Ilma Meijer schreef :>

Héééél natuurlijk.....
Groet, Pien

Ilma Meijer schreef op donderdag 27 januari 2011, 16:06:


Krijg jij lekkere perensap van mij....

Pien

Jacqueline v d Berg schreef :


Hallo Jacqueline, ik snap dat je dit doet hoor, maar ik hoop maar dat je de juiste beslissing neemt.
Hou je oude weide nog maar even aan, ook al is die situatie niet meer 100 %. Persoonlijk zou ik niet snel weggaan van een droge weide into the nattigheid van een kleiweide. Hier is ook alles klei en het is v r e s e l i j k met deze natheid; de paarden glijden, soppen, splashen en wij worden daar allesbehalve blij van. Hooi voeren mest ruimen, gewoon een paard uit de paddock halen, naja, ik zal het je besparen, maar leuk is het niet.

Onze nieuwe lespony Dafner is van zandgrond op deze klei gekomen en hoewel zij zeer vast ter been is, heeft ze toch moeite met het houden van haar evenwicht. Dat went heel snel hoor, maar het valt wel op.

En die jonge hengst, effe ernaast zetten en niet mogen sexen is niet de oplossing, ik wil je niet gek maken maar wees alert, het is zó gebeurd. Nieuwe merries zijn interessant, de kans is groot dat zij instant hengstig worden (of iets wat daarop lijkt) en hij The Man is/wordt, zeker met het voorjaar in aantocht. Een hengst die daar niet op gaat reageren is een niet-gezonde hengst.

Succes! (ojee, nu heb ik je misschien aan het twijfelen gebracht, sorry dan)

Groet, Pien

joop schreef :


Om het knagen denk ik

Ik zou er niet zoveel moeite mee hebben als het gewoon mijn eigen weide was, maarja, die perenbomen gaan dood als ze de bast schillen en dat vindt de boer vanwie we die weide huren niet zo leuk. Ik blijf graag vriendjes met de boeren, ik heb ze eigenlijk wel nodig.

Dus is de poeppiesblubberactie een goed alternatief.

Groet, Pien

marjan de Haas schreef :


Halllo Marjan, wij hebben het hier ook wel eens midden in de winter moeten doen toen een paar paarden luizen hadden. Paard in de inloopstal kleddernat gemaakt tot goed op de huid zelf. Niet alleen de vacht omdat de beestjes ook op de huid blijven zitten, daar is het lekker warm. En daarna hebben we er een regendeken opgedaan. Die nam het vocht niet op (zoals een zweetdeken dat wel doet) dus het spul kon goed intrekken in de huid en daar zijn werk doen. Die deken een dagje op gehouden.

Wij behandelden met Sarnacuran, hoef je namelijk maar één of hooguit twee keren te doen om de luizen en neten (!) afdoende te doden. Minder gedoe voor jou en je paard en daardoor minder belastend.

Groet, Pien

Myriam schreef op vrijdag 28 januari 2011, 21:10:


Wat raar dat er in jullie bakken hooi blijft liggen.
Hebben jullie ook doorgezaagde 1000 litervaten? Het kan toch niet zo zijn dat je paarden niet kunnen eten omdat je er een rooster op hebt liggen? Heb je dan wel het juiste rooster (afmetingen, open gaten)? Ik kan me voorstellen dat de paarden een licht rooster kunnen optillen met een hap langstengelig hooi, dan kan zo'n rooster schuin op de bak komen te liggen en kunnen ze niet bij het hooi. Of als je een vierkant rooster in een bak met afgeronde bodem hebt liggen (kwestie van je rooster iets kleiner flexen).

Wij hebben vrij zware hekken met spijlen in de bakken liggen, ik schat dat zo'n rooster zeker 18 kilo weegt. Het hooi wordt ook een beetje platgedrukt maar dat willen we juist met die zware vreetbeesten, dat ze maar hun best doen . Sommige bakken hebben zelfs een staaldraadsysteem zodat de paarden de hekken er niet af kunnen tillen of schuin krijgen.

Er blijft een heel dun laagje flinterig hooi en wat resten voederbiet op de bodem liggen, de moeite niet waard, dat wordt eens per week op de mesthoop gegooid.

Groet, Pien

dat......
ik twee paarden had....
en ik wil met allebei op stap
en de ene komt niet bij de andere
anders bestaat de kans op een trap...
en toch wil ik met z'n drieën op stap.
Ga ik dan zitten op de dominante en neem de andere mee
Of is dat niet zo'n goed idee...
zit ik op de kleine en de grotere achteraan..
die grotere wil (nog) niet overal gaan..
Meestal loopt de kleine eerst ...

effe gewoon:
wat zou de meeste kans van slagen hebben (veiligheid ook-desgevallend) :
- oefenen kan eerst op een veilig bospad-
Op de "moeilijke" zitten en de makkelijke meenemen - aan een lang touw zodat ze achterop kan lopen...of op de zekerheid biedende zitten en de "moeilijke" meenemen - ik heb het idee dat ik meer controle heb als ik op de "moeilijke" zit...
Ideeën hierover... (behalve niet doen)
Myriam

(Grrr, de quote knop doet het niet.)

Wij rijden regelmatig met leidpaard en handpaarden dus ik kan je er wel wat over vertellen:

-Rijd op het gemakkelijkste paard dat zich snel en goed laat manouvreren, die perfect luistert (stem, één hand rijden etc). Je zult merken dat er maar weinig betrouwbare leidpaarden zijn.
-Het handpaard laat je niet achter je lopen maar naast je. Op smallere paadjes dirigeer je haar even naar achteren dus het vergt wel wat oefening. Eerst met iemand samen op de grond oefenen dus.
-Op wel paard in rangorde jij ook rijdt, jij bepaalt op dat moment. Dus twee paarden die mekaar niet zo mogen, kunnen dat niet uitvechten terwijl ze aan het werk zijn. Daarom dus dat het leidpaard goed 'naar jouw hand moet staan'.
- Het handpaard moet de hulpen kennen en bijvoorbeeld niet in stap blijven als het leidpaard moet gaan draven want dan krijg je een héééél lange arm en een ééérg verdraaide rug.
- Het leidtouw moet altijd doorhangen, dus geen spanning erop houden (alleen uiteraard wel als echt nodig is). Paard moet zelfstandig kunnen lopen en het leidtouw is ca 50 cm lang.
-Oefening baart kunst, kwestie van eerst alles goed in stap kunnen, dan draf en uiteindelijk ook galop.

Hier wat (oude) filmpjes met Spirit als handpaard (ik op BD):
Draf: http://www.youtube.com/watch?v=LZCKe4Gngxk
Galop: http://www.youtube.com/watch?v=6xS-Px-U8sQ
Door het water: http://www.youtube.com/watch?v=zmgkJCKTB-E

Groetjes, Pien

Nils schreef:
Maar ik ga helemaal mee met Pien (volg pony )
Olly en Woody misschien niet het beste voorbeeld (ze slaan geen van beide), maar Olly moet wijken voor Woody.
Woody neem ik altijd mee als hand-paard, kent alle gangen en alle hulpen. Loopt ze achter ons, dan vertraagd ze ook. Daarom laat ik haar altijd naast ons lopen (berm-kant)
Ander voorbeeld (geen hand paard);
De pony van mijn buurmeisje; sloeg naar alles wat achter hem kwam of te dichtbij wilde passeren. Moest daarom altijd achteraan de rij.
We zijn een poos samen naar de les gelopen (onder zadel). Dat werd dus trappen naar Olly. Van de 2e keer moest hij naast me lopen, maar niet verder als zijn neus bij mijn knie.
Zo had ie geen mogelijkheid (en reden) om te slaan. Dit hebben we een paar weken vol gehouden en langzaam hebben we Tommy verder naar voren laten komen, tot de hoofden op gelijke hoogte waren.
Sinds dien heeft ie nooit meer gedreigd of geslagen naar andere paarden.

Wat Pien zegt dus;
Het "beste" paard berijd je en het hand-paard volgt jou niet jou paard. Naast jou dus.
------------------------------------

Mij maakt het weinig uit welk paard ik als handpaard meeneem. BD is de enige die hier een goed leidpaard is. Alegría zal dat 'later als ze groot is' ook gaan leren.
Ik spreek altijd twee dingen met de rijder af (ook al is het een beginneling).

-Ik heb vanaf mijn paard 'controle' over de linkerteugel van het handpaard, maar de rechter moet de rijder zelf 'bedienen'.
-En het handpaard loopt altijd rechts van mij en mag niet met de neus vóór BD komen. Want dan loop ik kans dat het handpaard voor mij terecht komt (mij blokt/trapt/naar links het veld induwt etc) en dan verlies ik een stukje controle. Hoewel ik eigenlijk nooit heb dat ze naar BD durven te trappen, zij is zelf in de groep ook een leidmerrie dus dat laten ze wel uit hun hoofd.

BD is snel en wendbaar en zij weet heel goed wat de bedoeling is. Zo kan zij in twee sprongen andere paarden blokken maar wat ze ook doet (en daar moet ik wel om lachen want ik heb het haar nooit geleerd) is het handpaard naast zich houden, als die probeert voorbij te komen kríjgt die me toch een vieze kop en platte oren te zien....

Bij erg moeilijke/niet willen lopen handpaarden bind ik het leidtouw best wel eens een slag om de zadelknop en BD doet dan het werk, die trekt ze mee hoor, die vraagt daar niet om. Ook dat heb ik haar nooit geleerd. Elk handpaard weet hierdoor binnen 1/2 minuut wel wat de bedoeling is (mits ze de basisgangen natuurlijk wel beheersen, ik ga dat niet met een groen paard lopen doen). Handpaard leert zelf het touw doorhangend te houden, op eigen benen loopt namelijk veel prettiger.

Groet, Pien

Wil schreef:

Weet je, wanneer het niet goed geregeld is tussen jou en de paarden of tussen de paarden onderling krijg je gedoe tijdens zo'n rit. Ik ben gewend om veel paarden bij me te hebben en (ook al klinkt het autoritair), ik duld geen gewedijver tussen de paarden onderling. Dat doen ze maar in hun vrije tijd. Lopen ze te klooien tijdens een buitenrit plak ik ze gewoon achteraan of naast een die zo'n paard corrigeert. Er is er hier ook niet één anders dan BD die voorop mag lopen, tenzij ik dat gericht aan zo'n paard vraag, zoals Puck, die me vanochtend even moest komen uithelpen omdat BD weer spoken zag en boempats op de rem ging (altijd op dezelfde plek onderweg) of Dafner die je overal voorop kunt sturen. Maar dat is verder geen leider dus na het uithelpen kun je haar weer naar achteren in de rij laten zakken.


Ja, het is wel erg onhandig als je een van nature wat langzamere naast een snellere hebt lopen.
Heb ik ook nog geen 100 % oplossing voor gevonden behalve BD ook in aangepast slome stand zien te krijgen (en daar báált ze van maar ze doet het wel).


Los, dat zou ik zó graag eens willen doen, maar dat gaat hier niet tussen het landbouwverkeer en de ingezaaide akkers. Jammergenoeg.

Groet, Pien

Cindy schreef:

Voordat iedereen nu denkt dat ik handpaarden vastbind aan mijn zadel: ik doe dat ook niet hoor, om dezelfde reden als jij aangeeft, Cindy. Maar heel soms als ik een notoire staker bij me heb (zoals Quib die opeens de luiken dicht kan doen en niet meer vooruit wil, erg onhandig op buitenritten) dan moet je even handelen, vooral als er een beginner opzit) . Dan hup ernaartoe, aanklikken aan het touw, meevragen, beweegt-ie niet en wordt mijn arm steeds langer, touw één slag om de zadelknop en BD gebruikt haar gewicht om druk op het touw te zetten. 9 van de 10 keer komt hij dan mee.

Doen ze in USA met kalveren (en dan houden ze de lijn strak), in Mongolië met andere paarden, maar inderdaad niet aan te bevelen als je hier geen ervaring mee hebt of als je paard niet perfect aan de hulpen is. Hier is het slechts een kort moment en daarna weer los.

Groet, Pien

Leonieke schreef :

Ach, ik kan je er uren over vertellen hoe wij het opzetten van een NH pensionplek beleefd hebben en nog steeds beleven. Soms is het maar beter als je vooraf niet teveel weet, geloof me

Reken voor weidegang op minimaal 3 á 4 paarden per ha, dus je zult toch minsten een ha of 8 á 10 (grasland) nodig hebben, anders wordt het hele jaar hooi voeren enorm duur (doorberekenen in je pensionprijs dus). Hooi kun je met zo weinig land niet verbouwen dus je moet het hele jaar inkopen. Zowiezo hebben paarden wel gras nodig om gezond te blijven (afvallen, vitamine E/seleniumtekort). Zo'n paddock paradise is niet alles hoor, al helemaal niet op klei in de winter.
Je zit ook met vergunningen waarover Alegria net al schreef. Prijzen in Noord Holland zijn een stuk hoger dan hier. En last, but not least: 30 paarden is Heel Erg Veel, je land lijdt er behoorlijk onder, je hebt medewerkers nodig om al je werk gedaan te krijgen etc. Wij zijn hier met 3 fulltimers, de nodige stagiaires en vrijwilligers op nu 22 paarden en dat is teveel werk voor te weinig man.
Het enige wat je wel zou kunnen doen om het wel aan te kunnen is mechanisch materiaal aanschaffen (tractor, quad etc). Wij hebben dat nog steeds niet en dat maakt het werk veel zwaarder.

Maar ik heb een andere vraag aan jou: Wie is toch dat voskleurige paard op je avatar foto? Hij/zij lijkt zo sprekend op onze Quarter Holly die uit NL komt en daar de nodige veulens gehad heeft.....

Groet, Pien

muriel schreef :

Ik vind met name de reacties van Muriel en Marianne erg waardevol en realistisch.

Nou, ik heb het gedaan indertijd. Ik heb dat businessplan gemaakt en ben via wat goede contacten bij een bank terecht gekomen die mij een starterslening gegeven heeft. Een van hun redenen hiervoor was mijn HBO opleiding zodat ik altrijd wel werk zou kunnen vinden om alles af te betalen, mocht het toch niet lukken met mijn bedrijfje.

Ik ben met helemaal niks begonnen, twee paarden waarvan de een nog niet eens ingereden was.
Maar ik kon niks kopen, alleen huren, de starterslening ging op aan mijn toen al oude Landrover (die ik nu, bijna 10 jaar later nog steeds heb), een tweedehands trailer, een aanhanger en afrasteringsmateriaal. Ik weet het nog heel goed. En ik weet ook dat ik daar heel veel geluk mee gehad heb omdat die bank mij niet eens kende.

Wij zijn heel klein begonnen op nog geen 2 hectare met die twee paarden dus. Geen pensionpaarden, alleen lessen aan huis. Maar binnen het eerste jaar liepen er hier 10 paarden rond, allemaal gekregen en de start van ons TweedeKans Paardenproject. Toen het eenmaal ging rollen, wij een naam kregen, bekend werden bij de boeren, kwam er al gauw meer land en nóg hebben wij het gevoel dat we aan het survivallen zijn, máár: We hebben geen hypotheek, lening afbetaald, hier is geen electra, geen stromend water (dus weinig kosten) en al ons land plus ons huis is gehuurd.

Ik zou je altijd de raad geven heel klein te beginnen, groot worden kun je altijd nog, andersom doet pijn. Beter dat je met je bedrijf uit zijn voegen groeit dan wanneer je niet kunt slapen en verlegen zit om klanten om je maandelijkse lasten te kunnen betalen.
Ik kan zeggen dat ik relatief weinig kosten heb. Maar we stellen hier met ons allen ook weinig eisen, sjouwen nog steeds met jerrycans als het vriest of erg warm is, waden nog steeds door de blubber, hebben olielampen een Zibro Kaminkacheltje, etc en ook zo kun je 'groot' worden. Ook ik stelde me vanalles voor maar als je dan het kostenplaatje gaat maken kun je beginnen met wegstrepen wat niet heel erg echt nodig is. Je leert wel keuzes te maken en prioriteiten stellen als je wilt overleven want rijk in je portemonnee word je er niet van. Wel in je hart! .

Indien je niet vies bent van zwaar werk, ook als je moe en koud bent nog klantgericht kunt zijn, het welzijn van de paarden boven je eigen welzijn kunt stellen, weinig luxe eisen stelt, je kunt overgeven aan de natuur, met teleurstellingen kunt omgaan, low budget denkt en inventief bent, schijt kunt hebben aan de gevestigde orde maar wel weet dat je de boeren in de omgeving te vriend moet houden, door je harde manier van werken respect weet af te dwingen bij hen, dan kom je al een heel eind in de goed erichting.

Denk niet te groot, maar houd het klein en beheersbaar, dat is de raad die ik je kan geven.

Groet, Pien

sirkand schreef :>

Eindelijk eens een verstandige dierenarts!
Groet, Pien

Lineke schreef :


In de Randstad zijn de leveranciersprijzen een stuk duurder en zijn er minder plekken voorhanden waar je een paard kunt houden. Dat drijft de prijs nou eenmaal op. Een ander verschil in prijs kan ook komen uit het feit of er wel of geen hypotheek ergens op rust of dat het een (bijvoorbeeld) boerenbedrijf is dat al generaties in de familie is.
Ook hanteren sommige pensionplekken prijzen die gebaseerd zijn op veel 'zelf' doen (hooi inkopen, voeren, mest ruimen).

Van het hebben van pensionpaarden alleen word je niet rijk, tenzij je afgemeten gaat voeren, overal op beknibbelt, extra kosten gaat hanteren voor het van- en naar de weide brengen van de paarden, kastjes gaat verhuren, solarium laat betalen, voor koffie en thee laat betalen en dan nog.... Ik begrijp heel goed waarom sommige pensionhouders er na een tijd weer mee kappen en overgaan op uitsluitend trainingspaarden of een andere bron van inkomsten. Het is leuk voor 'erbij' maar je moet meer pijlers hebben die je bedrijf dragen.

Een gemiddeld pensionpaard eet voor 60 á 100 euro per maand. De rest van de pensionprijs gaat op aan weidehuur, onderhoud, (hypotheek), water, electra, dagloon voor de pensioneigenaar. Ik heb wel eens uitgerekend wat mijn uurloon zou zijn als ik alleen pensionplekken zou verhuren en dan kom ik uit op meen ik 2 euro per paard per dag. Je móét er dus wel wat anders bij doen.

Waarom ik toch pensionpaarden heb? Omdat ik zo quitte speel en daarmee het dagelijkse onderhoud (hooi/weidehuur etc) van mijn eigen 11 paarden bekostigd heb. Maar wij moeten er zelf wel een tandje harder door werken (verzorging) plus iedere pensionner heeft inderdaad zo zijn/haar eigen wensen. Ander 'nadeel' van veel pensionpaarden is dat je per saldo minder gras te verdelen hebt en meer hooi moet inkopen. Maar zoals ik al zei, mijn pensionpaarden bekostigen de andere paarden. Mijn 'loon' haal ik uit mijn overige activiteiten (lessen, cursussen, bekappen, webwinkel etc).

Groet, Pien

Myriam schreef :

Hahahaha, die zit..... !
Greetz, Pien