joop schreef op woensdag 19 januari 2011, 11:05:


Tja, hier kan ik maar 1 ding op zeggen, volmondig akkoord!
Daarom zei ik, in eerste plaats kijken naar het paard.
Voor veel zaken heb ik enorm veel bijgeleerd, maar op een moment voelde ik aan dat clickeren beter zou zijn. Mijn merrie is heel moeilijk in achtervoeten geven. Haar achterhand is haar domein en nu ze het kent, is het soms nog niet evident als ze haar mindere dagen heeft. Daarom wil ik dit proberen met ondersteuning van de clickermethode. Dan andere zaken vind ik het weer niet nodig omdat ze het zo voortreffelijk doet via Parelli.
Daar heeft Piet ook weer gelijk in, de clickermethode moet eerst op ernstige manier aangeleerd worden en is niet zomaar snoepjes geven. Ik vind het heel erg leuk, maar het is inderdaad iets dat je op milliseconden moet kunnen reageren op juiste gedrag.
1 van mijn meest timide merrie was op bepaald moment onbenaderbaar naar haar achterhand nadat de veearts haar achterbeen heeft moeten behandelen. Ik heb eerst via Parelli de desensibilisatie techniek toegepast, overal aankomen dus, met de touch and retreat techniek en daarna via clickeren de voet leren geven. Dat ging voortreffelijk! Dus ik combineer heel graag...

Bedoel heb voor heel veel zaken veel bijgeleerd via Parelli, maar als de methode iets minder werkt voor bvb achterbeen geven, dan ga ik gerust clickeren...

Ik ga nu al zo'n drie weekjes gaan wandelen met m'n meisjes. We gaan door een poort die we enkel gebruiken om te gaan wandelen, voor niets anders.
Het is nu al enkele dagen dat mijn merrie, ondanks dat ze heel graag eet, gewoon aan die poort gaat staan...te wachten ... ik roep haar voor haar hooi, maar neen, ze blijft aan die poort staan. Ik weet het niet zeker, maar mij geeft dat de indruk dat ze wil gaan wandelen.
Als we wandelen dan zijn de twee meiden net als uitgelaten hondjes. Ik had niet durven dromen dat ze dat leuk zouden vinden...paarden houden toch enkel van hun vertrouwde domein? (we doen wel telkens hetzelfde toertje)

MarshaBart schreef op woensdag 19 januari 2011, 20:09:


Bedankt voor advies. Ik denk persoonlijk niet dat het van binnen komt, maar zeker ben ik dat natuurlijk niet. Ik denk dat het de vochtigheid en de modder is. Ik vrees dat ze met een schimmel zit. Anders zou ze deze zomer toch ook geschuurd hebben?

Cindy Helms schreef op woensdag 19 januari 2011, 20:50:



Ja tuurlijk is een paard liefst in het wild in z'n kudde. Maar dan moet hij er de rest ook maar bijnemen. Wat dacht je van: moeilijke geboorte, los het zelf maar op, er is geen kat om je te helpen...gekwetst en je kan niet meer opstaan want je hebt enkel botten in je lijg gebroken en je longen zijn doorboord? Geen probleem, als er geen leeuw of wolf in de buurt is, doen de roofvogels wel hun werk en pikken je open terwijl je nog half bij besef bent....
Ik zou ook veel liever in het wild rondhuppelen tussen het groen en de bomen, maar helaas, beschaving heeft zo zijn voor- en nadelen...

Deze uitspraak vond ik een mooie, van filosoof Gaïta:

Waarom zouden honden aan mensen moeten gehoorzamen?

Honden zijn best gehoorzaam aan de mens, op voorwaarde dat ''het bevel met de gepaste autoriteit gegeven wordt, te onderscheiden van dwang''. Je moet het recht van bevel geven verdienen en dat hangt af van de vraag of je het respect van de hond hebt verdiend.
Gehoorzaamheid aan de mens draagt immers bij tot een verhoging van algemeen welzijn. Gaïta wil zeggen dat de hond door een 'gedwongen' gehoorzaamheid zijn kader schept waarbinnen hij kan vrij zijn. Ten tweede dat we die gehoorzaamheid enkel verdienen door een interessante baas te zijn, een baas die een interessant kader schept. In tegenstelling tot een baas die enkel een dier onder dwang conditioneert, zodat het hem kan dienen.
Kort gezegd, een hond schept plezier in om hond te zijn, ten dienste van de mens., maar enkel als wij respect hebben voor zijn hond-zijn, voor de taken die hem ooit zijn toebedeeld

Niet alleen dwangloos opleiden van dieren, ook respect voor het wezen door zijn taal te leren en zijn eigenheden te kennen. Ik heb over paardentaal veel gehaald uit de levels van Parelli . Veel zaken die ik nog nooit eerder klaar uitgelegd kreeg.

Cindy Helms schreef op woensdag 19 januari 2011, 20:50:



Realistisch? Denk je dat ik dat niet besef dat ze veel liever ergens ver weg van mij zouden zijn, op een groot natuurdomein? Ik denk daar elke dag aan en dat maakt me soms heel erg weemoedig. Ik twijfel tussen ze afstaan zodat ze ergens hun leven kunnen slijten in alle vrijheid (eifel, frankrijk...), zonder die fucking twee-benige moeials die steeds maar dingen van hen willen en steeds datzelfde lapje grond waar ze op moeten leven. Maar da's zo'n antwoord die nergens naartoe leidt, omdat het de kern van het probleem is, als wij niets willen van hen, is er ook geen probleem. Zo is de discussie over het eeuwenoud ge-emmer beloning versus druk rap ten einde