Coralie schreef op zondag 6 februari 2011, 19:51:


Ik vermoed dat mijn veulen vroegrijp is of in ieder geval vroeg aan het experimenteren slaat, maar hij is dus blijkbaar geen unicum. Hoe zijn jullie hiermee om gegaan? Moet ik me zorgen beginnen maken over zijn dek-experimenteergedrag? Zijn jullie toen tot spenen overgegaan?

Alvast bedankt!

Spirithorses schreef op maandag 7 februari 2011, 21:55:


Bedankt Pien! Tot dusver nog geen erectie gezien tijdens het 'dekken'. Hij heeft dat wel al eens een enkele keer gehad, maar dan gewoon in de wei. Er zijn eerder nog dekoefeningen geweest toen hij een week of 7 oud was. Toen maakte ik me er uiteraard nog geen zorgen in. Nu ligt het al ietsje anders... Roosje (de mama) vindt deze dekpogingen helemaal niks. Ze probeert dan weg te rennen of tilt al een keer een achterbeen op, maar al bij al is ze heel tolerant. Er loopt hier ook een oude merrie (27) rond en die moet zijn grollen niet en dat weet hij maar al te goed! Ze heeft het hem al een paar keer duidelijk gemaakt en was toen niet bepaald gentle

Hallo iedereen,

Ik heb me laatst zo geërgerd toen ik met m'n merrie (heel erg baanmak) en m'n veulen (nog een klein beetje bibberig) even de baan opging. die baan waarover ik het heb is eigenlijk een smal polderweggetje dat echter paralel ligt aan een drukke weg, waar regelmatig files zijn. Het polderweggetje wordt dus vaak gebruikt als sluikweg voor het verkeer van die drukkere weg even verderop. Hardrijders en gefrustreerde file-omzeilers volop dus.
Of je je daar nu met een paard bevindt of niet, je moet maar maken dat je aan de kant bent. Nu heb ik de gewoonte van helemaal in het midden van de weg te blijven lopen, zodat ze echt helemaal moeten vertragen alvorens ons te passeren. Anders vlammen ze je zonder verpinken tegen 80km/u voorbij als het moet. Nu had ik er laatst toch zo'n imbeciel die niet kon wachten tot we aan de kant waren en als een gek tussen ons door begon te slalommen. Daar word ik nou zo kwaad van. Mensen zien toch dat je met levende wezens op stap bent en dat er nog een jong en onervaren paard bij is.
Maar blijkbaar denken sommige bestuurders daar niet zo over? Ik dacht nu aan een fluovestje van paardnatuurlijk om mensen te sensibiliseren voor jonge en onervaren paarden/ruiters. Bijvoorbeeld met zo'n hele grote blauwe L (van leerling) en een gevatte tekst achterop. Wie weet bereiken we met een grappige, maar rake boodschap meer dan met dat lelijke vingertje dat ik nu naar die persoon heb opgestoken ?

Groetjes, Debbie

Monique Meijer schreef op maandag 14 maart 2011, 11:48:


Ja, daar heb je een punt. Bestuurders denken inderdaad vaak dat een paard al sowieso niet op de weg hoort en al helemaal niet als het niet verkeersmak is. Jammer dat net mijn paard niet verkeersmak geboren is...
Mss dan maar een tekst als 'veulen aan boord' of zoiets...


Mijn Haffies hebben prachtige 'mamoet-manen', maar mss moet ik voor sok-extensions gaan?

Debbie

Ik sluit me grotendeels aan bij het voorgaande. Stel voor jezelf haalbare doelen en neem jezelf voor dat niets hoeft. Denk nu nog even niet aan buitenrijden, maar doe een stapje terug. Dan lijkt die berg waar jij nu zo tegenop ziet misschien plots wel minder onoverkomelijk. Probeer dingen uit die je wel ziet zitten en creëer voor jezelf succeservaringen. Zeg bijvoorbeeld tegen jezelf dat je opnieuw wil kunnen genieten van borstelen of dat je opnieuw je paard en stukje aan de hand wil kunnen meenemen zonder zelf in de stress te schieten. Dat zijn doelen die makkelijker te bereiken zijn dan buitenrijden.
Lukt het een keertje niet, dan is dat maar zo. Gewoon volgende keer opnieuw proberen. Je hoeft jezelf niets te verwijten op zo'n moment.
Voor mezelf helpt het wanneer er iemand meegaat. Ik voel me dan gelijk wat moediger en zal dan net iets meer doorzetten. Voor anderen is dat juist een belemmering, zij voelen zich dan eerder geremd. Dat moet je misschien zelf even aanvoelen.
Ik denk dat angst iets is wat ook komt met de jaren. Als tiener zie je zelf geen graten in halsbrekende toeren, maar van zodra je wat volwassener wordt begin je toch meer gevaren te zien en anticipeer je daarop. Ook ik heb dat reeds ervaren...
(Trouwens geen verwijt naar tieners hoor, ben er in een ver en grijs verleden zelf één geweest en best nog een hele lastige )
Neemt niet weg dat je niet gewoon lekker met je paarden verder kan, op je eigen tempo en met datgene waarbij jij je nu op je gemak voelt.

Debbie