Sinds ik de kudde weer heb opgesplitst in 2 groepen staan hier 3 merries aan huis, merries waar ik van alles mee kan doen. Docile en Rosa: Docile heeft veel alleen gestaan, op stal of in een postzegel, Rosa heeft van 1/2 jaar oud ruim 2 jaar geheel alleen moeten staan bij de slager. Nu staan deze merries samen en raken bevriend. Docile wil krabbelen met Rosa maar beide weten zij niet procies hoe het moet, en hoe hard je moet krabben enzo. Soms help ik ze een beetje op gang. Aandoenlijk om te zien hoe zij beide voorzichtig maar zeker hun vriendschap opbouwen. De kleine Mopje, adhd merrie, floreert ook in deze kleine groep, nu hoeft ze niet meer de hele dag andere paarden aan te vallen. Wat een genoegen. Net als bij de anderen in deze draad, elke dag weer is het interessant en leuk om de paarden tesamen te zien.

Cindy Helms schreef op vrijdag 4 februari 2011, 19:20:


en dat ze ons kunnen uitstaan. Veel mensen denken nog steeds dat hun dier toch gelukkig moet zijn omdat ze het een kus op de neus geven bij afscheid, hun paard met 3 dekens in de box achterlatend.

Wil schreef op vrijdag 4 februari 2011, 22:45:


Geweldig, die Noppes en Catcher. Ik heb hier eens een nestje poezen gehad op de hooizolder. 1 poesje van ongeveer 4 weken is naar beneden gevallen waar de paarden stonden, hij viel gelukkig in een bak hooi. Ik trof hem aan toen hij met de neus van Unami aan het stoeien was, hij was net zo groot als het neusgat van het paard. De kat en Unami zijn altijd vrienden gebleven, de kat gaf altijd kopjes als Unami zijn hoofd naar beneden deed als begroetingsritueel.

Cindy Helms schreef op vrijdag 4 februari 2011, 19:13:


of 3, ik ben er intussen ook van overtuigd dat paarden in grotere groepen meer gedijen. Kleinere groepen kan voor de mens weer leuker zijn. Paarden moeten kunnen spelen. Variatie in leeftijd speelt ook een rol. De sukkelende Max wordt altijd door de kleine bananenpony uitgedaagd om toch te spelen en dat heeft zijn leven gewoon veranderd. Hij zoekt het kleine ponietje nu op voor een lolletje. De kleine stijgert en bijt hem in zijn neus en hij vindt het allemaal best. De oude Unami kan nog enorm hard rennen, omdat de 3 merries waarmee hij woont op 15 hct soms uit het zicht gaan en hij er dus achteraan moet. 15 jaar geleden met hko afgedankt en zie hem nu nog eens rondrennen. En zo kan ik nog talloze voorbeelden geven.


Dierenleed

Wil schreef op zaterdag 5 februari 2011, 15:56:


http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=752

de pony onder de bananenboom, het kleinste ponietje dat ik ooit heb opgevangen, nog geen 50 cm hoog, nu de beste vriend van het grootste paard dat ik ooit binnenkreeg, Max, 175 cm

Peter Donck schreef op zondag 6 februari 2011, 22:13:


en zorg voor een schaar bij de hand, sommige klitten laten zich het best met de schaar verwijderen. Zie je na een dag ook niks meer van.

Jestica schreef op zondag 6 februari 2011, 11:11:


bedenk wel dat een hengstveulen van 1 jaar al zou kunnen dekken, dus als je je merrie van 15 niet drachtig wil hebben zou ik ze niet bij elkaar zetten.


Het veulen zal zeker door de draad kunnen lopen vooral als de merrie hengstig wordt. Er zouden ook vechtpartijen met de ruin kunnen ontstaan. Dit is misschien een zwart senario maar je moet er toch rekening mee houden.

Aoife Berserik schreef op zondag 6 februari 2011, 14:38:

Hoewel ik niet aan de goede intenties van Aoife twijfel, noch aan de goede afloop doe ik toch een duit in het zakje: laat die merrie eerst eens minstens 2 weken met rust en observeer haar. Die tijd heb je wel nodig om te zien hoe dit paard reageert en om haar tot rust te laten komen in haar omgeving en in haar contact met de andere paarden. Als je het idee krijgt dat ze op haar gemak is ga je langzaam maar zeker aan de slag met verkennen en dingen als manen kammen en hoefbekappen (tenzij dat heel urgent is, dan een spoedbekapping in een paar minuten klaar) Ik heb lang geparellied maar mijn mening is: laat parelli erbuiten, dus geen wijken voor druk tenzij je eigen welzijn in het geding komt. Blijft over: positief belonen. Geen stokken of wat dan ook gebruiken, ze kunnen je paard afleiden door slechte herrinneringen. Ga op een stoel in de wei zitten tot ze naar je toe komt, het is er net lekker weer voor. En vergeet al die snoepjes ook even, je bent geen snoepautomaat en het zou de verkeerde indruk kunnen wekken bij je paarden.

lies zondag schreef op maandag 7 februari 2011, 13:05:


mits je het goed onder de knie hebt!

http://www.youtube.com/user/sierdable#p/u/3/6tVbkVrFXkk

ik versta geen pools maar als ik deze arme geknevelde pony ik begrijp wel dat sommige mensen zeggen dat je voor paardrijden enorm sterke armen moet hebben, wel heel zielig voor de paarden van deze mensen.

http://www.youtube.com/user/sierdable#p/u/4/clhLHykw99Q

klets maar raak, je bent tegen in de krul rijden en verkeerd bit gebruik terwijl op je eigen filmpjes niks anders dan hard rukken aan de teugels met bit te zien is. Als je echt zo tegen was dan deed je daar eerst iets aan, begin bij jezelf.

Jestica schreef op dinsdag 8 februari 2011, 7:31:


Zet je gevoel even uit en denk realistisch: je hebt zin in een veulen en dus koop je een jonge hengst. Zeg niet dat je het voor je paard doet. Er zijn al veel te veel veulens van onbekend merk en rasveulens die naar de slacht worden afgevoerd, dus het produceren van veulens is niet aan te raden.


Als je 4 paarden kan houden neem je gewoon nog 2 paarden op, er zijn er zat die in de rij staan voor een goed tehuis.


Zodra de merrie hengstig wordt is de kans op vechten heel groot.

Soraya85 schreef op maandag 7 februari 2011, 21:14:


Nu je zelf niet kan lopen heb je misschien tijd om de anatomie van de hoef eens te bestuderen. Dat helpt veel om te begrijpen wat er aan de hand is in de hoef en wat er zit waar je DA een gat heeft gemaakt. bv

http://www.dierenklinieklemmer.nl/page37/page227/hoefzweer.html


Beter te dun dan te dik. Dat mooie paard op youtube? die is echt niet te mager hoor. Als je straks weer begint te lopen zal je zelf ontdekken dat je benen er moeite mee hebben in het begin, geen spieren meer door het zitten in de rolstoel. Dan ga je samen met je paard aan de wandel en je zal zien, beide knappen op. Gewoon veel lopen.


Gewoon even vragen aan iemand met oog voor gewicht van paarden, je DA bv. Dan hoef je Sarah niet te vervoeren, scheelt weer stress.


Waarom? denk je dat ze ziek is? of alleen wat afgevallen.