>> Een paard dat het vertrouwen heeft verloren in werken met druk kun je heel
>> goed helpen door hem te laten zien dat een "lange arm" niets is om bang
>> voor te zijn.
> pakte en haar daarmee aanraakte kroop ze ineen,
>
> ALLEEN MAAR NEGATIEVE REACTIES op
wijken voor druk (sorry voor het
> schreeuwen, maar laar het nu een keer duidelijk worden.)
..... Niks druk, niks slaan, sámenwerking....
> Als jij iets voor mij doet krijg je daar een beloning voor ipv als je het
> niet doet een straf.
Zoals jullie allemaal weten ben ik een totale leek op paarden gebied.
Maar .. als je een stick nodig denkt te hebben voor je eigen veiligheid bij het kennismaken van een nieuw paard -mishandeld of niet- dan denk ik persoonlijk dat je al goed fout bezig bent in je hoofd. De negatieve energy -het bang zijn- die met deze handeling gepaard gaat heeft het paard al door nog voordat je de stick zelfs oppakt.
Ik heb een skistok als wandelstok als het glad is, daar moest ik met een heel grote boog om Maya mee heenlopen, alleen het zien van de stick was al genoeg voor een schrikreactie. Nu na 4 maanden weet ze wel dat die stick niet voor haar is. Er is ook een soort handbeweging waar ze helemaal niets van moet hebben. Dus ergens in haar 9 jaar leventje heeft ze op haar donder gehad en vergeten doet geen enkel levend wezen dat.
Ik heb haar nog helemaal niets 'aangeleerd', alle progress die we hebben komt van haar uit, en dat betekend niet dat ze over me heen kan lopen. Als ik consequent ben in mijn akties dan snapt ze dat heel goed. Ze doet een moord voor 'echemiek' een soort graan iets waar ze elke ochtend en avond een klein beetje van krijgt. Probeerde ze vroeger het maatbakje uit mijn hand te slaan, nu alleen met zeggen -en in het Nederlands- 'nee in je blauwe bakje' heeft ze het geleerd en nu zegt ze bij de trap goeiemorgen en loopt met me mee naar het blauwe bakje aan de andere kant van de tuin en wacht totdat de echemiek in het bakje ligt. Alleen op praten en duidelijke stap richting blauwe bakje.
Een paar maanden terug had ik een paar worteltjes op de motorkap gelegd. Zij ziet ze en ja hoor smikkel smikkel. Nu nog elke dag als we langs de auto lopen moet ze even checken of er geen worteltjes liggen, als ze dat niet vergeet, hoe kan een mens dan denken dat een paard mishandeling vergeet...?
Gewoon lekker 'zijn' met je nieuwe aanwinst, het tijd geven en leren van elke reaktie.
En vooral veel plezier Aoife, met je nieuwe paard, ergens zit er ook een happy grapjas onder al dat leed ... !
Denk Michelangelo die volgens zichzelf David met liefde uit het stuk steen bevrijdt heeft..!
Groetjes Marianne
Warboel
