joop schreef op zaterdag 5 februari 2011, 10:30:

Mijn eerste paard werd ook vrienden met de poes des huizes. (Ze had geen paardenmaatje. Wist toen nog niet hoe belangrijk dat is.)
Poes had geen poezenmaatje, dus..
Poes gaf kopjes en paard likte

Nils Vellinga schreef op zaterdag 5 februari 2011, 10:33:


Volgens mij heeft een paard geen sleutelbeen, maar wel degelijk een schouderblad!
Dus bovenarm heeft een gewricht met het schouderblad. En kan uit dat gewricht schieten...

Arabesk schreef op zaterdag 5 februari 2011, 9:40:


Nils Vellinga schreef op zaterdag 5 februari 2011, 13:08:


Aan Frans en Ilona:
Graag de en emoticons omprogrammeren met een spatie ervoor en erna.
Wordt wel veel minder lachen natuurlijk
Maar wel een stuk handiger /
Dus...

Koen Theys schreef op zaterdag 5 februari 2011, 20:48:


Help even met die medische termen...
Bedoel je pees-ontsteking cq peesschede-ontsteking?

Aafke schreef op zondag 6 februari 2011, 16:04:


Ha, mijn ruin ging niet alleen bewegen met z'n voetjes, maar ook nog welkomshinnikjes geven. Terwijl hij languit lag te slapen in zijn stal...

Debbie VG schreef op zondag 6 februari 2011, 12:29:


Herkenbaar.
Mijn hengstveulen begon ook met 9 maanden al (maar dat was in maart).
Zeer moeilijk hanteerbaar, en pogingen tot dekken van zijn zusje.

Cindy Helms schreef op zondag 6 februari 2011, 9:48:


Volgens mij is er zoiets aan de hand bij TS:
De betreffende ruin is erg dominant met merries. Terwijl hij geen leiders karakter heeft, zich eigenlijk onzeker voelt. Vandaar zijn heftige aanvallen op de andere ruin (wijst op laag-in-rang).
De andere ruin is ook geen leider, anders zou die zich niet zo laten meppen...

Misschien ieder van de ruins een eigen merrie(-groep) geven? Dat dit rust zal brengen?

Aoife Berserik schreef op zondag 6 februari 2011, 19:50:


Volgens mij doe je het heel goed zo.

Debbie VG schreef op maandag 7 februari 2011, 21:43:


Ik ben direct tot (laten) castreren overgegaan. (Tja, wat moet je als je geen plek hebt voor hengsten apart...)
Hielp heel goed, trouwens,

Ilse Bartholomeeusen schreef op zondag 13 februari 2011, 17:38:


Ongelooflijk! Wat een imbeciel! Die wist echt helemaal niets van paarden houden, pfff...

Wil schreef op donderdag 17 februari 2011, 17:13:


Mee eens Wil, maar gras is echt wel het hoofdmenu.
Ik merk het momenteel aan mijn paard: nu het winter is en ze nauwelijks vers gras krijgt, ga ik af en toe met haar grazen in de buurt.
En dan eet ze echt alleen maar gras. Kruiden die ze normaal echt lekker vindt (bv paardenbloem, smalle weegbree) daar graast ze nu omheen. Gras heeft de voorkeur!

En het filmpje van de wilde paarden in Portugal laat ook een stukje zeer kaal gevreten grasland zien waar de paarden de kleinste stukjes gras vanaf proberen te peuteren.

Het is mijn ervaring dat paarden pas aan kruiden beginnen als ze ruim voldoende gras te eten hebben.
Zelfde geldt voor bladeren en takken van bomen. Tweede keus NA gras!

marjolijn schreef op dinsdag 15 februari 2011, 21:31:


Ah ja, mooi gezegd Marjolijn. Heel herkenbaar.

Hoi Aafke,
Waar het om gaat is de darmflora.
Als er veel suikers in voeding zit, kunnen de darmen dit zo snel niet opnemen en zal een groot deel door (verkeerde) bacteriën en gisten/schimmels in de darm worden opgesoupeerd.
Daardoor gaan die verkeerde organismen lekker hard groeien/zich vermenigvuldigen. En dat is slecht voor de darmen.

Als je het toch wilt voeren, 'verdun' het dan sterk met bietenpulp en/of grasbrok, zodat de concentratie van de suikers gemiddeld veel lager wordt.

joop schreef op vrijdag 18 februari 2011, 10:28:


Mee eens, is mijn ervaring ook.
Mits: de wei te groot is voor de paarden die er op lopen.
Dan eten ze een stuk kaal, en vervolgens eten ze alleen nog het korte gras dat op dat stuk groeit, en de rest van het land laten ze met rust.