtige vetzuren om zijn systeem gaande te houden.


Er zijn ook mensen die zweren bij omgedraaide hoefijzers.


Toch liever niet doen.


Weet je waarom zoveel paarden en ponies volgens mij tijdens de kou zo'n last hebben van HB: door te weinig beweging en verkeerde voeding. Met de kou bewegen veel paarden nog minder dan anders, de grond is te hard, de paddocks zijn te klein, en de mensen gaan liever bij de kachel zitten dan dat ze de paarden een paar uur laten lopen. Mensen krijgen in de winter ook al gauw te weinig beweging. Mijn advies is: ga met de honden en de paarden op stap, zo veel mogelijk uren per dag, dan vaart iedereen er wel bij.
Hier galoperen de chronische HB ponies de winter in ieder geval gewoon rond, het is juist in voor en najaar dat er problemen ontstaan.

marjolijn schreef op maandag 3 januari 2011, 16:11:


Hyperglykemie toch niet bij insuline resistentie


Wilde ponies worden niet chronisch hoefbevangen. Worden ze wel eens bevangen gaat het vanzelf over omdat ze verder trekken en weer normaal gaan eten. Tenminste zo is het door Jackson en Ramey beschreven. Het probleem dat wij hier creeeren met de paardachtigen is dat ze insuline resistent worden en dus chronische klachten krijgen. Het is juist door de ongeneeslijke IR dat er steeds gevaar is van recidieven.

Natasja Meersman schreef op maandag 3 januari 2011, 19:04:


Ik heb nooit problemen gehad met bietenpulp, zelfs niet als ik het geef aan HB ponies. Eventueel mengen met wat grasbrok.

Nils Vellinga schreef op maandag 3 januari 2011, 19:59:


Fructaan ontstaat als gras niet kan groeien door nachtvorst of grote droogte. De eerste snede wordt gemaakt als het gras zaad heeft. Tegen die tijd vriest het niet meer. Meestal is het ook nog niet extreem droog in juni. Eerste snede hooi is dus meestal laag in fructaan.


Liefst pas hooien als het zaad van het gras is uitgevallen.