Aoife Berserik schreef op donderdag 6 januari 2011, 13:20:


Ja, das zeker te begrijpen.

Maar dat gaat hier een behoorlijk dure affaire worden, heb ik al in de gaten.
40 douanekosten, 70 péage en dan nog zo'n 200 euro benzine kosten?
Dan zit je al boven de 300 euro.

No way dat iemand dat gaat willen betalen
En ik heb dat ook niet zomaar rond slingeren.
(Alhoewel mijn zusje net zei, dat ze anders wel zin had in een weekendje Ardèche. )

Soit, komt tijd komt raad, zoals Sandra in een ander topic al zei...
Ik houd jullie op de hoogte.

Cindy Helms schreef op donderdag 6 januari 2011, 20:54:


Daar ben ik het niet helemaal mee eens Cindy.
Als ik bijvoorbeeld zelf aan mijn Puzzle denk.
Ik was echt wel gek op die pony. Stapelverliefd geworden op een foto.
Nog verliefder als ik hem in levende lijve zag.
En elke dag opnieuw als ik hem op mijn weide zag staan, all over again.
Van karakter eigenlijk leuker dan Tempête, fijner om te trainen, meer respons, mooier ook en expressiever,...
Zeker toen hij jonger was, heb ik er echt wel met momenten van genoten om hem dingen te leren. Instant resultaat en soms echt wel kicken om te merken dat je hem op 10 minuten van angst naar totaal vertrouwen kon krijgen. Opleren ook, opstappen en wegrijden.
En het was nog wederzijds ook. Hij liet zich alleen vangen en aanraken door mij en mijn zusje. Naar iedereen die hij niet kent of die hij niet leuk vindt wantrouwig. En als hij ons zag: oortjes omhoog en hinnik "Baasje!!!!!"
Behoorlijk onpraktisch zo'n eenkennige pony, maar stiekem ook héél leuk.
En toch, geen pony voor mij.
En na bijna 4 jaar heeft hij nu een nieuw baasje.

Tempête daarentegen, heb ik 2 jaar oorlog mee gehad.
Ik kon haar achter het behang plakken, meer dan 1 keer per week.
Ik ben bont en blauw geweest door dat paard, met krukken mogen rond huppelen, als voetmat gebruikt (letterlijk), 6 maanden achter een touwtje gesleept toen mevrouw boxrust had en moest stappen, meer dan eens de grond van dichtbij mogen bekijken, etc... Je kreeg daar niks van terug. Niet bijzonder aanhankelijk, ook niet mooi ofzo.
En ik vind haar nog steeds niet het meeste aimabele paard.
Hey, maar wel mijn paard!
En ik ben voor haar ook wel haar baasje, geloof ik. Ik denk toch, dat ze wel weet dat ze bij mij hoort. Maar t'is nou niet dat ze dat laat merken zoals Puzzle.

Met de rest van je post ben ik het trouwens wel eens.
Puzzle lag niet echt in mijn bovenste schuif. Hij moest het afleggen tegen Pête en dat vond ik hoe langer hoe zieliger voor hem.

Cindy Helms schreef op donderdag 6 januari 2011, 21:43:


Nee, toch niet hoor.
Ik geloof dat ik meer 'een klik' had met Puzzle dan met Pête.
Ik vraag me soms zelfs nog af of ik er überhaupt een klik mee heb.
Maar die schuifjes staan daar blijkbaar los van?

Cindy Helms schreef op donderdag 6 januari 2011, 21:55:


Zit je me nou uit te lachen?

Soit, ik zal wel iets heel doms zeggen?
Maar ik blijf er toch bij hoor.
Moest Pête mijn verzorgpaard niet geweest zijn, ik had haar nooit gekocht.
Enige reden waarom ik dat toen wel gedaan heb, was omdat ik het beu was dat mijn verzorgpaarden steeds verkocht werden. En ik had toen toevallig het geld.
Puzzle daarentegen, dat was de pony waarvan ik al droomde sinds ik 6 jaar was.

Ha 'nukkig', zo is ze nog nooit genoemd.
Ik zal het haar zeggen

Ok, dat jij er anders tegenaan kijkt dan ik.

Maar je schreef dit:

Cindy Helms schreef op donderdag 6 januari 2011, 20:54:


En daar ben ik het dus echt niet mee eens.
Hoe kan je dat nu weten?
Ik had alleszins nooit gedacht dat dat 'nukkig' geval van een Tempête de reden zou worden, waarom ik mijn 'droompony' de deur uit zou doen.
Ik heb dat beest met momenten behoorlijk verwenst, gehaat zelfs.
Niet bepaald liefde op het eerste gezicht.

Peter Donck schreef op vrijdag 7 januari 2011, 8:20:


Ha, je schreef iets over demonteren

http://www.youtube.com/watch?v=R6_qsTCBns8&translated=1
http://nl.wikipedia.org/wiki/Dexter_%28televisieserie%29

Sterretje heb je niet van mij gekregen hoor.
Je hebt zelf ook een fan.

Christel Provaas schreef op vrijdag 7 januari 2011, 8:36:


Het speelde voor een groot deel mee.
Tijd, geld zulke dingen ook natuurlijk. Maar ik was altijd meer geneigd om dat te investeren in Pête ipv Puzzle.
In principe hoefde Puzzle ook niet echt weg. Ik heb de plek en hij liep niet in mijn weg.
Maar hij heeft iemand nodig die hem wel voor laat gaan op al de rest.
Met dat Jam gestorven is drong dat plotseling nog meer tot mij door.
Wat mijn zus voor Jam deed, zou ik zo ver gegaan zijn voor Puzzle?
Het antwoord daarop was 'nee'.
En hoe je het ook draait en keert, dat is niet eerlijk.

Dat is nu met Mandy ook zo hoor. Maar dat is een ander verhaal.
Mandy had een plek nodig en iemand die voor haar zorgt. Maar daar zijn duidelijke grenzen aan. Ik heb haar best graag, maar ze moet het zelf doen.
Mandy is ook een heel ander type pony dan Puzzle, met een andere geschiedenis.
Zij is nooit iemands nummer 1 geweest en wordt ongemakkelijk van teveel aandacht.
Die staat hier best op haar plek.

Peter Donck schreef op vrijdag 7 januari 2011, 11:47:


Haha, dat went.
Ziek, dat is het. (Ok, en ook behoorlijk grappig )