Zijn been behandelen is goed, maar je behandelt een symptoom. Er is een diepere oorzaak voor dit symptoom en dat is verminderde weerstand... Weerstand komt vanuit de darmen, vanuit de darmflora.

De oosterse geneeskunde zegt: Huid - probleem is heel vaak dikkedarm-probleem... Zeker als je paard in het verleden zoveel 'onverklaarbare' en andere gezondheidsproblemen heeft gehad, en hij bijgevolg lustig zal zijn ingespoten met allerlei chemische medicatie en AB, lijkt het me super belangrijk om hem nu probiotica te geven. AB ruïneert de darmflora.

Als ik jouw paard in mijn kudde lopen had, zou ik 'm een stevige kuur probiotica geven en alles doen om zijn lever te ontgiften. Onder andere ongeplette spelt is hierbij heel goed, verse artisjok en venkel en ramenas... Het been zou ik behandelen met pure teatree of lavendelolie. Tea tree is het wondermiddel van de aboriginals, heel krachtig, puur natuur en niet schadelijk voor het milieu of de mens. En dan bewegen... Laten werken, zodat hij zweet en via de huid een deel van zijn afvastoffen uit de lever kan kwijtspelen.

Succes

Hé allemaal!

Ik wil even een berichtje wijden aan de 'afgedankte paarden' die wij met onze vzw heel regelmatig hier in de advertenties ter adoptie plaatsen. Er komen nogal eens 'kritische' noten omtrent ... en bij deze wil ik onze werking even in het juiste daglicht stellen.

We krijgen dagelijks -tig aanvragen voor opname of hulp bij herplaatsing van paarden die wegens wat voor absurde reden dan ook worden 'afgedankt'... Op die aanvragen antwoorden wij heel beleefd dat we niet meedoen aan een 'commerce' waar een oude stakkerd wordt gedumpt om plaats te ruimen voor een 'nieuwe' (lees: 'nog niet verpeste'). We vinden dat ieder mens die ooit de keuze heeft gemaakt om een dier in zijn 'familie' op te nemen, daarvoor verantwoordelijk blijft, tot dat 'familielid' zijn laatste adem uitblaast... en dit bij voorkeur op een zo natuurlijk mogelijke manier, zonder teveel nodeloze tussenkomst van het menselijk ego.

Onze absolute voorrang bij herplaatsingen gaat uit naar paarden, die om een heel grondige reden niet meer bij hun eigenaars kunnen blijven. 'Fiets is versleten' is geen grondige reden. Maar er zijn wel andere redenen, die jou en mij kunnen overkomen, en waarvoor er wel hulp welkom is bij het zoeken naar een oplossing.

Ik begrijp de frustratie rond het 'tweedekanspaarden'-gegeven... Ook wij zijn vaak heel erg gedemotiveerd en gefrustreerd als we de zoveelste mail lezen van iemand die zijn paard niet meer ziet staan en hem dan maar weg wil doen... Eigenlijk is het in zekere zin nog knap dat deze mensen ons contacteren, op zoek naar een goede nieuwe thuis, in plaats van het beest ineens mee te geven met het 'oudhuisvuil'. Maar er is inderdaad nog heel veel werk aan de winkel en mensen moeten meer bewust worden van hun verantwoordelijkheid naar hun levensmaatje toe. We proberen met een zo positief mogelijke instelling mensen bewust te maken van die verantwoordelijkheid en het heeft best wel effect hoor

Het belangrijkst blijft het volgens mij, om voor eigen dorpel te vegen, te zorgen dat we in het reine zijn met ons eigen geweten naar onze dieren (en medemensen!!!) toe en mensen op een positieve manier duidelijk te maken waar het om gaat. Oorlogvoeren levert nooit iets positiefs op.

Tot zover mijn vredelievende toespraak van vandaag

Groetjes!!
Nele

En dan is er nog de uitspraak van de maand... Iemand zei onlangs: "al die 'gebrekkige afdankers' zouden beter plaats maken voor de gezonde paarden die dagelijks naar de slacht gaan"... Moeten we alle oude, gehandicapte, zieke, demente,... mensen dan ook maar in de gehaktmolen draaien? Rare wereld...