joop schreef op donderdag 6 januari 2011, 10:33:


Jij hebt ook maar een halve zin nodig hé?
Ik heb niks gezegd.

De eerste minuut dat ik dat paard zag, heb ik meteen gezegd dat hij minstens 20 was.
(Wat een stiekeme blik op zijn tanden mij ook bevestigden)
Dat werd door de eigenaren ontkend.
Het paard zou er gewoon zo hebben uitgezien omdat hij uit een situatie kwam waarin hij verwaarloosd werd. Ze hadden hem na aankoop op een manage gezet waar hij nooit op de weide kwam, de hele dag in de stront stond. En voor enige beweging volledig afhankelijk was van dat meisje die een keer of 3 per week met hem ging rijden. (Was een eind uit de buurt dus ze was van haar ouders afhankelijk om haar te brengen.) Voor hij daar had gestaan, zou hij er naar verluid veel beter hebben uit gezien.
Die mensen wisten trouwens zelf wel dat de situatie heel slecht was voor hun paard, maar gaven aan dat ze geen alternatief wisten.
(Het meisje kwam toen al bij ons op stal omdat ze de pony van een stalgenootje verzorgde.)
Toen bij ons toevallig een stal vrij kwam, is hij bij ons komen staan.
Hij kwam hier toe, vel over been, schimmel, rotstraal, helemaal gestresd,...
Hij is afgelopen zomer al behoorlijk opgeknapt en weer helemaal vrolijk en relaxed!

Aoife Berserik schreef op donderdag 6 januari 2011, 11:37:


Ach ach, das nu ook weer niet nodig.

Het is vooral onwetendheid.
Nu ze dat paard elke dag buiten zien staan, hebben ze ook echt wel door dat hij hier gelukkiger is.
En krijg ik zelfs onder mijn voeten als ik s'morgens te lang in mijn bed steek, waardoor hun paard te laat buiten staat, naar hun zin.
Er is nog hoop hoor.

En de financiële kant, tja... Ik kan voor hen de rekening niet maken hé.
Moeders heeft 3 kinderen met hobby's en wensen en die elke dag eten nodig hebben.
Geheel onbegrijpelijk dat ze haar gezin laat voor gaan, vind ik het dan ook niet.
Soit, doet eigenlijk ook niet ter zake.
Paard moet gewoon een nieuwe baas, das al.

Dan, nog wat relevante info.
Ik heb net nog even een telefoontje gedaan naar de eigenaren.
Als er interesse is, mag het paard wel degelijk per direct weg.

Ivm vervoer.
De eigenaresse heeft zelf geen vervoer.
Maar ze gaf wel net aan de telefoon aan dat ze wel bereid zou zijn om bijvoorbeeld tegemoet te komen in de kosten van bijvoorbeeld de benzine.
Omdat ze inderdaad begreep dat het voor een eventuele nieuwe eigenaar ook niet vanzelfsprekend is om zo'n eind te rijden voor een ouder paard.
Maar daarbij had ze het wel over 1 tank ofzo, ritje van een paar uurtjes.
Een rit naar Zuid-Frankrijk bekostigen was wat teveel van het goede...

muriel schreef op donderdag 6 januari 2011, 11:53:


Huh heus?
Mijn Puzzle is 2 weken geleden naar Nederland verhuisd.
(Ja, ik zit tegenwoordig behoorlijk in de weggeef-business )
Die hebben we gewoon op de trailer gemikt, papiertjes aan de nieuwe eigenaar gegeven en de weg op.
En zij schrijven hem nu zelf in Nederland over op hun naam. Dat was op voorhand ook allemaal nagevraagd bij stamboeken enzo en er was niemand die iets gezegd heeft over papieren die op voorhand geregeld moesten worden.

joop schreef op donderdag 6 januari 2011, 11:58:


Alsof iemand er iets aan zou doen?
Daar komt genoeg volk over de vloer en als daar er al niemand over valt?
Neeje, ik krijg de politie aan de deur omdat mijn 2 zielige pony's in de winter buiten lopen

Die mensen vertelden trouwens dat ze vermoeden dat hun paard geen eten meer had gekregen zodra ze daar het nieuws hadden gemeld dat hij zou verhuizen.
Want dat het de laatste weken voor zijn vertrek wel héél hard ging met afvallen.
Ze zijn hem dan nog vroeger gaan halen dan aanvankelijk gepland.

Unartica schreef op donderdag 6 januari 2011, 12:27:

Ach, laten we nog niet op de feiten vooruit lopen.
Tot nu staat dat jonge paard nog gewoon in de opfok tussen zijn vriendjes.
In het voorjaar komen hij en een kuddegenootje van hem samen hierheen. (Andere stalgenoot heeft haar jonge paard in dezelfde kudde staan.)
En dan zullen ze er inderdaad wel wat dingen mee gaan doen. Maar dat wil daarom nog niet zeggen dat ze er binnen de maand bovenop zullen zitten.
De ruiter is daarbij ook nog een kind, dat het allemaal nog moet leren en het paard een uit de kluiten gewassen BWP'er.
Zo hard zal die in het begin dus sowieso al niet moeten werken.
En daarbij, wij hebben nu 2 paarden minder, misschien dat we deze zomer wel ergens wat gras over hebben enkele maanden voor zo'n 2 jonge beesten.

Verder staan die mensen best open voor suggesties hoor.
Sinds hij bij ons staat, is het oude paardje er al stukken op vooruit gegaan en die mensen kijken er ook al niet meer hetzelfde tegenaan als 6 maanden geleden.
Maar Rome is ook niet in 1 dag gebouwd.
En tegen financiële argumenten, kan ik ook niks inbrengen.
Ik kan niet in hun portemonnaie kijken.
Mensen beseffen op voorhand ook vaak gewoon niet wat zo'n paard kan kosten.

Mijn weidebuurvrouw bijvoorbeeld.
Dat is een vrij nieuwe paarden-eigenaresse en ze heeft een hoefbevangen haflinger.
En die heeft wel eens verzucht tegen mij dat ze de kosten de pan uit vond swingen.
Uiteindelijk bleek ze het over 400 euro te hebben, die ze al besteed hadden aan dierenarts, medicatie en bekappen.
Tot ik haar vertelde wat ik zo doorgaans kwijt ben aan mijn merrie op jaarbasis.
Of wat het gekost heeft om Jamaica proberen te helpen etc...
Toen sloeg de buurvrouw ook wit weg hoor... Dat had ze niet verwacht.

Peter Donck schreef op donderdag 6 januari 2011, 12:11:


Fan van 'Dexter' Peter?

(Haha, ik anders wel )

Je krijgt er zelfs een ster voor

Aoife Berserik schreef op donderdag 6 januari 2011, 13:20:


Ja, das zeker te begrijpen.

Maar dat gaat hier een behoorlijk dure affaire worden, heb ik al in de gaten.
40 douanekosten, 70 péage en dan nog zo'n 200 euro benzine kosten?
Dan zit je al boven de 300 euro.

No way dat iemand dat gaat willen betalen
En ik heb dat ook niet zomaar rond slingeren.
(Alhoewel mijn zusje net zei, dat ze anders wel zin had in een weekendje Ardèche. )

Soit, komt tijd komt raad, zoals Sandra in een ander topic al zei...
Ik houd jullie op de hoogte.

Cindy Helms schreef op donderdag 6 januari 2011, 20:54:


Daar ben ik het niet helemaal mee eens Cindy.
Als ik bijvoorbeeld zelf aan mijn Puzzle denk.
Ik was echt wel gek op die pony. Stapelverliefd geworden op een foto.
Nog verliefder als ik hem in levende lijve zag.
En elke dag opnieuw als ik hem op mijn weide zag staan, all over again.
Van karakter eigenlijk leuker dan Tempête, fijner om te trainen, meer respons, mooier ook en expressiever,...
Zeker toen hij jonger was, heb ik er echt wel met momenten van genoten om hem dingen te leren. Instant resultaat en soms echt wel kicken om te merken dat je hem op 10 minuten van angst naar totaal vertrouwen kon krijgen. Opleren ook, opstappen en wegrijden.
En het was nog wederzijds ook. Hij liet zich alleen vangen en aanraken door mij en mijn zusje. Naar iedereen die hij niet kent of die hij niet leuk vindt wantrouwig. En als hij ons zag: oortjes omhoog en hinnik "Baasje!!!!!"
Behoorlijk onpraktisch zo'n eenkennige pony, maar stiekem ook héél leuk.
En toch, geen pony voor mij.
En na bijna 4 jaar heeft hij nu een nieuw baasje.

Tempête daarentegen, heb ik 2 jaar oorlog mee gehad.
Ik kon haar achter het behang plakken, meer dan 1 keer per week.
Ik ben bont en blauw geweest door dat paard, met krukken mogen rond huppelen, als voetmat gebruikt (letterlijk), 6 maanden achter een touwtje gesleept toen mevrouw boxrust had en moest stappen, meer dan eens de grond van dichtbij mogen bekijken, etc... Je kreeg daar niks van terug. Niet bijzonder aanhankelijk, ook niet mooi ofzo.
En ik vind haar nog steeds niet het meeste aimabele paard.
Hey, maar wel mijn paard!
En ik ben voor haar ook wel haar baasje, geloof ik. Ik denk toch, dat ze wel weet dat ze bij mij hoort. Maar t'is nou niet dat ze dat laat merken zoals Puzzle.

Met de rest van je post ben ik het trouwens wel eens.
Puzzle lag niet echt in mijn bovenste schuif. Hij moest het afleggen tegen Pête en dat vond ik hoe langer hoe zieliger voor hem.

Cindy Helms schreef op donderdag 6 januari 2011, 21:43:


Nee, toch niet hoor.
Ik geloof dat ik meer 'een klik' had met Puzzle dan met Pête.
Ik vraag me soms zelfs nog af of ik er überhaupt een klik mee heb.
Maar die schuifjes staan daar blijkbaar los van?

Cindy Helms schreef op donderdag 6 januari 2011, 21:55:


Zit je me nou uit te lachen?

Soit, ik zal wel iets heel doms zeggen?
Maar ik blijf er toch bij hoor.
Moest Pête mijn verzorgpaard niet geweest zijn, ik had haar nooit gekocht.
Enige reden waarom ik dat toen wel gedaan heb, was omdat ik het beu was dat mijn verzorgpaarden steeds verkocht werden. En ik had toen toevallig het geld.
Puzzle daarentegen, dat was de pony waarvan ik al droomde sinds ik 6 jaar was.

Ha 'nukkig', zo is ze nog nooit genoemd.
Ik zal het haar zeggen

Ok, dat jij er anders tegenaan kijkt dan ik.

Maar je schreef dit:

Cindy Helms schreef op donderdag 6 januari 2011, 20:54:


En daar ben ik het dus echt niet mee eens.
Hoe kan je dat nu weten?
Ik had alleszins nooit gedacht dat dat 'nukkig' geval van een Tempête de reden zou worden, waarom ik mijn 'droompony' de deur uit zou doen.
Ik heb dat beest met momenten behoorlijk verwenst, gehaat zelfs.
Niet bepaald liefde op het eerste gezicht.

Peter Donck schreef op vrijdag 7 januari 2011, 8:20:


Ha, je schreef iets over demonteren

http://www.youtube.com/watch?v=R6_qsTCBns8&translated=1
http://nl.wikipedia.org/wiki/Dexter_%28televisieserie%29

Sterretje heb je niet van mij gekregen hoor.
Je hebt zelf ook een fan.

Christel Provaas schreef op vrijdag 7 januari 2011, 8:36:


Het speelde voor een groot deel mee.
Tijd, geld zulke dingen ook natuurlijk. Maar ik was altijd meer geneigd om dat te investeren in Pête ipv Puzzle.
In principe hoefde Puzzle ook niet echt weg. Ik heb de plek en hij liep niet in mijn weg.
Maar hij heeft iemand nodig die hem wel voor laat gaan op al de rest.
Met dat Jam gestorven is drong dat plotseling nog meer tot mij door.
Wat mijn zus voor Jam deed, zou ik zo ver gegaan zijn voor Puzzle?
Het antwoord daarop was 'nee'.
En hoe je het ook draait en keert, dat is niet eerlijk.

Dat is nu met Mandy ook zo hoor. Maar dat is een ander verhaal.
Mandy had een plek nodig en iemand die voor haar zorgt. Maar daar zijn duidelijke grenzen aan. Ik heb haar best graag, maar ze moet het zelf doen.
Mandy is ook een heel ander type pony dan Puzzle, met een andere geschiedenis.
Zij is nooit iemands nummer 1 geweest en wordt ongemakkelijk van teveel aandacht.
Die staat hier best op haar plek.

Peter Donck schreef op vrijdag 7 januari 2011, 11:47:


Haha, dat went.
Ziek, dat is het. (Ok, en ook behoorlijk grappig )