Piet schreef :

Jazeker heb ik haar dat aangeleerd, stilstaan en blíjven stilstaan is een van de basisbeginselen wanneer je met een paard aan de slag gaat. Ik vind het prettig als een paard rustig naast me blijft staan, pootje op rust, lekker loom. En weer meedoet op het moment dat ik dat vraag....


Gek dan, dat ik daar heel anders over denk. Alegría gunde zichzelf zo weinig rust dat ze buiten zichzelf kon gaan en alles en iedereen vastklampte, ook mensen die helemaal nooit met haar werkten (want ik ben de enige). Ze vroeg nooit om snoepjes overigens, bedelde niet, bleef nét uit je persoonlijke ruimte maar was all over the place. Pensionmensen spraken mij aan (en terecht) op haar drukke gedrag en ik had zelf ook zo de schijt van haar dat ik toen van de ene op de andere dag gestopt ben met voedselbelonen en dat was geen enkel probleem voor haar. Ze is op dat moment ook in een andere groep gezet omdat iedereen gek van haar werd, zelfs haar (Volbloed) groepsgenoten, ook de pensionmensen die steeds door haar groepje moesten met hun paarden. We noemden haar niet voor niks 'de stalker'. Dat paard had geen rust in haar lijf en ik heb lang gedacht dat dat nou eenmaal haar karakter was. Niet dus. Ik heb nu een weliswaar temperamentvol paard maar een die rustig naast me stapt en niet de hele weg loopt te dansen.


Piet, Ik denk er nog net zo over. Als ik ergens sta, of wanneer het paard aangebonden staat or whatever dan wil ik inderdaad graag dat dat paard daar gewoon blijft staan, bij mij, of rustig aan de haak/muur/los. Zonder vanalles uit de kast te halen om zonodig iets te moeten of te moeten laten zien. Ik ben daar dan niet mee bezig. De daarachterliggende gedachte heeft in de eerste plaats met veiligheid te maken. Ik werk hier met een groot aantal verschillende paarden en vaak ook nog op hetzelfde moment (opzadelen, les, buitenritten) dus er moet wel wat van orde zijn. Als ik onderweg afstap om een stijgbeugel van iemand anders langer te maken had ik wel graag dat mijn eigen rijpaard stil blijft staan. Inderdaad, géén eigen initiatief. Ik ben op dat moment niet aan het spelen, niks aan het aanleren, niks aan het uitproberen ook. We zijn aan het werk en mijn paard is mijn begeleidende partner waar ik 100 % op moet kunnen vertrouwen.


Alegría is daarop geen uitzondering hoor. Ook zij haakte uiteindelijk af wanneer we haar negeerden, maar ze bleef je eerst bezokken, je achtervolgen, haar show opvoeren, je de weg bokkeren etc.
Hoogst irritant als ik in diezelfde groep met een ander paard bezig was want zij wilde alle aandacht opeisen. Voorbeeld: ze liet haar hooi in de steek om maar bij mij te zijn, ook als ik helemaal niet voor haar kwam maar voor een groepslid. Want, stel, er viel iets te verdienen....
Ik spreek in de verleden tijd want dat gedrag is helemaal weg sinds ik gestopt ben met voedselbelonen. Nu maakt ze nog steeds contact, maar niet meer dat opdringerige en drukke. Staat ze gewoon te eten, kijkt me aan, komt heus nog haar krabbel halen, effe snuffelcontact maar gaat daarna weer haar ding doen zoals alle andere paarden. Ze is nog net zo blij als vroeger als ze het halster ziet, duikt erin met haar hoofd, maar op een bedeesdere manier. Zo zie ik haar toch liever. Het gaat nu om haar en mij in plaats van haar, de show en mij.


Nee, daarvan ben ik me heel erg bewust, ik train wel meer paarden dat gebeurt hier niet. Mijn manier van werken is gericht vragend en belonend, niet wachtend en dan belonend.

Groet, Pien

Piet schreef :

Ja, wij zijn hier wél van de rust.
Ik wil júíst rust, hoofd omlaag, rustige ogen, ontspannen neus en mond, hals los, alles láág. Zelfs dat kent Alegria, die doet haar hoofd op vraag omlaag hoor. Maar het is niet echt laag, het brengt haar geen rust, het is een aangeleerd gedrag dat niet doorsijpelt naar haar hersenen. Ik vind het geen normaal paardengedrag als een paard zichzelf zo loopt op te draaien voor een voertje.... .Voor mij is dat omgekeerde wereld, het zijn trucs, het is geen eigen gedrag, hoe enthousiast een paard daarin ook kan zijn.


Piet, mijn 'klaar' gebaar met mijn handen dat kent ze héél goed. Ook dat is basis. Ik ben natuurlijk niet helemaal bleu.
Maar het is een soort van boomerang die blijft proberen voordat ze afdruipt.
Dan zullen we dat maar doorzettingsvermogen noemen.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef :>

Nee, waarom?
Eerstens hebben we zelden contact met andere paarden en gaan we niet naar wedstrijden en paardenmanifestaties. En voor zover ik geleerd heb is de Rhino-enting tegen het verkoudheidsvisrus, het meest onschuldige van de drie.

Ik blijf het bangmakerij vinden. Je kunt je nou eenmaal niet tegen alles beschertmen en ik geloof in de goede weerstand van mijn buitenpaarden.
Als er hier in de omgeving Rhino was dan zou ik misschien wel meewerken om een ge-ent cordon om een besmet paardenbedrijf te leggen. Dus dan zou ik waarschijnlijk wel enten. Maar wetende dat het nog steeds geen 100 % bescherming biedt.

Groet, Pien

Nymphaea schreef :

Een boomloos zadel verdeelt de druk niet. Je zou dat eventueel kunnen opvangen door een enigszins drukverdelende zadelpad eronder te gebruiken. Over het algemeen geldt dat hoe stijf het zadelpad is, hoe beter de druk wordt verdeeld (vandaar dat een kunststof of houten boom de druk beter verdeelt dan een boomloos). De correctorpad is een goede pad. Dik vilt ook (maar weer niet handig onder een boomloos zadel omdat je dan te hoog komt te zitten. Ik vind de Grandeur ook lang zo slecht nog niet onder een boomloos zadel.

Toch zijn er paarden die goed gedijen met een boomloos zadel. Een voorbeeld hiervan is onze Spirit die klein en rond is, weinig schoft heeft en ook nog eens een korte rug heeft. Er zijn weinig zadels die op hem blijven liggen. Alleen de Barefoot ligt stabiel op hem. Ik vind het een rot-zadel maar mijn zus, eigenaar van Spirit, is er wel tevreden over.

Een rond paard met de ruggegraat in in de rug ingebet kan beter met een boomloos zadel gereden worden dan een paard met een scherpe en uitstekende rug. Want in dat laatste geval zit je al gauw druk op de wervels te geven, tijdens het lichtrijden bijvoorbeeld. Omdat de beugelophanging maar smal is krijg je daardoor het gewicht van de rijder op een paar wervels.
Dus zou je met een boomloos niet te zwaar mogen zijn en niet moeten lichtrijden. Of dus een paard moeten hebben dat een diep gelegen ruggegraat heeft. In alle andere gevallen gaat het echt al gauw irriteren.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef :

Ja, dat lijkt me behoorlijk rot.
Wij hadden hier jaren geleden ook een dreiging omdat er in de omgeving Rhino zou zijn uitgebroken. Toen heb ik mijn paarden wel snel laten enten. Dat kan ook maar het duurt dan even (10 dagen/2 weken?) voordat de bescherming werkt. Het bleek overigens geen Rhino te zijn toen.

Ik weet niet wat ik nu zou doen. Ben nu weer jaren verder.
Geen drachtige merries op het moment. Ons jongste veulen is alweer bijna 2 en ik heb geen verdere concrete veulenplannen.

Groet, Pien

Merel Stoffers schreef op zaterdag 22 januari 2011, 20:35:


Nee, nog anders, zoek even via Google (ik zit Popstars te kijken)

Nymphaea schreef op zaterdag 22 januari 2011, 21:19:


Ja en nee, vaak is het namelijk ook gewoon voorkeur van de rijder.
De meeste boomloze zadels wegen weinig en passen redelijk universeel op een aantal paarden (ook dat is niet heilig).


Hm, mógen, denk niet dat je dat zo kan zeggen. Als je een goede drukverdeling onder dat zadel hebt, hetzij een pad, hetzij drukverdelende panelen, het paard heeft een diep liggende ruggegraat (de meeste Tinkers hebben dat wel) en je weegt ook nog eens niet al te zwaar zal het allemaal wel loslopen. En dan hangt het nog af van het zadel. De Barefoot bijvoorbeeld had een heel smalle beugelophanging die over de rug van het paard liep, dat schijnt nu verbreed te zijn waardoor de druk iets breder uitvalt en niet op één punt maar nog is dat vrij smal, vergeleken bij een boomzadel waarbij de hele boom het gewicht van de ruiter opvangt. Mijn zus had pas een Startrekk boomloos gekocht, erg mooi en goed zadel, prima drukverdeling ook, dus prima licht te rijden, ze zat er ook lekker op maar het bleef maar schuiven en niet perfect liggen op Spirit. Dus heeft ze dat zadel verkocht en rijdtrze nu weer tijdelijk met de Barefoot. Maarja, zij weegt niet zo heel veel en Spirit is rond. Lichtrijden is geen probleem dan. Ik kom niet weg op die Barefoot, vind het een dik kussen waar je in giga spreidzit zit, maar mijn zus zweert erbij.

Dus het is geen must, ik zou het bekijken per situatie.

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef :

Twee, laat staan vier uur doorzitten op een Arab of een Draver is nou ook niet aan te bevelen.... Wij gaan hier gewoon lichtrijden in onze westernzadels hoor.

Maar ik ben het met je eens dat het allebei een kwestie van ritme en ook nog de bewegingen van het paard volgen.

Groet, Pien

Nymphaea schreef op zaterdag 22 januari 2011, 22:47:


Sommige paarden hebben nou eenmaal geen fijne gangen om constant door te zitten, vind ik ook.
Groet, Pien

Nils Vellinga schreef :

Hier zijn er twee die Bokashi gehad hebben. Nul effect.
Het dunne mestprobleem loste zich pas op toen we de darmflora gericht gingen enten.
Paar theelepeltjes mest van een paard met een gezonde darmflora oplossen in spuitje water en dat door wat voer, gedurende een dag of 10. Ophir heeft er blijvend goede mest van gekregen, en dat was echt een ramppaard met zijn eeuwige spuitpoep en iele lijf. Hij is nu al zeker twee jaar perfect op gewicht en heeft prima mest.

Groet, Pien

Maria Delavega schreef :


Nee hoor, Prolisan heeft bij diezelfde twee paarden ook nada effect gehad.
Ik zou het 'klein' houden en veel gerichter werken met oplossingen die voorhanden zijn, zoals mest van je gezonde paard ipv middeltjes of supplementen.

Is hetzeflde als je je zelf niet lekker voelt en je hebt de keuze tussen vitaminepillen en vers fruit. Ik weet wel wat ik dan zou kiezen.

Groet, Pien

joop schreef op zondag 23 januari 2011, 18:43:


Toen wij in den beginne nog exact 'volgens het boek' bekapten hadden we toch wel vaker gevoeligheidsproblemen op het harde door de lange (lees: uitstekende) stralen. Het is onze ervaring dat deze op harde ondergrond drukkingen kunnen veroorzaken. Op de cursus Natuurlijk Bekappen vertellen we dan ook altijd aan de cursisten dat je de stralen best wat mag bijwerkenals ze uitdteken en je veel op het harde rijdt. De stralen slijten bij veel paarden namelijk minder snel dan de hoefwand.

Binnen PN (cursusleiders) is hier in het verleden wel enige discussie over geweet, met name ook of je de stralen vanzelf moet laten afslijten of bijwerken. Wij werken ze dus wel bij als nodig. Maar nooit korter dan de hoefwand want ze moeten wel dragend blijven om hun functie optimaal te kunnen behouden. Ook vertel ik altijd dat wanneer je paard uitsluitend op zachte ondergrond leeft, hij/zij niet zo snel last van drukkingen zal hebben.

Overigens meen ik ook dat F&I deze info in de herziene druk van het boek Natuurlijk Bekappen aangepast hebben, die 3 mm is komen te vervallen dacht ik (wij vertellen het in elk geval zo niet meer). Klinkt misschien stom, maar ik heb het boek zelf even niet bij de hand, ik heb mijn inkijkexemplaar uitgeleend en de andere boeken zitten reeds verpakt als onderdeel van het MM pakket....

Groet, Pien

Spirithorses schreef :

Oeps, sorry voor mijn spelvaute , toetsenbord laptop is te donker en ik kan nog steeds niet blind tiepen....

Aafke schreef op maandag 24 januari 2011, 21:59:


Als je het niet vertrouwt, Aafke, laat dan even bloed prikken, dan heb je een uitgangspunt.

In de winter vallen veel paarden af wanneer ze geen/weinig gras eten. Nu weet ik natuurlijk niet of hij wel nog op gras staat. En wat is royaal ruwvoer, is dat 10 kilo per etmaal of 20 kilo, om een verschil aan te geven. Heeft hij daarbij ook uren dat hij geen ruwvoer heeft of kan hij de hele dag doorlopend skrunsjen? Laten de andere paarden hem voldoende mee-eten of moet hij telkens wachten op zijn beurt, is er rust in de groep, heb je voldoende voerbakken etc. Kijk ook naar zijn voergedrag.
Dun worden wil niet altijd gelijk zeggen dat er iets mis is met hem, er kunnen dus ook andere oorzaken zijn.

Hier in de groep gebeurt het ook wel eens dat een paard te dun is en 9,9 van de 10 keer komt dat niet doordat zo'n paard ziek is maar eerder doordat-ie te weinig kans krijgt om voldoende te eten. Met name als het een wat timide paard is in de groep.

Een paard moet ruwvoer kunnen eten wanneer hij wil, niet wanneer hij de kans krijgt....

Groet, Pien